Fundusz im. Beaty Pawlak

Nagroda 2015

Laureatem Nagrody im. Beaty Pawlak w roku 2015 został Konrad Piskała za książkę Dryland (Wydawnictwo W.A.B., Warszawa 2014)

Konrad Piskała, Dryland, Wydawnictwo W.A.B., Warszawa 2014, s. 352

Relacje reportaż z Somalii, których głównym bohaterem jest mieszkający w Warszawie prezes Fundacji dla Somalii Abdulkadir Gabeire. Autor opowiada o zwykłych ludziach kojarzonego z piratami kraju, o wojnie domowej, o strukturze przynależności klanowej, tłumaczy obecne problemy Rogu Afryki i wskazuje przyczyny trudnej sytuacji w regionie.

Recenzja Grzegorza Wysockiego [PDF 455 KB]

Konrad Piskała (1972) – fotograf i dziennikarz. Wyróżniany w konkursach dziennikarskich – nominacja do nagrody „Oczy Otwarte” w 2004 roku, konkurs „WWW Widzieć, Wiedzieć, Wspierać” o problemach rodzin zastępczych. Współpracuje m.in. z „Tygodnikiem Powszechnym”. Autor książki Sudan. Czas bezdechu.

Lista nominowanych do Nagrody im. Beaty Pawlak w roku 2015:


Miłada Jędrysik
, Inny front, Wydawnictwo W.A.B., Warszawa 2015, s. 232

Reportaże o wojnie z perspektywy zwykłych ludzi i uczestników konfliktu, a także korespondentów wojennych, powstałe na przestrzeni kilku lat (1998-2003) na Bałkanach (Albania, była Jugosławia), Bliskim Wschodzie (Irak) i w Stanach Zjednoczonych po atakach na World Trade Center.

Recenzja Marii Kruczkowskiej [PDF 244 KB]

Miłada Jędrysik – dziennikarka i publicystka. Redaktorka magazynu „W Punkt”. Przez 20 lat była związana z „Gazetą Wyborczą”, korespondentka podczas konfliktów na Bałkanach (Bośnia, Serbia, Kosowo). Autorka m.in. wywiadów ze znanymi postaciami ze świata polityki i kultury.

Piotr Ibrahim Kalwas, Egipt. Haram, Halal, Wydawnictwo Dowody na Istnienie, Warszawa 2015, s. 224

Opowieść o Egipcie przez miejsca i sytuacje, jakich zagraniczny turysta raczej nie zobaczy – np. piwnice, w których organizuje się nielegalne koncerty. Autor pisze o rytuale obrzezania dziewczynek czy uboju zwierząt, a także o trudnym życiu ateisty w tym kraju.

Recenzja Piotra Kępińskiego [PDF 355 KB]

Piotr Kalwas (ur. 1963) – pisarz, reporter. Autor książek podróżniczych i reporterskich oraz reportaży w „Gazecie Wyborczej”. Był m.in. scenarzystą telewizyjnym („Świat według Kiepskich”). Autor książek Czas, Dom, Drzwi, Międzyrzecz, Rasa Mystica, Salam, Tarika.

Andrzej Muszyński
, Cyklon, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2015, 256

Reportaż o Birmie będący wynikiem ośmiu podróży, który zaczyna się tuż po szafranowej rewolucji i przejściu cyklonu Nargis, a kończy, gdy w kraju rodzi się demokracja. Autor opisuje związki religii i państwa, sytuację mniejszości etnicznych i rozmawia z wieloma osobami, m.in. dezerterem z birmańskiej armii czy liderem ruchu antymuzułmańskiego.

Recenzja Arkadiusza Bagłajewskiego [PDF 366 KB]

Andrzej Muszyński (ur. 1984) – reporter. Pierwszy stypendysta Fundacji „Herodot” im. Ryszarda Kapuścińskiego. Publikuje w prasie i pismach literackich. Autor zbioru opowiadań Miedza. Nominowany do nagrody Beaty Pawlak w 2013 roku za reportaż z wyspy Pitcairn Jutro przypłynie królowa.

Mirosław Wlekły, All Inclusive. Raj, w którym seks jest bogiem, Agora SA, Warszawa 2015, s. 248

Relacja o Dominikanie w dwóch odsłonach: raju turystycznego i piekła poza strzeżonymi strefami dla turystów. Autor pokazuje codzienne życie mieszkańców w społeczeństwie przesiąkniętym machizmem, ale też odsłania kulisy afer pedofilskich, w tym skandali w Kościele katolickim.

Recenzja Piotra Kępińskiego [PDF 134 KB]

Mirosław Wlekły (1978) – reporter. współpracownik „Dużego Formatu” i „Wysokich Obcasów”. Absolwent Polskiej Szkoły Reportażu. Nominowany do Nagrody Newsweeka im. Teresy Torańskiej za tekst Zabawa w króla ciszy.

Ludwika Włodek, Wystarczy przejść przez rzekę, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2014, s. 286

Opowieść o poradzieckiej Azji Środkowej. Autorka opisuje w historiach konkretnych bohaterów problemy regionu: fundamentalizm islamski, konflikty etniczne czy dyktatorskie rządy po rozpadzie ZSRR, ale także przemiany społeczne i zwykłe życie.

Recenzja Małgorzaty Nocuń [PDF 344 KB]

Ludwika Włodek (1976) – dziennikarka i socjolożka, adiunkt Uniwersytetu Warszawskiego. Zajmuje się Azją Środkową. Publikowała reportaże z Iranu, Afganistanu, Abchazji, Indii, Rosji i Azji Środkowej, głównie w „Gazecie Wyborczej”. Autorka książek Pra. O rodzinie Iwaszkiewiczów (nominowana m.in. do Nagrody Literackiej m.st. Warszawy) i Wystarczy przejść przez rzekę o poradzieckiej Azji Środkowej.

Adam Szostkiewicz o Nagrodzie im. Beaty Pawlak 2015

O debacie Pisarz i wojna

Wydarzenia tegoroczne kładą się cieniem na naszych marzeniach o świecie zdolnym do dialogu. Taki świat był tematem twórczości dziennikarskiej i pisarskiej Beaty Pawlak. Przed tragiczną śmiercią w 2003 roku, Beata wyruszyła w kolejną podróż reporterską do Azji. Zginęła w zamachu terrorystycznym na Bali w Indonezji. Zabili ją i inne ofiary fanatycy, którzy odrzucali ideę dialogu.
Z woli wyrażonej przez nią w pozostawionym przed wyjazdem dokumencie powstała nagroda jej imienia. Przyznajemy ją za prace reporterskie opisujące świat w duchu jej tekstów: bez gniewu i uprzedzeń, z pokazaniem wielu różnych aspektów i punktów widzenia.

Marokański pisarz Ben Jelloun powiedział, że obecny konflikt między światem islamu a Zachodem wynika raczej ze zderzenia ignorancji po obu jego stronach, niż ze zderzenia kultur. Czy to nie za proste wyjaśnienie? Jaka może i powinna być rola dziennikarzy, reporterów i pisarzy piszących o konfliktach, o wojnie i przemocy? Czy wystarczy zawodowa rzetelność, czy może potrzebne jest też jasne opowiedzenie się po stronie dialogu, a przeciw nienawiści i sile? Chcemy o to zapytać uczestników dyskusji panelowej przy okazji wręczenia tegorocznej nagrody im. Beaty Pawlak.

Adam Szostkiewicz, przewodniczący kapituły Nagrody