W dyskusji udział wzięli: Aleksandr Bikbow (Państwowy Uniwersytet im. Łomonosowa), Ilia Kalinin (filolog, historyk kultury), Jekaterina Kuzniecowa (Centrum Badania Społeczeństwa Postindustrialnego), Artiom Magun (Uniwersytet w Strasburgu) i Dawid Ter-Oganjan (artysta wizualny, kurator).
Spotkanie poprowadziła Karolina Wigura („Kultura Liberalna”, członkini zarządu Fundacji Batorego)
Coraz częściej zewnętrzni obserwatorzy zwracają uwagę na zwrot konserwatywny, jaki w ostatnich latach miał miejsce w Rosji. Z kolei niektórzy rosyjscy ideologowie określają swoje państwo mianem „neokonserwatywnego mocarstwa”, przestawiając je jako atrakcyjną eurazjatycką alternatywę wobec słabej, liberalnej Europy. Chcielibyśmy w tym kontekście zapytać o zmiany, jakie zaszły w Rosji pod wpływem wydarzeń na Ukrainie, o aktualność dotychczasowych sporów kulturowych, jak wokół akcji Pussy Riot i zapytać o nowe wątki w tych dyskusjach. Czy rzeczywiście możemy mówić o przemianie społecznej w Rosji w perspektywie kształtujących się nowych paradygmatów XXI wieku? Czy grozi nam powtórne starcie ideologiczne Wschodu i Zachodu? Na ile złudne okazało się przekonanie, ze w dobie internetu i związanej z nim wolności wypowiedzi konflikty ideologiczne pozbawione zostały impetu?
Debata towarzyszyła spotkaniu Klubu PL_RU.
Noty o panelistach
Aleksandr Bikbow (ur. 1974) – socjolog, dr, wicedyrektor Centrum Współczesnej Filozofii i Nauk Społecznych Wydziału Filozofii Moskiewskiego Państwowego Uniwersytetu im. Łomonosowa. Współpracownik paryskiego Centrum im. Maurice Halbwachsa, redaktor czasopisma „Logos”, koordynator merytoryczny Niezależnej Inicjatywy Badawczej, analizującej m.in. protesty społeczne w Rosji.
Ilja Kalinin (ur. 1975) – filolog, historyk kultury i krytyk. Pracował na wydziale wolnych sztuk i nauk. Wykładowca Uniwersytetu Europejskiego w Petersburgu, redaktor naczelny czasopisma „Żelazny zapas. Debaty o polityce i kulturze”. Aktualnie pracuje nad książką Historia jako sztuka klarowności. Rosyjscy formaliści i rewolucja.
Jekaterina Kuzniecowa (ur. 1982) – politolożka i ekonomistka, współtworzyła program kandydata na prezydenta Rosji w 2012 roku Michaiła Prochorowa. Wykładowczyni na Uniwersytecie Wyższa Szkoła Ekonomii w Moskwie. Dyrektorka Programu Europejskiego w Centrum Badania Społeczeństwa Postindustrialnego. Stale współpracuje z Delegacją Unii Europejskiej w Moskwie oraz Bankiem Centralnym Federacji Rosyjskiej.
Artiom Magun (ur.1974) – filozof, politolog, dr, pracownik Uniwersytetu w Strasburgu, a także Michigan University. Gościnnie redaktor „Nowego Przeglądu Literackiego”, członek lewicowej grupy roboczej „Co robić?”, założonej w celu połączenia lewicowej teorii politycznej, sztuki i aktywności i wydającej gazetę pod tym samym tytułem. Publikował m.in. prace na temat filozofii: Jacquesa Derridy, Teodora Adorno, Hanny Arendt, Friedricha Hölderlina i Josipa Mandelsztama. W 2004 opublikował Przestrzeń polityczną współczesnej Rosji – o prawych „lewych” i o lewych „prawych”.
Dawid Ter-Oganjan (ur. 1981) – współpracownik Anatolija Osmołowskiego, mieszka w Moskwie i jest jednym z nielicznych artystów rosyjskich młodego pokolenia, któremu udało się zdobyć międzynarodowe uznanie. Brał udział w wystawie „Ostalgia” w New Museum w Nowym Jorku, jest stypendystą DAAD w Berlinie. Ważnym odniesieniem dla jego działań jest sytuacja politycznej opresji w Rosji i zaangażowanie artystów w sprawy publiczne. W latach 1992-2002 członek grupy artystycznej „Radek”, brał udział w kampaniach Osmołowskiego „Barakada” i „Mauzoleum”. W 2004 roku laureat „Czarnego kwadratu” – rosyjskiej państwowej nagrody za serię prac abstrakcyjnych pt. „Operacja”, a w roku 2011 międzynarodowej nagrody Henkel Art Award.
Karolina Wigura (ur. 1980) – socjolożka, publicystka. Członkini redakcji Tygodnika Internetowego „Kultura Liberalna” oraz Zarządu Fundacji Batorego. Adiunkt w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Publikowała m.in. w „Gazecie Wyborczej”, „Europie” (dodatku do „Dziennika. Polska. Europa. Świat”), „Przeglądzie Politycznym”, „Tygodniku Powszechnym”, „Znaku”. Autorka książki Wina narodów. Przebaczenie jako strategia prowadzenia polityki (2011).
