Fundusz im. Beaty Pawlak

Nagroda 2016

Laureatami Nagrody imienia Beaty Pawlak 2016 zostali Jarosław Mikołajewski za Wielki przypływ (Dowody na Istnienie) i Dariusz Rosiak za Ziarno i krew. Podróż śladami bliskowschodnich chrześcijan (Wydawnictwo Czarne).

Nagrodę wręczono w dniu 17 października 2016 w siedzibie Fundacji. Uroczystości towarzyszyła debata Kim dziś jest Inny z udziałem nominowanych autorów.

Lista nominowanych do Nagrody im. Beaty Pawlak w roku 2016:

Paweł Goźliński i Jerzy B. Wójcik (pomysłodawcy), NieObcy, Agora, Warszawa 2015, 224 s.
Opowieści o spotkaniu z innym autorstwa 23 pisarzy i reporterów, m.in. Olgi Tokarczuk, Hanny Krall, Joanny Bator, Pawła Huellego, Andrzeja Stasiuka i Ignacego Karpowicza. Teksty dotyczą obcości we wszelkich jej wymiarach – opowiadają m.in. o rzezi wołyńskiej, emigrantach zarobkowych, uchodźcach, afrykańskim saksofoniście czy karle, który zdobywał medale w trójboju siłowym.

Paweł Goźliński (ur. 1971) – teatrolog, dziennikarz, pisarz. Absolwent Wydziału Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej w Warszawie, studiował także na Uniwersytecie Warszawskim i w Szkole Nauk Społecznych przy Instytucie Filozofii i Socjologii PAN. Kierownik działu reportażu w „Gazecie Wyborczej” oraz magazynu „Duży Format”. Współzałożyciel i prezes Instytutu Reportażu. Wydał: Bóg Aktor. Romantyczny teatr świata (2005) oraz powieść Jul (2010).

Jerzy B. Wójcik
(ur. 1965) – absolwent polonistyki. Związany z „Gazetą Wyborczą”. Założył jej oddział w Zielonej Górze i w Gorzowie. Był zastępcą redaktora naczelnego „Gazety Stołecznej”, założycielem i pierwszym naczelnym „Metra” oraz naczelnym „Nowego Dnia”. Obecnie zastępca redaktora naczelnego „Gazety Wyborczej”. Autor wyboru tekstów Mieczysława Grydzewskiego do książki Silva rerum (1994). Współzałożyciel Polsko-Niemieckiego Klubu Dziennikarza Pod stereotypami.

Ludwika Włodek o NieObcym.

O książce mówi Paweł Goźliński:

Michał Książek, Droga 816, Fundacja Sąsiedzi, Białystok 2015, 176 s.
Reportaż opisujący wrażenia z kilku wędrówek drogą zwaną Nadbużanką, biegnącą z północy na południe wzdłuż granicy Polski z Białorusią i Ukrainą. Książka o pograniczu kultur między UE a Wschodem oraz katolicyzmem i prawosławiem, w której autor opowiada o napotykanych miejscach, ludziach i przyrodzie.

Michał Książek (ur. 1978) – poeta, reportażysta, kulturoznawca, ornitolog i przewodnik syberyjski. Publikował w „Polityce”, „Lesie Polskim”, „Twórczości”. Autor książek: Jakuck. Słownik miejsca (2013), nominowanej do Nagrody Literackiej Gdynia w kategorii eseistyki i Nagrody im. Beaty Pawlak w 2014 roku, oraz Nauka o ptakach (2014), nominowanej do Nagrody Literackiej Nike 2015 (otrzymał za nią Wrocławską Nagrodę Poetycką Silesius). Za reportaż Droga 816 został już uhonorowany Nagrodą Literacką Gdynia 2016 w kategorii esej, był też nominowany do Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego 2015 za reportaż literacki i do Nagrody Literackiej m.st. Warszawy 2016 w kategorii proza.

Małgorzata Nocuń o książce Michała Książka.

O książce mówi Michał Książek:

 

Jarosław Mikołajewski, Wielki przypływ, Dowody na Istnienie, Warszawa 2015, 136 s.
Opowieść o włoskiej wyspie Lampedusa, z której bliżej do Afryki niż do Włoch, i o jej mieszkańcach – artyście, księdzu czy opiekunce żółwi – na co dzień oglądających cierpienie setek tysięcy uchodźców przewijających się przez ten maleńki kawałek lądu. Z obawy o dochody z turystyki zataja się tutaj rozmiar tragedii i nie wspomina o trupach wyławianych z morza.

Jarosław Mikołajewski (ur. 1960) – poeta, pisarz i tłumacz z włoskiego. Publicysta „Gazety Wyborczej”. Był wykładowcą w Katedrze Italianistyki Uniwersytetu Warszawskiego i dyrektorem Instytutu Polskiego w Rzymie. Tłumaczył m.in. Dantego, Petrarkę, Pavesego i Leopardiego. Autor nagradzanych tomików poetyckich, takich jak: A świadkiem śnieg (1991), Na wdechu (2012) i Wyręka (2014). Za zbiór esejów Rzymska komedia (2011) nominowany do Nagrody Literackiej Nike.

Arkadiusz Bagłajewski o książce Jarosława Mikołajewskiego.

O książce mówi Jarosław Mikołajewski:

Dariusz Rosiak, Ziarno i krew. Podróż śladami bliskowschodnich chrześcijan, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2015, 368 s.
Książka o chrześcijanach wielu odłamów, którzy są prześladowani i zabijani przez islamskich fanatyków. Opowieść jest prowadzona z perspektywy zwykłych ludzi żyjących w państwach, gdzie narodziło się chrześcijaństwo i gdzie teraz zanika, albo w krajach, do których uciekli – Turcji, Iraku, Libanie, Egipcie, Izraelu czy Szwecji.

Dariusz Rosiak (ur. 1962) – dziennikarz i reportażysta. Absolwent anglistyki. Pracował w radiu RFI i sekcji
polskiej BBC, był korespondentem w Londynie. Publikował m.in. w „Polityce”, „Rzeczpospolitej” i „Tygodniku Powszechnym”. Autor m.in. książek: Oblicza Wielkiej Brytanii (2001), Żar. Oddech Afryki (2010), Człowiek o twardym karku. Historia księdza Romualda Jakuba Wekslera-Waszkinela (2013). Za Ziarno i krew. Podróż śladami bliskowschodnich chrześcijan nominowany do Nagrody Literackiej Nike za 2016 rok.

Aleksander Kaczorowski o książce Dariusza Rosiaka.

O książce mówi Dariusz Rosiak:

Katarzyna Surmiak-Domańska, Ku Klux Klan. Tu mieszka miłość, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2015, 296 s.
Reportaż ze zjazdu rasistowskiego Ku Klux Klanu. Książka opowiada o tym, jak funkcjonował on kiedyś i jak działa współcześnie na południu USA. Istniejąca obecnie legalnie, unika konfliktów z prawem i skupia się na propagowaniu chrześcijańskiego – w swoim rozumieniu – stylu życia.

Katarzyna Surmiak-Domańska (ur. 1967) – dziennikarka. Absolwentka filologii romańskiej. Związana z „Gazetą Wyborczą”, gdzie publikuje reportaże i wywiady o tematyce społeczno-obyczajowej. Współpracuje jako wykładowca z Polską Szkołą Reportażu. Autorka zbiorów reportaży: Beznadziejna ucieczka przed Basią – reportaże seksualne (2007), Żyletka (2011) i Mokradełko (2012), która znalazła się w finale Nagrody Literackiej Nike.

Piotr Kępiński o książce Katarzyny Surmiak-Domańskiej.

O książce mówi Katarzyna Surmiak-Domańska:

Ilona Wiśniewska, Hen. Na północy Norwegii, Czarne, Wołowiec 2016, 248 s.
Reportaż z najdalszej północy Europy, norweskiego okręgu administracyjnego Finnmark, gdzie podobno można znaleźć drogę do piekła i gdzie nieliczni mieszkańcy – żyjący obok tysięcy reniferów – wydani są na pastwę morza i wiatru. Autorka opowiada o tym surowym świecie i spotkanych tam ludziach, w tym o pielęgnujących swą tożsamość Saamach.

Ilona Wiśniewska (ur. 1981) – reporterka i fotografka. Absolwentka polonistyki. Współpracuje z „Polityką” i magazynami podróżniczymi. Autorka książki Białe. Zimna wyspa Spitsbergen (2014), opisującej codzienne życie w Arktyce – była za nią nominowana do Nagrody Newsweeka im. Teresy Torańskiej i tytułu Kobiety Roku 2015 w plebiscycie portalu wp.pl. Mieszka na północy Norwegii.

Grzegorz Wysocki o ksiąźce Ilony Wiśniewskiej.

O książce mówi Ilona Wiśniewska: