demokracja Archives - Strona 7 z 32 - Fundacja im. Stefana Batorego

Uczestnicy: Marek Borowski, Paweł Ciacek, Piotr Ciompa, Mikołaj Cześnik, Katarzyna Dzieniszewska-Naroska, Joanna Erbel, Maciej Gdula, Adam Gendźwiłł, Mirosława Grabowska, Krzysztof Izdebski, Łukasz Jakubiak, Rafał Kalukin, Piotr Krygiel, Maria Marczewska-Rytko, Radosław Markowski, Wojciech Przybylski, Janusz Reykowski, Ewa Siedlecka, Wiesław Staśkiewicz, Krzysztof Skotnicki, Jarosław Szymanek, Jan Śpiewak, Piotr Trudnowski, Marcin Wiszowaty, Artur Wołek, Szymon Wróbel, Joanna Załuska, Jacek Żakowski.

Spotkanie poprowadziła Anna Materska-Sosnowska (Instytut Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego).

Tezy:

Jednym z problemów poruszonych w kampanii prezydenckiej były referenda. Nie tylko to konkretne, które odbędzie się 6 września br. i będzie dotyczyło m.in. jednomandatowych okręgów wyborczych, lecz również referendum jako instytucja w państwie demokratycznym. Pojawiają się pytania dotyczące roli referendów z polityce krajowej, jak i lokalnej. Czy i w jakim zakresie należy zmienić obowiązujące obecnie prawo? Co ewentualne zmiany będą oznaczały dla polskiej polityki? W jaki sposób referenda, forma głosowania najbliższa ideałowi demokracji bezpośredniej, jest dla niej szansą, a na ile zagrożeniem?

Marek Borowski (ur. 1946) – polityk, od 2011 roku senator. W latach 1991–2005 oraz 2007–2011 poseł na Sejm. Założyciel Socjaldemokracji RP, następnie w SLD i Socjaldemokracji Polskiej. W latach 1993–1994 minister finansów w rządzie Waldemara Pawlaka. Od 2001 do 2004 roku marszałek Sejmu.

Paweł Ciacek (ur. 1968) – socjolog, absolwent Uniwersytetu Warszawskiego. Prezes zarządu i współzałożyciel Fundacji Projekt: Polska, dyrektor ds. obsługi klienta w Millward Brown. Zajmuje się analizami marketingowymi i badaniami społecznymi.

Piotr Ciompa (ur. 1966) – działacz społeczny, menedżer. Były wiceprezes Polskiej Agencji Prasowej i spółki Instal Lublin. W latach 2002–2006 radny m.st. Warszawy. Od 2007 roku związany z łódzkim Instytutem Spraw Obywatelskich.

Mikołaj Cześnik (ur. 1975) – socjolog, politolog. Profesor Uniwersytetu SWPS, gdzie zajmuje się badaniem zachowań wyborczych. Od 2000 roku członek zespołu badawczego Polskiego Generalnego Studium Wyborczego.

Katarzyna Dzieniszewska-Naroska – socjolożka, adiunkt na Wydziale Administracji i Nauk Społecznych Politechniki Warszawskiej. Prowadzi badania nad reprezentacją polityczną, partycypacją, konfliktem politycznym i propagandą. Wydała: Radny – sąsiad i polityk (2004). Ekspertka Instytutu Spraw Publicznych i Fundacji Batorego.

Joanna Erbel (ur. 1984) – socjolożka, tłumaczka. Członkini redakcji „Krytyki Politycznej” i rady ds. budżetu partycypacyjnego przy prezydencie m.st. Warszawy. Należy do Kongresu Ruchów Miejskich. W roku 2014 kandydowała na urząd prezydenta Warszawy jako bezpartyjna (z poparciem Partii Zielonych).

Maciej Gdula (ur. 1977) – socjolog, publicysta. Pracownik Instytutu Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Członek „Krytyki Politycznej”. Publikował m.in. w „Gazecie Wyborczej”, „Krytyce Politycznej”, „Kulturze i Społeczeństwie”, „Rzeczpospolitej”. Wydał Trzy dyskursy miłosne (2009), Style życia i porządek klasowy w Polsce (red. z Przemysławem Sadurą, 2012), Oprogramowanie rzeczywistości społecznej (red. z Lechem M. Nijakowskim, 2014).

Adam Gendzwiłł (ur. 1985) – socjolog polityki, adiunkt w Zakładzie Rozwoju i Polityki Lokalnej Wydziału Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego. Specjalizuje się w kwestiach polityki lokalnej, systemów wyborczych oraz partii politycznych. Stypendysta Fundacji Fulbrighta i Fundacji na rzecz Nauki Polskiej.

Mirosława Grabowska (ur. 1949) – socjolożka, profesorka Uniwersytetu Warszawskiego. Dyrektorka Centrum Badania Opinii Społecznej. Autorka m.in. książki Podział postkomunistyczny. Społeczne podstawy polityki w Polsce po 1989 roku (2004).

Krzysztof Izdebski (ur. 1981) – prawnik specjalizujący się w dostępie do informacji publicznej, prawnych aspektach kontroli społecznej oraz przeciwdziałaniu korupcji. Związany z Siecią Obywatelską Watchdog, członek Obywatelskiego Forum Legislacji przy Fundacji im. Stefana Batorego.

Łukasz Jakubiak (ur. 1981) – politolog, adiunkt na Wydziale Stosunków Międzynarodowych i Politycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się wokół problematyki systemów politycznych. Wydał: Koabitacja w systemie politycznym V Republiki Francuskiej (2010).

Rafał Kalukin (ur. 1974) – dziennikarz, komentator polityczny. W latach 1998–2010 dziennikarz „Gazety Wyborczej”, a wcześniej „Głosu Wybrzeża” i „Gazety Gdańskiej”. W latach 2010–2012 publicysta „Wprost”. Obecnie związany z tygodnikiem „Newsweek Polska”.

Piotr Krygiel (ur. 1978) – analityk i kierownik projektów w Instytucie Sobieskiego. Wcześniej związany m.in. z Fundacją Szkoła Liderów i Fundacją im. Stefana Batorego. Absolwent nauk politycznych na Uniwersytecie Warszawskim.

Maria Marczewska-Rytko – politolożka, kierownik Zakładu Ruchów Politycznych Wydziału Politologii Uniwersytetu Marii Skłodowskiej-Curie. Przewodniczy Komitetowi Socjalizacji Politycznej i Edukacji Międzynarodowego Towarzystwa Nauk Politycznych. Autorka ponad 200 publikacji naukowych, skoncentrowanych przede wszystkim wokół problematyki populizmu, demokracji oraz sprzężeń polityki i religii.

Radosław Markowski (ur. 1957) – socjolog, dr hab., dyrektor Centrum Studiów nad Demokracją, kierownik Zakładu Badań Porównawczych i profesor Uniwersytetu SWPS. Członek International Political Science Association oraz European Consortium for Political Research. Autor wielu publikacji z zakresu socjologii polityki.

Wojciech Przybylski (ur. 1980) – historyk idei. Redaktor naczelny „Res Publiki Nowej” i „Visegrad Insight”. Inicjator programu DNA Miasta. Publikował m.in. w „Eurozine”, „Polska. The Times”, „Res Publice Nowej” i „Social Europe Journal”.

Janusz Reykowski (ur. 1929) – psycholog społeczny, prof. dr hab. W latach 1951–1980 pracownik Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1980 do 2002 roku dyrektor Instytutu Psychologii PAN. Współzałożyciel i przewodniczący Rady Programowej Uniwersytetu SWPS. Członek korespondent Polskiej Akademii Nauk.

Ewa Siedlecka (ur. 1958) – dziennikarka „Gazety Wyborczej”. Pisze m.in. o prawie i prawach człowieka. Absolwentka Szkoły Praw Człowieka Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka. Laureatka Nagrody im. Dariusza Fikusa.

Krzysztof Skotnicki (ur. 1953) – konstytucjonalista, profesor nauk prawnych. Kierownik Centrum Studiów Wyborczych i Katedry Prawa Konstytucyjnego Uniwersytetu Łódzkiego. Założyciel i redaktor naczelny półrocznika „Studia Wyborcze”. Prezes Polskiego Towarzystwa Prawa Konstytucyjnego, konsul honorowy Republiki Czeskiej w Łodzi.

Wiesław Staśkiewicz (ur. 1951) – socjolog, doktor nauk prawnych. Pracownik Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, wicedyrektor Biblioteki Sejmowej. W latach 1992–2006 dyrektor Biura Studiów i Ekspertyz Kancelarii Sejmu.

Jarosław Szymanek – politolog, dr hab., profesor na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW. Autor publikacji z zakresu porównawczego prawa konstytucyjnego, prawa wyznaniowego oraz współczesnych systemów politycznych. Przedstawiciel Polski w panelu doradczym do spraw wolności sumienia i wyznania przy OBWE.

Jan Śpiewak (ur. 1987) – doktorant socjologii UW, aktywista miejski. Przewodniczący stowarzyszenia Miasto Jest Nasze. Członek inicjatywy Otwarty Jazdów, radny w warszawskiej dzielnicy Śródmieście. Zaangażowany w kampanię prezydencką Hanny Gronkiewicz-Waltz w 2006 roku i Czesława Bieleckiego w 2010 roku.

Piotr Trudnowski (ur. 1989) – członek zarządu stowarzyszenia Klub Jagielloński, redaktor internetowego miesięcznika „Nowa Konfederacja”. Zajmuje się polityką obywatelską, finansowaniem społecznościowym i patriotyzmem gospodarczym.

Marcin Wiszowaty – konstytucjonalista, adiunkt na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego. Redaktor „Przeglądu Prawa Konstytucyjnego”.

Artur Wołek (ur. 1971) – politolog, dr hab. Wykłada na Akademii Ignatianum w Krakowie, związany z Ośrodkiem Myśli Politycznej. Wydał m.in.: Słabe państwo, Demokracja nieformalna. Konstytucjonalizm i rzeczywiste reguły polityki w Europie Środkowej po 1989 r. Publikował w „Gazecie Wyborczej”, „Rzeczpospolitej”, „Tygodniku Powszechnym”, „Znaku” i „Kwartalniku Konserwatywnym”.

Szymon Wróbel – urzędnik państwowy, dyrektor Departamentu Współpracy z Jednostkami Samorządu Terytorialnego w Ministerstwie Administracji i Cyfryzacji.

Joanna Załuska (ur. 1963) – dyrektorka programu Masz Głos, Masz Wybór w Fundacji im. Stefana Batorego, koordynowała jego 11 edycji. Między 2001 a 2007 ekspertka programu RITA Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności. W latach 1989–1990 pracowniczka Komisji Samorządu Terytorialnego w Komitecie Obywatelskim przy Lechu Wałęsie. Absolwentka Instytutu Historii Uniwersytetu Warszawskiego.

Jacek Żakowski (ur. 1957) – dziennikarz i publicysta, komentator tygodnika „Polityka”. Związany również z „Gazetą Wyborczą” oraz TOK FM. Laureat licznych nagród, w tym dla Dziennikarza Roku 1997. Kierownik Katedry Dziennikarstwa Collegium Civitas.

Sesja I (godz. 11.00-13.00)
Skąd ten bunt?
Los młodych: ich status społeczny i ekonomiczny. Wybory polityczne i kulturowe. Reprezentacja interesów

Michał Bilewicz, Paweł Dobrowolski, Dominika Kasprowicz, Michał Łuczewski, Karolina Wigura

Zapis audio pierwszej sesji: [MP3 73MB], [OGG 58MB], czas trwania: 2 godz. 2 min.

Sesja II godz. 13.30-15.30
Co robić. Perspektywy polityczne
Czy młodzi mogą odnaleźć się w obecnym państwie i co im można zaproponować (i co sami proponują)

Monika Bartoszewicz, Leszek Jażdżewski, Sebastian Kaleta, Krzysztof Mazur, Jan Sowa, Michał Syska

Zapis wideo drugiej sesji

Zapis audio drugiej sesji: [MP3 73MB], [OGG 61MB], czas trwania: 2 godz. 8 min.

O konferencji:

Wyniki pierwszej i drugiej tury wyborów prezydenckich pokazały rosnącą rolę młodego pokolenia, urodzonego już po 1989 roku. Po raz pierwszy tak silnie zademonstrowało ono swoją obecność na scenie politycznej. Chcemy zastanowić się na tym jakie jest to pokolenie, w jakich warunkach funkcjonuje, jakich dokonuje wyborów politycznych i kulturowych. Chcemy zapytać także o stosunek tego pokolenia do III RP, jak jest przez nich postrzegana obecna Polska i jaką wizję państwa i swojego miejsca w nim proponują młodzi.

Noty biograficzne

Monika Bartoszewicz (ur. 1980) – dr., absolwentka stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Łódzkim oraz International Security Studies na szkockim University of St. Andrews. Prowadziła badania nad europejskimi konwertytami na islam oraz nad radykalizacją młodzieży na Starym Kontynencie. Stypendystka Centre for Transatlantic Studies w Maastricht, za swoją pracę akademicką nagrodzona prestiżową Russell Trust Award.

Michał Bilewicz (ur. 1980) – psycholog społeczny, publicysta, dr hab. Koordynator Centrum Badań nad Uprzedzeniami Uniwersytetu Warszawskiego oraz wykładowca na Wydziale Psychologii UW. W latach 2000-2001 redaktor naczelny pisma „Jidełe”. Publikował m.in. w „Krytyce Politycznej”, „Kulturze i Społeczeństwie”, „Lewą Nogą”, „Midraszu”, „Polityce” i na portalu lewica.pl. Współredagował m.in. książki Żydzi i komunizm oraz Trudne pytania w dialogu polsko-żydowskim, napisał Być gorszymi – o reakcjach na zagrożenie statusu grupy własnej. Wiceprezes fundacji Forum Dialogu między Narodami.

Paweł Dobrowolski (ur. 1972) – ekonomista, doradca gospodarczy. Były prezes zarządu Forum Obywatelskiego Rozwoju. Współpracownik Instytutu Sobieskiego. Autor raportów m.in. Starsi Polacy żyją na koszt młodszych Polaków – zarys zjawiska oraz Prawdziwy dług Polski. Opracował koncepcję wprowadzenia do polskiego porządku prawnego publicznego wysłuchania. Autor artykułów o bankowości centralnej, upadłości, mediach oraz problematyce gospodarczej.

Leszek Jażdżewski (ur. 1982) – współzałożyciel i redaktor naczelny „Liberté!”. Politolog, publicysta. Stały felietonista tygodnika „Wprost”. Działacz społeczny, sekretarz Towarzystwa Integracji Transportu, członek rady Fundacji Projekt: Polska, członek European Convention of Liberal Democracy. Publikował m.in. w „Gazecie Wyborczej” „Newsweeku”, i „Rzeczpospolitej”.

Michał Łuczewski (ur. 1978)– socjolog, dr. Adiunkt w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Członek redakcji „44/Czterdzieści i Cztery”. Wicedyrektor Centrum Myśli Jana Pawła II w Warszawie. Publikował m.in. w „Arcanach”, „Polsce The Times”, „Res Publice Nowej”, „Rzeczpospolitej”, „Wprost”. Wydał: Wartość krajobrazu. Rozwój przestrzeni obszarów wiejskich (z Adrianną Kupidurą i Przemysławem Kupidurą, 2011) oraz Odwieczny naród. Polak i katolik w Żmiącej (2013).

Sebastian Kaleta (ur.1989) – prezes i założyciel stowarzyszenia Młodzi dla Polski. Prawnik, absolwent Uniwersytetu Warszawskiego. Aplikant radcowski w Okręgowej Izbie Radców Prawnych w Warszawie.

Dominika Kasprowicz (ur. 1980) – politolożka, dr., adiunkt w Instytucie Politologii Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie. Uczestniczka programu dyplomowego London School of Economics. Kierowniczka projektów: EUVOX Polska i Baromentr Wyborczy. Współautorka książki Socio-Political Alternatives in Central Europe, członkini redakcji „Liberté!”.

Krzysztof Mazur (ur. 1982) – politolog, dr. Prezes Klubu Jagiellońskiego. W latach 2002-2008 pracownik Instytutu Tertio Millennio, były koordynator Archiwum Medialnego Jana Pawła II. Pomysłodawca Akademii Nowoczesnego Patriotyzmu. Członek redakcji kwartalnika „Pressje”. Autor artykułów, m.in.: Polskie korzenie pontyfikatu Jana Pawła II, Geopolityka w myśli politycznej ruchu społecznego Solidarność w latach 1980-1981.

Jan Sowa (ur. 1976) – teoretyk kultury, socjolog, dr hab.. Wykładowca na Uniwersytecie Jagiellońskim. Współtwórca Fundacji Korporacja Ha!art oraz Spółdzielni Goldex Poldex. Od roku 2009 aktywnie związany z Wolnym Uniwersytetem Warszawy. Wydał zbiór esejów Sezon w tatrze lalek (2003) oraz monografie: Ciesz się, późny wnuku! Kolonializm, globalizacja i demokracja radykalna (2007), Fantomowe ciało króla. Peryferyjne zmagania z nowoczesną formą (2011), a także Inna Rzeczpospolita jest możliwa! Widma przeszłości, wizje przyszłości (2015).

Michał Syska (ur. 1980) – dyrektor Ośrodka Myśli Społecznej im. Ferdynanda Lassalle’a. Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego, prawnik. Członek zespołu „Krytyki Politycznej”, publikował m.in. na łamach „Gazety Wyborczej”, „Dziennika”, „Rzeczpospolitej”, „Trybuny”, „Przeglądu”, „Bez Dogmatu” i „Myśli Socjaldemokratycznej”.

Karolina Wigura (ur. 1980) – socjolożka, dr, publicystka. Członkini redakcji Tygodnika Internetowego „Kultura Liberalna”. Adiunkt w Instytucie Socjologii UW. Publikowała m.in. w „Gazecie Wyborczej”, „Europie” (dodatku do „Dziennika. Polska. Europa. Świat”), „Etyce”, „Przeglądzie Politycznym”, „Znaku”. Autorka książki Wina narodów. Przebaczenie jako strategia prowadzenia polityki (2011). Laureatka nagrody Grand Press w roku 2008 za wywiad z Jürgenem Habermasem.

Dyskusja z udziałem: Edwina Bendyka, Marka Beylina, Marka Borowskiego, Ryszarda Bugaja, Piotra Burasa, Rafała Chwedoruka, Henryka Domańskiego, Ludwika Dorna, Mateusza Fałkowskiego, Mirosławy Grabowskiej, Agnieszki Graff, Rafała Kalukina, Leszka Koczanowicza, Leny Kolarskiej-Bobińskiej, Dominiki Kozłowskiej, Marcina Króla, Jarosława Kuisza, Michała Łuczewskiego, Anny Materskiej-Sosnowskiej, Mirosławy Marody, Krzysztofa Mazura, Cezarego Michalskiego, Adama Ostolskiego, Krzysztofa Podemskiego, Janusza Reykowskiego, Krystyny Skarżyńskiej, Grzegorza Sroczyńskiego, Antoniego Sułka, Andrzeja Szahaja, Tadeusza Szawiela, Agaty Szczęśniak, Karoliny Wigury, Artura Wołka i Rafała Wosia.

W sytuacji niepewności i pytań o kierunek, w którym Polska zmierza, w obliczu głębokiego podziału społeczeństwa, istotnym wydaje się poszukanie pogłębionej odpowiedzi na pytanie: co w istocie wydarzyło się w polskiej polityce 2015 roku? Może to pozwolić na lepsze zrozumienie obecnej sytuacji w kraju oraz jego przyszłości. Zamierzamy też na jesieni zorganizować kolejną debatę – stanowiącą dalszy ciąg obecnie proponowanej – na temat Polski Kaczyńskiego, czyli o naturze zmian zachodzących od ubiegłej jesieni (w 2008 roku zorganizowaliśmy debatę: Polska Tuska [PDF 216 KB])

Chcemy postawić ogólne pytania: na ile odegrał w nich rolę przypadek, czy logika wahadła, normalna w demokratycznej polityce, na ile zaś mamy do czynienia z konsekwencją istotnych ruchów tektonicznych, z procesami o różnym pochodzeniu i różnej doniosłości, których źródeł szukać można zarówno w kraju – w przemianach ekonomicznych, politycznych i społecznych, w poszukiwaniu nowej tożsamości, czy w wymianie pokoleń – jak i w dramatycznych zmianach zachodzących w Europie i w świecie.

Do dnia głosowania, czyli 9 czerwca 2024 roku, będziemy publikować raporty cząstkowe zawierające najciekawsze informacje i analizy, a po wyborach zostanie wydana publikacja podsumowująca pełen przebieg agitacji wyborczej w mediach społecznościowych. Tak jak poprzednio skupiliśmy się na serwisach Alphabet i Meta, a zbieranie danych rozpoczęliśmy 1 kwietnia.

Kampania wyborcza rozpoczęła się 11 marca 2024 roku wraz z wydaniem przez Prezydenta RP postanowienia w sprawie zarządzenia wyborów. Komitety wyborcze mogą jednak prowadzić agitację wyborczą dopiero od dnia przyjęcia przez Państwową Komisję Wyborczą zawiadomienia o utworzeniu komitetu wyborczego. Niektóre z komitetów (np. Konfederacja) uczyniły to już w marcu, inne, jak Trzecia Droga, dopiero w drugiej połowie kwietnia. Wyzwaniem dla przejrzystości kampanii wyborczej do Parlamentu Europejskiego był fakt, że w pewnym momencie równolegle była prowadzona kampania wyborcza do jednostek samorządu terytorialnego. Podobnie jak w przypadku równoległych kampanii do Sejmu i Senatu oraz referendum w 2023 roku taki rozkład wyborów znacznie utrudnia śledzenie przebiegu i wydatków na konkretną kampanię.

Zaufanie do partii politycznych w całej Europie jest bardzo niskie. Polska nie jest pod tym względem wyjątkiem – partiom ufa zaledwie 17% Polaków. Tym, co Polskę wyróżnia jest bardzo duża niechęć do angażowania się w działania polityczne. Do partii należy mniej niż 1% wyborców.
Jaka jest tego przyczyna i jak przeciwdziałać tej sytuacji? Jak sprawić, by Polacy czuli się reprezentowani przez polityków? Czy partie są lepsze od ruchów społecznych, a jeśli tak, to w czym? Po co nam dziś właściwie partie polityczne?

Paneliści: Piotr Apel (Kukiz ’15), Agnieszka Dziemianowicz-Bąk (Partia Razem), Krzysztof Łapiński (Prawo i Sprawiedliwość), Paweł Marczewski (ekspert Fundacji Batorego), Michał Szczerba (Platforma Obywatelska), Marek Sowa (.Nowoczesna), Piotr Trudnowski (Klub Jagielloński)

Jakich zmian potrzebują partie polityczne? Rekomendacje ekspertów Fundacji Batorego

Prowadzenie: Spotkanie organizowane z Klubem Jagiellońskim i Samorządem Studentów Instytutu Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego.

Tezy:
Zaufanie do partii politycznych w całej Europie jest bardzo niskie. Polska nie jest pod tym względem wyjątkiem – partiom ufa zaledwie 17% Polaków. Tym, co Polskę wyróżnia jest bardzo duża niechęć do angażowania się w działania polityczne. Do partii należy mniej niż 1% wyborców. Jaka jest tego przyczyna i jak przeciwdziałać tej sytuacji? Jak sprawić, by Polacy czuli się reprezentowani przez polityków? Czy partie są lepsze od ruchów społecznych, a jeśli tak, to w czym? Po co nam dziś właściwie partie polityczne?

Noty biograficzne:

Piotr Apel (ur. 1984) – dziennikarz i polityk. Od 2015 roku poseł na Sejm, wybrany z ramienia komitetu wyborczego Kukiz ’15. Wiceprzewodniczący Komisji ds. Unii Europejskiej.

Agnieszka Dziemianowicz-Bąk (ur. 1984) – z wykształcenia filozofka i pedagożka, z zawodu działaczka społeczna. Członkini Zarządu Krajowego Partii Razem, od 2010 roku stała współpracowniczka Ośrodka Myśli Społecznej im. Ferdynanda Lassalle’a. W 2016 roku nagrodzona prestiżową nagrodą „Global Thinkers” przyznawaną przez magazyn Foreign Policy.

Krzysztof Łapiński (ur. 1978) – politolog, polityk i samorządowiec. Od 2002 roku członek Prawa i Sprawiedliwości. W latach 2002-2010 i 2014-2015 radny warszawskiej dzielnicy Praga-Południe, od 2015 roku poseł na Sejm. Były zastępca rzecznika prasowego PiS.

Paweł Marczewski (ur. 1982) – historyk idei, socjolog, tłumacz i publicysta. Dyrektor ds. publikacji w Instytucie Nauk o Człowieku w Wiedniu oraz adiunkt w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Zajmuje się historią myśli politycznej oraz teoriami socjoekonomicznymi.

Michał Szczerba (ur. 1977) – polityk i samorządowiec, od 2007 roku poseł na Sejm z ramienia Platformy Obywatelskiej. Wykluczenie go z obrad Sejmu w grudniu 2016 rozpoczęło protest opozycji i okupację sali plenarnej.

Marek Sowa (ur. 1967) – samorządowiec, polityk, w latach 2010-2015 marszałek województwa małopolskiego. Od 2015 roku poseł na Sejm. Były członek Platformy Obywatelskiej, w 2016 roku przeszedł do klubu poselskiego Nowoczesnej

Piotr Trudnowski – politolog, członek zarządu Klubu Jagiellońskiego. Zajmuje się polityką obywatelską i finansowaniem społecznościowym. Pracował dla organizacji pozarządowych, biznesu, instytucji publicznych i polityków.

Rozmowa z udziałem: Jánosa Kisa (Węgry), Iwana Krastewa (Bułgaria), Karola Modzelewskiego, Jana Rokity, Jacquesa Rupnika (Czechy–Francja), Aleksandra Smolara i Karoliny Wigury, oraz – w ostatniej części spotkania – Mateusza Kijowskiego.

Spotkanie zorganizowaliśmy w związku z 40. rocznicą powstania Komitetu Obrony Robotników. Zaprosiliśmy do wspólnej refleksji nad najważniejszymi osiągnięciami, ale też słabościami tych czterech dekad i wyzwaniami związanymi z obecną sytuacją. Spotkanie zatytułowaliśmy: „Od KORu do KODu”, ale można z równym powodzeniem napisać: „Od walki o demokrację do obrony demokracji”.

Rozmowę o Polsce i o innych krajach naszego regionu, o wpływie, jakie miały na te kraje zmiany w Europie i na świecie podzieliliśmy na kilka sesji :

1. Antypolityczna polityka: oryginalność i dokonania KOR-u oraz innych ruchów demokratycznych w Polsce i innych krajach bloku sowieckiego

2. Opozycja demokratyczna wobec wyzwań modernizacji i demokratycznej polityki po 1989 roku: poszukiwanie nowych form politycznych istrategii rozwoju

Konferencja zorganizowana została w ramach społecznych obchodów 40. rocznicy KOR. O pozostałych wydarzeniach można znaleźć informacje na stronie www.komitetobronyrobotnikow.pl

Noty biograficzne

Mateusz Kijowski (ur. 1968) – informatyk, publicysta, działacz społeczny i bloger. Członek-założyciel Ruchu Obywatelskiego Akcji Demokratycznej, działał w ruchu ojcowskim i proszczepionkowym, był współzałożycielem stowarzyszenia „Stop Gwałtom”. Obecnie przewodniczący Komitetu Obrony Demokracji.

János Kis (ur. 1943) – filozof, socjolog i politolog. Jeden z czołowych węgierskich dysydentów, w 1981 założył pierwszy opozycyjny magazyn „Beszélõ”, którego redaktorem naczelnym pozostawał do 1989. Współzałożyciel liberalnej partii Związek Wolnych Demokratów. W 1991 roku wycofał się z aktywnej polityki, od 1992 jest profesorem Uniwersytetu Środkowoeuropejskiego.

Iwan Krastew (ur. 1965) –politolog, prezes Centrum na rzecz Strategii Liberalnych, permanent fellow w wiedeńskim Instytucie Nauk o Człowieku. Współzałożyciel Europejskiej Rady Spraw Zagranicznych i członek globalnej rady doradców Open Society Foundation.

Karol Modzelewski (ur. 1937) – historyk, opozycjonista, wraz z Jackiem Kuroniem współautor Listu otwartego do Partii, w okresie PRL kilkakrotnie więziony. Pierwszy rzecznik prasowy NSZZ „Solidarność”, członek Krajowej komisji Porozumiewawczej. W latach 1989-1991 senator, współtwórca Solidarności Pracy, a następnie Unii Pracy.

Jan Rokita (ur. 1959) – polityk i publicysta, w latach 1989-2007 poseł na Sejm, od 1992 do 1993 roku minister – szef Urzędu Rady Ministrów. Obecnie niezależny komentator.

Jacques Rupnik (ur. 1950) – francuski politolog i historyk. Dyrektor ds. badań w Centre d’Etudes et de Recherches Internationales w Paryżu, visiting professor w Collège d’Europe w Brugii. W latach 1990-1992 doradzał prezydentowi Czechosłowacji Václavowi Havlowi.

Aleksander Smolar (ur. 1940) – politolog, publicysta, zastępca przewodniczącego Rady Naukowej Instytutu Nauk o Człowieku w Wiedniu; członek International Forum Research Council w Waszyngtonie; członek Rady Dyrektorów Institute for Human Sciences przy Boston University; w latach 1989-1990 doradca ds. politycznych premiera Tadeusza Mazowieckiego, w latach 1992-1993 – doradca ds. polityki zagranicznej premier Hanny Suchockiej. Prezes Fundacji Batorego od 1990 roku.

Karolina Wigura (ur. 1980) – socjolożka, publicystka, dr. Szefowa Obserwatorium Debaty Publicznej „Kultury Liberalnej”, adiunktka w Instytucie Socjologii UW. Opublikowała książki: Wina narodów. Przebaczenie jako strategia prowadzenia polityki (nagroda im. J. Tischnera 2012) oraz z Geoffreyem Karabinem Forgivenessem Promise, Possibility and Failure. Laureatka Grand Press za wywiad z Jürgenem Habermasem Europę ogarnia śmiertelny bezwład (2008).

W pierwszej części oceniliśmy czy wybory były uczciwe. Jacek Haman (Uniwersytet Warszawski), Katarzyna Batko-Tołuć (Sieć Obywatelska – Watchdog Polska), Małgorzata Lech-Krawczyk (Komitet Obrony Demokracji), Bartłomiej Michalak (Uniwersytet Mikołaja Kopernika) i Magdalena Świder, (Kampania Przeciw Homofobii) przedstawili pierwsze wnioski z obywatelskiego monitoringu wyborów.

W drugiej części zastanowiliśmy się nad wynikami i specyfiką tych wyborów. Wielu polityków i publicystów uznaje je za sprawdzian przed serią wyborów w 2019-2020. Czy tak będzie w rzeczywistości? Oceniliśmy ile kontynuacji, a ile zmiany w nowych władzach samorządowych. Przyjrzeliśmy się temu kto będzie rządził Polską samorządową i czy samorządy stały się bardziej partyjne. Przeanalizowaliśmy jaką rolę odegrały w nich ruchy miejskie, które były jednym z fenomenów wyborów samorządowych w 2014 roku. Wyciągnęliśmy też pierwsze wnioski w jaki sposób zmiany w ordynacji wyborczej wpłynęły na proces wyborczy – czy uczyniły je bardziej przejrzystymi i wiarygodnymi, czy przeciwnie, zwiększyły nieufność do procesu wyborczego oraz pogłębiły podziały polityczne?

Udział wzięli: Jarosław Flis (Uniwersytet Jagielloński), Radosław Markowski (Uniwersytet SWPS) i Anna Materska-Sosnowska (Uniwersytet Warszawski).

Wprowadzenia do debaty: Mikołaj Cześnik (Instytut Nauk Społecznych, Uniwersytet SWPS), Jarosław Flis (Centrum Badań Ilościowych nad Polityką, Uniwersytet Jagielloński), Adam Gendźwiłł (Wydział Geografii i Studiów Regionalnych, Uniwersytet Warszawski), Marta Żerkowska-Balas (Centrum Studiów nad Demokracją, Uniwersytet SWPS).

Prowadzenie: Anna Materska-Sosnowska, członkini Zarządu Fundacji Batorego.

Dotychczasowe doświadczenia wyborów samorządowych i sondaże opinii publicznej pozwalają przewidywać, ile Polek i Polaków zagłosuje w zbliżających się wyborach samorządowych, czym będą wyróżniać się głosujący, a także co może kierować ich decyzjami. Przyjrzymy się jak frekwencja i wyniki zmieniają się w zależności od wielkości gminy i lokalnej sytuacji politycznej.

Z doświadczeń wynika, że mieszkańcy większych miast głosują w wyborach samorządowych mniej chętnie niż mieszkańcy wsi i małych miast. Być może jednak – na co wskazują ostatnie sondaże – w 2018 roku będziemy mieć do czynienia z większą mobilizacją elektoratu wielkomiejskiego i relatywną demobilizacją elektoratu wiejskiego.

Od dłuższego czasu badania opinii publicznej potwierdzają, że wybory samorządowe są oceniane jako najważniejsze wśród różnych wyborów odbywających się w kraju. Jednocześnie spośród wyborów samorządowych te do sejmików Polacy uznają za najmniej interesujące. Czy kampania wyborcza i zachęcająca do głosowania będzie skuteczna?

Zastanowimy się jaka była dotąd realna pozycja sejmowych partii politycznych w samorządach różnych szczebli oraz co wyróżnia ugrupowania lokalne. Czy w tych wyborach większa aktywność ogólnopolskich partii politycznych przełoży się na zachowania wyborców? Dotychczas wyborcy na szczeblu lokalnym przede wszystkim cenili sobie doświadczenie w pracy samorządowej (korzystali na tym urzędujący włodarze oraz „tutejszość” kandydatów czyli miejsce zamieszkania w ich najbliższej okolicy. Tylko dla 30% Polaków ważne jest jaką partię reprezentują kandydujący.

Podsumujemy co już wiemy na podstawie rozmaitych badań opinii publicznej o tym, ile Polek i Polaków w najbliższych wyborach samorządowych pójdzie zagłosować i kto zdobędzie władzę w wielkich miastach i sejmikach wojewódzkich.

Debata jest organizowana we współpracy z OKO.press, Newsweek Polska i Wolters Kluwer.

Tezy:

Sesja I (godz. 11.00-13.00) Skąd ten bunt? Los młodych: ich status społeczny i ekonomiczny. Wybory polityczne i kulturowe. Reprezentacja interesów

Sesja II godz. 13.30-15.30 Co robić. Perspektywy polityczne Czy młodzi mogą odnaleźć się w obecnym państwie i co im można zaproponować (i co sami proponują)

O konferencji:

Noty biograficzne

Noty biograficzne

Sesja I (godz. 11.00-13.00)
Skąd ten bunt?
Los młodych: ich status społeczny i ekonomiczny. Wybory polityczne i kulturowe. Reprezentacja interesów

Sesja II godz. 13.30-15.30
Co robić. Perspektywy polityczne
Czy młodzi mogą odnaleźć się w obecnym państwie i co im można zaproponować (i co sami proponują)