Dużo mówimy na temat pandemii wirusa COVID-19. Czasem pojawia się też porównanie, że populizm czy kryzys demokracji to też rodzaj pandemii. Esej Jakuba Wygnańskiego Inny pomysł na demokrację należy do gatunku tekstów, które podejmują zadanie poszukiwania szczepionki na kryzys demokracji, nieunikniony w szybko zmieniającym się świecie, w jakim w tej chwili żyjemy. Przy czym nie chodzi o program polityczny, ale o zestaw idei, które mają drążyć. Głoszę to z powagą, bo jeżeli coś zmienia świat, to są to idee właśnie.
Tego rodzaju propozycje, jak „Inny pomysł na demokrację” Jakuba Wygańskiego, nie tylko mają sens, ale są bardzo potrzebne. Natomiast, czy są możliwe do realizacji – odpowiedź już nie jest taka pewna.
Założenia Polskiego Ładu przekuwane są na konkrety rozwiązań ustawowych bardzo powoli i trudno na razie ocenić, jakie będą ich szczegółowe skutki dla samorządów terytorialnych. Jedno wydaje się jasne – nie jest to program pogłębiania autonomii samorządów. Wręcz przeciwnie, pojawia się coraz więcej znaków, że samorządy stracą na nowych rozwiązaniach finansowo, a samodzielność władz lokalnych będzie dalej ograniczana.
22 lipca Komisja Europejska opublikowała roczny raport o stanie praworządności w UE. Jeśli uznać, że elementy państwa prawa powinny tworzyć skoordynowany organizm, to rozdział dotyczący Polski pokazuje, że na skutek polityki rządu praworządność zapadła na głęboką wielonarządową niewydolność. Zeszłoroczny raport został przez władze zignorowany. Tym razem konsekwencje dla Polski mogą być dotkliwe.
Pandemia COVID-19 była trudnym testem nie tylko dla systemów ochrony zdrowia, ale też dla społeczeństw i gospodarek. Kiedy profesjonaliści medyczni zmagali się z rosnącymi w kolejnych falach pandemii liczbami chorych wymagających hospitalizacji, rządy musiały wymyślać plany ratunkowe dla gospodarek dotkniętych skutkami zaburzonych łańcuchów dostaw oraz ograniczeniami działalności, wymuszonymi przez konieczność powstrzymania rozprzestrzeniania się choroby. I podobnie jak w przypadku niedostatków systemów ochrony zdrowia, kryzys zdrowotny okazał się też bezwzględny dla luk w systemie zabezpieczenia społecznego oraz niedostatków państw opiekuńczych.
