Cykl rozmów on-line „Próba. Polska w czasie epidemii” organizowany przez nas we współpracy z Biurem Rzecznika Praw Obywatelskich, pod patronatem tygodnika „Polityka”.

Rozmowy prowadził Edwin Bendyk, członek Zarządu Fundacji Batorego, publicysta „Polityki”.
Nagrania wszystkich rozmów w cyklu są dostępne na naszym kanale na YouTube.

Cykl “Próba. Polska w czasie epidemii” jest odpowiedzą na potrzeby sytuacji, w jakiej się znaleźliśmy. Pandemia zaskoczyła cały świat, mimo że nie brakowało ostrzeżeń przed nadchodzącym zagrożeniem. Kryzys przez nią wywołany stał się także wielkim testem naszej demokracji i jakości władz państwowych, samorządu terytorialnego, społeczeństwa i solidarności obywatelskiej. Z ekspertkami i ekspertami rozmawialiśmy o tym, jak bliskie im sfery życia zareagowały na kryzys, jakie widzą zagrożenia i gdzie upatrują nadziei.

Spotkania:

16 kwietnia, godz. 19.00-20.00
Adam Bodnar, Rzecznik Praw Obywatelskich: Czego kryzys może nauczyć obywateli?

23 kwietnia, godz. 19.00-20.00
prof. Bogdan de Barbaro: Jak zachować dobrą kondycję psychiczną podczas epidemii?

30 kwietnia, godz. 19.00-20.00
Joanna Mytkowska, dyrektorka Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie: Perspektywy kultury

7 maja, godz. 19.00-20.00
prof. Krystyna Skarżyńska, O wartościach i postawach społecznych

14 maja, godz. 19.00-20.00
prof. Andrzej Rychard: O stanie demokracji i wyborach

21 maja, godz. 19.00-20.oo
prof. Ewa Łętowska, O granicach naszych praw

28 maja, godz. 19.00-20.oo
Szymon Osowski, Czy gmina to mieszkańcy?

Ubiegłoroczna, pierwsza edycja zaowocowała stypendiami dla trzech sołtysek związanych z akcją Masz Głos: Barbary Łasińskiej, Agaty Dąbrowicz-Nowak i Katarzyny Jarczewskiej. Jaki pomysł miały na stypendium? Co w jego ramach zrobiły? W czym widzą szczególną wartość tego rodzaju wsparcia? Na wszystkie te pytania opowiadamy w relacjach na profilu akcji Masz Głos i Fundacji Batorego.

A już 15 sierpnia kolejną szansę na otrzymanie stypendium będą miały uczestniczki bieżącej edycji akcji Masz Głos lub poprzednich oraz absolwentki Pracowni Samorządowej. Zgłoszenia będą odbywały się przez formularz aktywny do 7 września. Pojawi się on na stronie akcji Masz Głos oraz w pozostałych kanałach komunikacyjnych Fundacji Batorego.

O Funduszu

Fundusz został utworzony przez Magdę Krzyżanowską-Mierzewską, córkę Olgi i Jerzego Krzyżanowskich, w celu wspierania aktywności kobiet angażujących się w działania na rzecz lokalnych wspólnot samorządowych.

Ze środków Funduszu – zgodnie z życzeniem Fundatorki – finansowane są co roku trzy stypendia w wysokości 4900 zł, przeznaczone na działalność i rozwój osobisty lokalnych działaczek społecznych i samorządowych, uczestniczących w prowadzonych przez Fundację projektach (akcji Masz Głos – obecnej edycji lub poprzednich, Pracowni Samorządowej).

Stypendia przyznaje Kapituła, w skład której wchodzi Fundatorka i przedstawiciele Fundatorki.

Wybór stypendystek dokonywany jest na podstawie oceny wniosków składanych przez formularz online. Decyzja Kapituły ogłaszana jest we wrześniu każdego roku na stronie internetowej Fundacji Batorego oraz w jej kanałach w mediach społecznościowych.

Regulamin Funduszu im. Olgi i Jerzego Krzyżanowskich

  1. Z Funduszu im. Olgi i Jerzego Krzyżanowskich, utworzonego przy Fundacji im. Stefana Batorego, co roku fundowane są stypendia dla uczestniczek akcji Masz Głos oraz absolwentek Pracowni Samorządowej, działających na rzecz rozwoju wspólnot samorządowych i współpracy władz lokalnych i mieszkańców.
  2. Fundusz oferuje trzy stypendia rocznie w wysokości 4 900 zł z przeznaczeniem na rozwój osobisty, poszerzenie wiedzy, nabycie i doskonalenie umiejętności liderskich oraz/lub przeprowadzenie działań służących aktywizacji społeczności lokalnej i wzmocnieniu wspólnoty samorządowej.
  3. O stypendium mogą ubiegać się lokalne liderki, które uczestniczą lub uczestniczyły w akcji Masz Głos oraz działaczki samorządowe z Pracowni Samorządowej.
  4. Zgłoszenia kandydatek do stypendium przyjmowane są online w okresie od 15 sierpnia do 7 września każdego roku poprzez formularz udostępniony na stronach: www.batory.org.plwww.maszglos.pl
  5. Wniosek o stypendium zawiera:
    – dane kandydatki: imię i nazwisko oraz mail i telefon kontaktowy,
    – opis dotychczasowych działań,
    – uzasadnienie ubiegania się o stypendium,
    – planowane wykorzystanie środków stypendium.
  6. Do wniosku można dołączyć następujące załączniki:
    a) list polecający od osoby współpracującej z kandydatką, np. z organizacji pozarządowej, władz lokalnych lub innej instytucji będącej partnerem we wspólnie realizowanym działaniu,
    b) artykuły prasowe opisujące doświadczenia/osiągnięcia kandydatki,
    c) zdjęcia ilustrujące opisywaną we wniosku działalność kandydatki/prowadzone projekty.
  7. Wyboru stypendystów dokonuje Kapituła Funduszu. Decyzje Kapituły zapadają większością głosów. W przypadku równowagi głosów rozstrzyga głos Fundatorki. Decyzje Kapituły przedstawiane są do wiadomości Zarządu Fundacji.
  8. Kapituła dokonuje wyboru, biorąc pod uwagę:
    a) dotychczasowe zaangażowanie kandydatki w działalność lokalnej wspólnoty, ze szczególnym uwzględnieniem otwartości na współpracę z mieszkankami i mieszkańcami, różnorodnymi środowiskami,
    b) ambicje, zamierzenia i plany na przyszłość, w tym sposób, w jaki planuje wykorzystać stypendium.
  9. O decyzji Kapituły Fundacja powiadamia osoby, które otrzymały stypendium, do 30 września.
  10. Stypendia przekazywane są na podstawie umowy zawieranej między Fundacją a stypendystką Funduszu na konto wskazane w umowie.
  11. Stypendium powinno być wydatkowane w ciągu ośmiu miesięcy od podpisania umowy.
  12. Stypendystka jest zobowiązana do przesłania Fundacji, w terminie dziewięciu miesięcy od podpisania umowy, informacji o sposobie wydatkowania stypendium i jego efektach.

Protesty przeciwko zaostrzeniu prawa aborcyjnego nie przyniosły doraźnego efektu politycznego, ale dogłębnie zmieniły polską politykę – stworzyły potencjał do samoorganizacji i protestu, zmieniły też świadomość polityczną wielu młodych Polek i Polaków. W polskim społeczeństwie utrzymuje się niskie zaufanie uogólnione, ale nieufność wobec innych nie oznacza apatii i braku gotowości do działania. Wobec deficytów państwa i braku systematycznej budowy solidarności społecznej przez rządzących Polki i Polacy nauczyli się brać sprawy w swoje ręce, tak jak podczas kryzysu wymuszonej migracji z Ukrainy po 24 lutego 2022 roku.

W tej publikacji zastanawiamy się, jak można sprostać czterem wyzwaniom ważnym dla lokalnych społeczności:

Bardzo często władze samorządowe czują się w obowiązku przedstawiania „od ręki” gotowych recept, tymczasem nasza propozycja „Zaprojektuj rozwiązanie” pokazuje znaczenie procesu, działania w grupie i przekraczania indywidualnych ograniczeń przez dialog z otoczeniem. Dzięki otwarciu się na różne
pomysły, wykorzystywaniu wiedzy mieszkańców i szybkiemu testowaniu pilotażowych rozwiązań można
uniknąć straty czasu i pieniędzy na nietrafione pomysły, a jednocześnie zyskać wsparcie społeczności.

Zachęcamy samorządowców do eksperymentowania!

Z każdym z tych problemów zmierzyły się kilkuosobowe grupy uczestniczek i uczestników Pracowni Samorządowej. Przez kilka miesięcy – pod kierunkiem Bartosza Narzelskiego, projektanta usług, na co dzień związanego ze światem biznesu – zajmowały się one konkretnymi wyzwaniami. Wszystkie pomysły przygotowane przez grupy zostały przetestowane.

Dla czytelnika inspirujący może być przede wszystkim sposób działania – jest na tyle uniwersalny, że da się go powtórzyć w przypadku innych problemów samorządowych. Ciekawe mogą być też same koncepcje/procedury/rozstrzygnięcia, do których doszły grupy – do wykorzystania w całości lub w części w innych samorządach lokalnych. I jeśli nawet testowane pomysły nie zakończyły się sukcesem w sensie znalezienia dobrego rozwiązania, to korzyść z testowania jest taka, że pomaga ono uniknąć popełniania błędów na większą skalę. Staje się to szczególnie ważne w sytuacji obecnego kryzysu, kiedy samorządy nie mogą sobie pozwolić na żadne straty.

Życzymy inspirującej lektury!

Te i pozostałe inicjatywy nie wydarzyłyby się bez kilku elementów: współpracy aktywistów z organizacji społecznych lub grup nieformalnych z władzą samorządową, współpracy ze społecznością lokalną, działań komunikacyjnych w mediach oraz mediach społecznościowych i wsparcia ekspertów akcji Masz Głos Fundacji Batorego. I właśnie o tym jest Atlas dobrych praktyk – jak używać powszechnie znanych narzędzi partycypacyjnych, ale też jakie są niestandardowe ścieżki działania aktywistów i pomysły na lokalną współpracę.

Wszystkie przedstawione w Atlasie dobrych praktyk historie zostały wyróżnione w 2021 roku nagrodami: Super Samorząd i Super Głos akcji Masz Głos Fundacji Batorego. Laureaci i finaliści pokazali, ile znaczy samorząd lokalny jako wspólnota. Upowszechnianie tej myśli jest najważniejszym celem akcji Masz Głos.

Po rosyjskiej inwazji na Ukrainę, kiedy przez granicę z Polską zaczęły przybywać tysiące osób szukających schronienia przed wojną, w polskich mediach społecznościowych szybko pojawiły się treści powielające kremlowską dezinformację. Ich celem było osłabienie gotowości do niesienia pomocy uchodźcom i podsycanie konfliktów między społeczeństwem przyjmującym a osobami zmuszonymi do migracji. Próbom zniszczenia solidarności za pomocą fake newsów może przeciwstawić się tylko dobrze przygotowane i doinformowane społeczeństwo.

Nieprzypadkowo wiele z tych jątrzących treści dotyczyło dostępności usług publicznych. Na różnych platformach publikowana była na przykład grafika zestawiająca rzekome „przywileje” ukraińskich matek z ułatwieniami i świadczeniami przysługującymi polskim obywatelkom. Poza świadczeniem w ramach programu Rodzina 500+ ukraińskie matki miały otrzymywać mieszkania socjalne „w ciągu kilku tygodni”, dodatkowo Polski Fundusz Rozwoju miał przekazać ukraińskim rodzinom za darmo i poza kolejnością 650 nowych mieszkań, a wszystkie osoby z Ukrainy miały być dodatkowo uprawnione do świadczenia w wysokości 40 złotych dziennie na osobę.

O ile licznych doniesień o poszczególnych przypadkach, kiedy to osoba z Ukrainy miała zostać w przychodni obsłużona poza kolejnością czy ukraińskie dziecko miało zostać przyjęte do dobrej szkoły kosztem dziecka polskiego, nie sposób sprawdzić (i to jest ich podstawową siłą perswazyjną), o tyle wspomniane zestawienie dość łatwo sfalsyfikować. 40 złotych dziennie przysługiwało polskim obywatelom goszczącym u siebie osoby z Ukrainy i nie było wypłacane bezpośrednio przymusowym migrantom. Według różnych szacunków zdecydowana większość osób z Ukrainy, które schroniły się w Polsce, mieszka bezpłatnie u znajomych (głównie ukraińskich obywateli, którzy już wcześniej przebywali na stałe w Polsce), wynajmuje mieszkania na rynku nieruchomości lub jest goszczona przez Polaków. Mieszkanie komunalne uzyskiwane przez ukraińskie rodziny w ciągu maksymalnie kilku tygodni to zatem użyteczny propagandowy mit. Należy również pamiętać, że wsparcie w ramach celowanych instrumentów miało charakter czasowy. Przykładowo: bezpłatna komunikacja zakończyła się w czerwcu i lipcu, a możliwość refundacji kosztów pobytu uchodźców wojennych z Ukrainy w prywatnych domach lub mieszkaniach została ograniczona do 120 dni. Kończą się również dopłaty rządu i samorządów do punktów masowego tymczasowego zakwaterowania.

Istotne jest jednak pytanie, dlaczego kwestie usług mieszkaniowych, ochrony zdrowia czy edukacji zostały uznane przez autorów fake newsów i powielających je w mediach społecznościowych influencerów za ważną część antyukraińskiej kampanii dezinformacyjnej. Częstotliwość powielania tych treści wskazuje, że zostały uznane za skuteczne narzędzie podkopywania solidarności polskiego społeczeństwa z przymusowymi migrantami.

Wybór tego tematu jako jednego z głównych motywów kampanii nie dziwi, jeśli weźmiemy pod uwagę fakt, że Polska od lat przeznacza na usługi społeczne o wiele mniejsze środki niż na transfery finansowe. W zestawieniu krajów OECD za rok 2019 była pod tym względem piąta od końca z 5,4% PKB.

Czytaj całość