Nagroda Archives - Strona 2 z 2 - Fundacja im. Stefana Batorego

Fundusz im. Beaty Pawlak utworzono w 2003 roku z darowizny zapisanej w testamencie przez Beatę Pawlak – dziennikarkę i pisarkę, która 12 października 2002 roku zginęła w zamachu terrorystycznym na indonezyjskiej wyspie Bali.

W książce „Ostateczne rozwiązania. Ludobójcy i ich dzieło” (Wydawnictwo Agora) Konstanty Gebert analizuje ludobójstwa z ostatnich 120 lat, od wymordowania przez cesarskie Niemcy rdzennych mieszkańców Namibii, przez dokonane przez Turków ludobójstwo Ormian, zbrodnie popełnione w Kambodży Czerwonych Khmerów oraz w Rwandzie i w b. Jugosławii, aż po dokonujące się dzisiaj w Chinach wyniszczanie Ujgurów.

„Jak łatwo podnieść śmiercionośną rękę na sąsiada i współobywatela, gdy się uwierzy siejącej nienawiść nieufności, pogardzie i propagandzie ukutej przez ideologów niszczenia świata. (…) To książka napisana z potrzeby sumienia, sumienia ludzkiego i obywatelskiego w imię naprawiania świata. Jak pisze Konstanty Gebert: Zło, któremu się nie przeciwstawiamy, rozwija się szybko, a dobro samo się nie rozwinie, trzeba je pielić i hartować” – powiedział w czasie wręczania Nagrody Adam Szostkiewicz, przewodniczący Kapituły.

„Ogromnie się cieszę z tej nagrody także dlatego, że jest to moja druga nagroda dziennikarska. W 1986 roku od warszawskiego oddziału podziemnego Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich dostałem Nagrodę im. Jerzego Zieleńskiego dla „młodego, obiecującego” i potem przez 36 lat żyłem w panice, że zawiodłem. Mam poczucie, że jednak się koledzy z SDP-u wtedy nie pomylili, a mnie spadł kamień z serca. I żałuję, że nie będę mógł się z Beatą Pawlak pokłócić o tę książkę” – mówił Konstanty Gebert odbierając Nagrodę.

Nagroda im. Beaty Pawlak przyznawana jest za materiał opublikowany w języku polskim w okresie od 1 lipca poprzedniego roku do 30 czerwca bieżącego roku. Fundusz im. Beaty Pawlak utworzono w 2003 roku z darowizny zapisanej w testamencie przez Beatę Pawlak, zasilany jest z dochodów z inwestowania powierzonych środków oraz z darowizn osób prywatnych i wpłat 1% podatku dochodowego.

Nominowanymi w tym roku są:

Konstanty Gebert, „Ostateczne rozwiązania. Ludobójcy i ich dzieło”, w której autor analizuje ludobójstwa z ostatnich 120 lat, Wydawnictwo AGORA
Wojciech Rogacin, „Zełenski. Biografia”, która opisuje, jak z aktora i popularnego komika Wołodymyr Zełenski przeobraził się w prezydenta i szanowanego przywódcę swego kraju, wyd. Wielka Litera
Katarzyna Surmiak-Domańska, „Czystka”, która opowiada historię rodziny autorki i przedstawia życie na Kresach – od przedwojennej wielokulturowości, przez wojnę i rzeź wołyńsko-galicyjską, aż po zniszczenie tamtego świata, Wydawnictwo Czarne
Ilona Wiśniewska, „Migot. Z krańca Grenlandii”, opowieść o życiu w położonych najbardziej na północ osadach Grenlandii: Qaanaaq i Siorapaluk, Wydawnictwo Czarne
Ludwika Włodek, „Buntowniczki z Afganistanu”, która opowiada o walce Afganek o niezależność i o wysiłku, jaki musiały włożyć w to, aby stać się znanymi polityczkami, artystkami i działaczkami, Wydawnictwo W.A.B.

Wszystkim nominowanym serdecznie gratulujemy!
Laureata/ Laureatkę poznamy 16 listopada.

Zapraszamy do oglądania transmisji na naszym profilu na Facebooku!

Więcej o Funduszu im. Beaty Pawlak.

Nagrodę im. Olgi Kersten-Matwin – przyznawaną za działania na rzecz osób z doświadczeniem uchodźstwa i przymusowej migracji, szczególnie dzieci i młodzieży, przebywających w Polsce – otrzymały Aleksandra Chrzanowska, członkini Zarządu Stowarzyszenia Interwencji Prawnej, za zaangażowanie na granicy polsko-białoruskiej, opracowanie systemu pomocowego i działania w Grupie Granica i Joanna Talewicz, prezeska Zarządu Fundacji w Stronę Dialogu, za stałą pomoc integracyjną, edukacyjną, psychologiczną, prawną i aktywizacyjną dla osób uchodźczych pochodzenia romskiego z Ukrainy.

W dyskusji „Nieobecna. Polska polityka migracyjna” udział wzięli Aleksandra Chrzanowska (tegoroczna Laureatka), Maria Złonkiewicz (zeszłoroczna Laureatka) oraz Magdalena Biejat (posłanka na Sejm RP, Lewica) i Michał Szczerba (poseł na Sejm RP, Platforma Obywatelska). Prowadzenie: Agnieszka Lichnerowicz.

Igor Horków, przewodniczący przemyskiego oddziału Związku Ukraińców w Polsce, za koordynację pracy wolontariuszy zaangażowanych w niesienie wszechstronnej pomocy osobom uciekającym przed wojną w Ukrainie oraz stworzenie punktu noclegowego i informacyjnego w Przemyślu.

Paulina Kremer, społeczniczka i aktywistka, za organizację – we współpracy ze społecznością lokalną – kompleksowego punktu informacyjno-pomocowego dla uchodźców z Ukrainy przyjeżdżających do Tczewa i okolic: Migrant Info Point.

Ewa Natalia Moroz-Keczyńska, mieszkanka Podlasia, za niesienie wszechstronnej pomocy, organizację wsparcia prawnego, psychologicznego i rzeczowego dla uchodźców oraz wparcie aktywistek i aktywistów wiedzą i doświadczeniem.

Beata Siemaszko, mieszkanka Podlasia, za setki interwencji i kompleksową pomoc udzielaną na granicy polsko-białoruskiej dzieciom i osobom dorosłym z całego świata.

Tomasz Sieniow, prawnik kierujący Fundacją Instytut na rzecz Państwa Prawa oraz Sekcją Uchodźczą Uniwersyteckiej Poradni Prawnej w Lublinie, za stałe i wieloletnie zaangażowanie w poradnictwo prawne dla migrantów i uchodźców.

Jana Shostak, polsko-białoruska aktywistka i artystka intermedialna, za społecznie zaangażowany performance, sztukę wideo i sztukę Internetu poruszającą kwestię praw kobiet, migrantek i uchodźczyń.

Fundusz im. Olgi Kersten-Matwin został utworzony przez rodzinę zmarłej 23 lipca 2020 roku Olgi Kersten-Matwin, psycholożki i psychoterapeutki, specjalizującej się w pomocy psychoterapeutycznej dla osób z doświadczeniem traumy i stresu pourazowego oraz we wsparciu dla osób pomagających uchodźcom i migrantom z rejonów konfliktu. Ze środków Funduszu – zgodnie z życzeniem darczyńcy – finansowana jest coroczna nagroda w wysokości 30 000 zł.

Aleksandra Chrzanowska została nagrodzona za zaangażowanie na granicy polsko-białoruskiej, opracowanie systemu pomocowego i działania w Grupie Granica. Joanna Talewicz została nagrodzona za stałą pomoc integracyjną, edukacyjną, psychologiczną, prawną i aktywizacyjną dla osób uchodźczych pochodzenia romskiego z Ukrainy.

Nagroda w wysokości 30 tysięcy złotych – w tym roku podzielona na dwie części po 15 tysięcy złotych – ufundowana jest z prowadzonego przez Fundację im. Stefana Batorego Funduszu utworzonego przez rodzinę zmarłej 23 lipca 2020 roku Olgi Kersten-Matwin, psycholożki i psychoterapeutki, specjalizującej się w pomocy psychoterapeutycznej dla osób z doświadczeniem traumy i stresu pourazowego oraz we wsparciu osób pomagających uchodźcom i migrantom z rejonów konfliktu.

Kandydatury do Nagrody zgłosiły organizacje społeczne, osoby i instytucje, które działają na rzecz osób z doświadczeniem uchodźstwa i migracji, współpracują z takimi osobami lub znają je z bezpośredniego doświadczenia, w tym jako odbiorcy i odbiorczynie świadczonej pomocy. Nagrodę przyznaje Kapituła, w skład której wchodzą przedstawiciele fundatora oraz przedstawiciele Fundacji Batorego. W tym roku w skład Kapituły weszli i weszły: Khedi Alieva (laureatka Nagrody im. Olgi Kersten-Matwin 2021), Stanisław Matwin (mąż Olgi Kersten-Matwin), Mamadou Diouf, Marta K. Nowak, Zofia Winawer, Maria Złonkiewicz (laureatka Nagrody im. Olgi Kersten-Matwin 2021), Agnieszka Zowczak (Fundacja Batorego).

Beata Siemaszko, mieszkanka Podlasia, za setki interwencji i kompleksową pomoc udzielaną na granicy polsko-białoruskiej dzieciom i osobom dorosłym z całego świata.

Aleksandra Chrzanowska, członkini Zarządu Stowarzyszenia Interwencji Prawnej, za zaangażowanie na granicy polsko-białoruskiej, opracowanie systemu pomocowego i działania w Grupie Granica.

Beata Siemaszko, mieszkanka Podlasia, za setki interwencji i kompleksową pomoc udzielaną na granicy polsko-białoruskiej dzieciom i osobom dorosłym z całego świata.

Joanna Talewicz, prezeska Zarządu Fundacji w Stronę Dialogu, za stałą pomoc integracyjną, edukacyjną, psychologiczną, prawną i aktywizacyjną dla osób uchodźczych pochodzenia romskiego z Ukrainy.

Nazwisko Laureata/ki Nagrody wynoszącej 30 tys. zł – ufundowanej przez rodzinę zmarłej w 2020 roku Olgi Kersten-Matwin, psycholożki i psychoterapeutki, specjalizującej się w pomocy osobom z doświadczeniem traumy i stresu pourazowego – zostanie ogłoszone 17 września 2022 na stronie i w mediach społecznościowych Fundacji Batorego.

Zgłoszenia przesyłać mogą organizacje społeczne oraz osoby i instytucje, które działają na rzecz osób z doświadczeniem uchodźstwa i migracji, współpracowały z takimi osobami lub znają je z bezpośredniego doświadczenia, w tym jako odbiorcy i odbiorczynie świadczonej pomocy.

Laureatkami Nagrody w 2021 roku zostały ex aequo: Khedi Alieva z Fundacji Kobiety Wędrowne oraz Marysia Złonkiewicz z inicjatywy Chlebem i Solą, portalu uchodźcy.info i Fundacji Polska Gościnność.

Olga Kersten-Matwin była psycholożką i psychoterapeutką, autorką książki „Córki i matki. 9 składników serdeczności”. Specjalizowała się w pomocy psychoterapeutycznej dla osób z doświadczeniem traumy i stresu pourazowego oraz we wsparciu osób pomagającym uchodźcom i migrantom z rejonów konfliktu. Zmarła 23 lipca 2020 roku.

„Olga nie miała doświadczenia uchodźcy, ale po wyjeździe do Kanady poznała smak adaptacji w innym, zupełnie różnym społeczeństwie. Może dlatego była bliska łez, gdy w 2017 roku Donald Trump polecił zamykać w klatkach meksykańskie dzieci-uchodźców. Współczucie i działanie – o to właśnie chodzi w Nagrodzie Olgi Kersten-Matwin. Chcemy Jej imieniem uczcić grupę Polek i Polaków, którzy nie ograniczają się do współczucia i którzy na własnym przykładzie pokazują innym jak działać, aby ulżyć doli wyklętych naszej epoki” – objaśnia cel Nagrody Stanisław Matwin, mąż Olgi, fundator i pomysłodawca uczczenia w ten sposób Jej pamięci.

Nagrodę przyznaje Kapituła, w skład której wchodzą laureatki Nagrody z ubiegłego roku, przedstawiciele fundatora i Fundacji Batorego.

Miejski grunt. 250 lat polskiej gry z nowoczesnością to rzadko u nas spotykana narracja o Polsce opowiadana z perspektywy zbiorowej sprawczości. Ale oryginalność takiego ujęcia historii to nie wszystko.

Rafał Matyja postawił swoją książką tezę mało popularną w polskiej historiografii. Przekonuje, że najważniejszymi ośrodkami rozwoju były i są w Polsce miasta. Autor nie pomija przy tym poważnego problemu, jakim jest sytuacja prowincji tracącej od dziesięcioleci wiarę we własne siły.

Książka Matyi pozwala także mieć nadzieję, że ludzie wokół nas są gotowi troszczyć się o tytułowy grunt pod nogami i budować to, co wspólne. Co prawda wszyscy od czasu do czasu wyjmujemy z szafy odświętne ubrania i sztandary, by zademonstrować, jak radykalnie nasza tożsamość różni się od tożsamości sąsiadów z naszej kamienicy czy bloku. Jednak następnego dnia musimy się o tę kamienicę czy blok na nowo wspólnie zatroszczyć. Właśnie sieć budynków, miast, dróg, kolei, ale też instytucji jest naszą szansą na aktywną rolę w globalnych procesach modernizacyjnych.

Dr hab. Rafał Matyja jest politologiem związanym z Uniwersytetem Ekonomicznym w Krakowie i publicystą, stałym współpracownikiem „Tygodnika Powszechnego”.

Ustanowiona w tym roku przez Fundację Batorego Nagroda im. Marcina Króla ma wspierać rozwój debaty publicznej poprzez zachętę do pogłębionej refleksji nad zjawiskami i trendami współczesności oraz wyzwaniami przyszłości, tworzenia nowych idei i prób opisu rzeczywistości, poszukiwania odpowiedzi na kryzys demokracji i wartości demokratycznych oraz poszerzania przestrzeni intelektualnego dyskursu ponad podziałami.

Książkę laureatkę pierwszej edycji Nagrody wybrała Kapituła w składzie: Agata Bielik-Robson (University of Nottingham), Przemysław Czapliński (Uniwersytet Adama Mickiewicza), Dariusz Gawin (Instytut Filozofii i Socjologii PAN), Iwona Jakubowska-Branicka (Instytut Stosowanych Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego), Zofia Król, („Dwutygodnik”), Elżbieta Matynia (New School for Social Research w Nowym Jorku), Zbigniew Nosowski, („Więź), Andrzej Rychard (Instytut Filozofii i Socjologii PAN, Przewodniczący Rady Fundacji im. Stefana Batorego), Olga Tokarczuk, (pisarka, laureatka literackiej Nagrody Nobla za 2018 rok), Henryk Woźniakowski (Fundacja Kultury Chrześcijańskiej Znak).

Zofia Winawer, członkini Kapituły	Beata Siemaszko i Aleksandra Chrzanowska
W imieniu Joanny Talewicz Nagrodę odebrał Gniewko Falana i zespół Fundacji w Stronę Dialogu	Paulina Kremer
Tomasz Sieniow	Jana Szostak
Dyskusję prowadziła Agnieszka Lichnerowicz	Ewa Kulik-Bielińska, dyrektorka Fundacji Batorego