Laureatami Nagrody im. Beaty Pawlak w 2009 roku został Max Cegielski za książkę Oko świata. Od Konstantynopola do Stambułu (Wydawnictwo W.A.B., Warszawa 2009) oraz Jacek Milewski za książkę Dym się rozwiewa (Wydawnictwo Zysk i s-ka, Poznań 2008).
Max Cegielski (ur. 1975) – dziennikarz, pisarz, prezenter radiowy i telewizyjny, animator kultury, podróżnik. Członek kolektywu muzycznego Masala Sound System. Współpracuje z kanałem TVP Kultura, gdzie m.in. prowadzi i współtworzy cykl Korzenie. Publikował m.in. w „Dzienniku”, „Gazecie Wyborczej”, „Machinie”, „Newsweeku” i „Tygodniku Powszechnym”. Wydał m.in. Masala (2002) i Apokalipso (2004), Pijani Bogiem (2007).
Jacek Milewski (ur. 1966) – autor publikacji i programów telewizyjnych o tematyce romskiej, świecki teolog. Współzałożyciel (razem z księdzem Jerzym Zawadzkim) i długoletni dyrektor jedynej w Polsce szkoły romskiej (Parafialna Podstawowa Szkoła Romska w Suwałkach). Opublikował
Dym się rozwiewa (2008).
Nominowani do Nagrody w 2009 roku:
Max Cegielski, Oko świata. Od Konstantynopola do Stambułu, Wydawnictwo W.A.B. Warszawa 2009
Opisując współczesny Konstantynopol, autor bada stereotypy dotyczące krajów muzułmańskich. Obserwacja codziennego życia miasta splata się w tej książce z analizą historyczną, polityczną, religijną i urbanistyczną. To zarazem panorama bolączek Turcji. Wielowymiarowy obraz państwa, jakże różny od tego, który znamy z prasy.
|
|
|
Jacek Hugo-Bader, Biała gorączka, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2009
Zbiór reportaży z podróży po byłym Związku Radzieckim. Autor opowiada o imperium, które chyli się ku upadkowi i jednocześnie odzyskuje potęgę, a przede wszystkim o jego mieszkańcach. Wśród bohaterów książki jest syberyjskie plemię Ewenków, zwanych dawniej Tunguzami, które ginie trawione alkoholizmem i plagą samobójstw. Tytułowa „biała gorączka” to halucynacje poalkoholowe
|
 |
|
Jacek Milewski, Dym się rozwiewa, Wydawnictwo Zysk i s-ka, Poznań 2008
Zbiór opowiadań o barwnych postaciach ze społeczności romskiej, o ich codzienności i marzeniach. Książka ta odchodzi od utartych wyobrażeń o brudnych albo tańczących przy ognisku Romach, pokazując ich zupełnie inaczej – przed telewizorem, ekranem komputera, w szkole czy w szpitalu. To opowieść o sąsiadach, a nie o obcych.
|
 |
|
Wojciech Wilczyk, Niewinne oko nie istnieje, Galeria Atlas, Wydawnictwo ha!art Łódź-Kraków 2009
Autor objechał Polskę i sfotografował setki dawnych synagog i domów modlitwy, które często popadły już w ruinę lub zostały przeznaczone na inne cele. Opisał przy tym miejsca, gdzie się znajdują, oraz zrelacjonował wielowątkowe i często zaskakujące rozmowy przeprowadzone z osobami napotkanymi w trakcie wykonywania zdjęć.
|
 |
Uroczystości wręczenia Nagrody im. Beaty Pawlak towarzyszyła debata Reporter: świadek, opowiadacz, kreator z udziałem Joanny Bator, Maksa Cegielskiego, Konstantego Geberta, Jacka Milewskiego i Pawła Smoleńskiego.
Dyskusja koncentrowała się na pytaniach o to, w jaki sposób autorzy – reporterzy, pisarze, podróżnicy – przekładają doświadczanie innych kultur, krajów, tradycji na własny język i bliski sobie kod kulturowy. Jakie są granice „tłumaczenia światów”? Gdzie może dochodzić i dochodzi do nadużyć? Uczestnicy panelu odwołali się do własnych doświadczeń „opowiadania” innych krajów polskim czytelnikom.
Notki o dyskutantach
Joanna Bator (ur. 1968) – pisarka, publicystka. Wykłada w Polsko-Japońskiej Wyższej Szkole Technik Komputerowych w Warszawie na Wydziale Kultury Japonii. Publikowała m.in. „Czasie Kultury”, „Gazecie Wyborczej”, „National Geographic”, „Tygodniku Powszechnym”, „Twórczości” i „Voyage”. Wydała m.in. Feminizm, postmodernizm, psychoanaliza (2001), Kobieta i Piaskowa Góra (2009). Za Japoński wachlarz otrzymała w 2005 roku Nagrodę im. Beaty Pawlak oraz poznańską Nagrodę Wydawców.
Max Cegielski (ur. 1975) – dziennikarz, pisarz, prezenter radiowy i telewizyjny, animator kultury, podróżnik. Członek kolektywu muzycznego Masala Sound System. Współpracuje z kanałem TVP Kultura, gdzie m.in. prowadzi i współtworzy cykl Korzenie. Publikował m.in. w „Dzienniku”, „Gazecie Wyborczej”, „Machinie”, „Newsweeku” i „Tygodniku Powszechnym”. Wydał m.in. Apokalipso (2004) i Masala (2008). W 2007 roku nominowany do Nagrody im. Beaty Pawlak za Pijani Bogiem, a w 2009 za Oko świata. Od Konstantynopola do Stambułu.
Konstanty Gebert (ur. 1953), ps. Dawid Warszawski – dziennikarz, publicysta i tłumacz. Współpracownik „Gazety Wyborczej”, założyciel i były redaktor naczelny miesięcznika „Midrasz”. Wydał m.in.: Przerwa na myślenie (1986), Mebel (1990),Obrona poczty sarajewskiej (1996), Dziesięć dni Europy: archeologia pamięci(2004), Wojna czterdziestoletnia (2004), 54 komentarze do Tory (2004), Miejsce pod słońcem. Wojny Izraela (2008).
Jacek Milewski (ur. 1966) – autor publikacji i programów telewizyjnych o tematyce romskiej, świecki teolog. Współzałożyciel (razem z księdzem Jerzym Zawadzkim) i długoletni dyrektor jedynej w Polsce szkoły romskiej (Parafialna Podstawowa Szkoła Romska w Suwałkach). Opublikował Dym się rozwiewa (2008).
Paweł Smoleński (ur. 1959) – dziennikarz, reporter i pisarz. Dziennikarz „Gazety Wyborczej”. Wcześniej paryskiej „Kultury” i pism drugiego obiegu. Wydał m.in. Pokolenie kryzysu (1989), Pochówek dla rezuna (2001), Irak. Piekło w raju (2004), Powiatowa rewolucja moralna (2009). Laureat Nagrody Pojednania Polsko-Ukraińskiego. Za zbiór reportaży i esejów Izrael już nie frunie otrzymał w 2006 roku nagrodę im. Beaty Pawlak.
