Wspólnie z zaproszonymi ekspertami przeanalizowaliśmy wyniki wyborów samorządowych i frekwencję oraz zastanowiliśmy się, co mówią nam one o polskim społeczeństwie, jego potrzebach i aspiracjach. Porozmawialiśmy o tym, czy i co zmieniło się w stosunku do wyborów 15 października 2023. Jakie przesunięcia nastąpiły w obrębie elektoratów? Kto nie poszedł głosować i dlaczego? Jaki wpływ mogą mieć te wyniki na polską scenę polityczną? Jakie wnioski z tych wyborów można i powinno się wyciągnąć w kampanii wyborczej do Parlamentu Europejskiego?
Pierwsze wnioski z analizy wyników wyborów przedstawił Jarosław Flis, Uniwersytet Jagielloński, członek Zespołu Ekspertów Wyborczych Fundacji Batorego.
W dyskusji udział wzięli:
Renata Grochal, Program Trzeci Polskiego Radia
Anna Materska-Sosnowska, członkini Zarządu Fundacji Batorego, Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego
Andrzej Rychard, przewodniczący Rady Fundacji Batorego, dyrektor Instytutu Filozofii i Socjologii PAN
Prowadzenie: Edwin Bendyk, prezes Fundacji im. Stefana Batorego
Wygrywanie wyborów to zadanie dla partii politycznych i związanych z nimi polityków, a wynik politycznej rywalizacji zależy od ich zdolności do pozyskiwania oraz przekonywania elektoratów. Gdy jednak stawką wyborczych rozstrzygnięć jest los samej demokracji i fundujących ją wartości potrzebna jest masowa mobilizacja społeczna, by skutecznie przeciwstawić się siłom antydemokratycznym. Ostatnie wybory parlamentarne w Polsce (2023) i we Francji (2024) pokazały, że bez zaangażowania społeczeństwa obywatelskiego i ruchów społecznych taka mobilizacja byłaby niemożliwa. Nie wszędzie jednak próby społecznej mobilizacji i zaangażowanie demokratycznych organizacji społeczeństwa obywatelskiego przynoszą skutek.
Od czego zależy powodzenie w działaniach mających na celu utrzymanie demokratycznego państwa prawa, demokratycznych instytucji, praw człowieka i obywatelskich wolności?
Jak będzie się zmieniać polityczne znaczenie organizacji obywatelskich i ruchów społecznych oraz ich wpływ na kształtowanie rzeczywistości społeczno-politycznej?
Co łączy doświadczenie społecznych mobilizacji w różnych krajach Europy?
Czy możliwe i potrzebne są ponadnarodowe sojusze i współpraca?
Jak wzmacniać podmiotowość i sprawczość społeczeństwa obywatelskiego?
Odpowiedzi na te pytania poszukiwaliśmy podczas konferencji Społeczeństwo w działaniu. Siła mobilizacji i samoorganizacji, organizowanej w rok po wyborach parlamentarnych 15 października 2023. Nie było to spotkanie podsumowujące pierwsze miesiące rządów Koalicji 15 Października, jego celem nie było także rozliczenie ośmiu lat rządów Zjednoczonej Prawicy. Przyjrzeliśmy się natomiast ewolucji i rozwojowi społeczeństwa obywatelskiego w Polsce w ostatnich latach, jego przekształceniom w odpowiedzi na zamach na instytucje demokratycznego państwa prawa, na dążenie do zmiany ustroju metodami pozakonstytucyjnymi, na naruszanie praw człowieka czy na próby podporządkowania sfer kultury, edukacji i nauki ideologicznej kontroli przez partie władzy.
Opierając się na wynikach badań ilościowych i jakościowych pokazaliśmy, jak przekształcało się społeczeństwo obywatelskie w Polsce, stając się coraz silniejszym i coraz bardziej autonomicznym podmiotem życia publicznego. Podmiotem nie tylko zdolnym do przeciwstawianiu się antydemokratycznym praktykom władzy, ale także zdolnym do mobilizowania w czasie kryzysów, jak podczas pandemii COVID-19 i po inwazji Rosji na Ukrainę 24 lutego 2022 roku. Doświadczenia polskie porównaliśmy także z doświadczeniem innych społeczeństw, zastanawiając się, jakie wyzwania i zadania stoją dziś przed społeczeństwem obywatelskim w wymiarze krajowym i europejskim.
PROGRAM KONFERENCJI:
1 sesja, godz. 11.00–12.15
Ewolucja, rozwój, konsolidacja. Jak zmieniało się społeczeństwo obywatelskie w Polsce w latach 2015–2024?
Prowadzenie: Anna Materska-Sosnowska (członkini Zarządu, Fundacja im. Stefana Batorego)
Paweł Marczewski (Fundacja im. Stefana Batorego)
Urszula Karaś (More in Common)
Komentarze:
Roch Dunin-Wąsowicz (University College London)
Elżbieta Korolczuk (Södertörn University)
———
2 sesja, godz. 12.30–14.00
Społeczeństwo obywatelskie wobec populizmu i zagrożenia autorytaryzmem. Doświadczenia europejskie
Prowadzenie: Edwin Bendyk (przewodniczący Zarządu Fundacji im. Stefana Batorego)
Sarah Durieux (Multitudes Foundation)
Jakub Karyś (Komitet Obrony Demokracji)
Rasťo Kužel (Memo’98)
———
3 sesja, godz. 14.45–16.30
Wyzwania i zadania. Społeczeństwo obywatelskie po 15 października 2023
Prowadzenie: Ewa Kulik-Bielińska (dyrektorka Fundacji im. Stefana Batorego)
Joanna Gzyra-Iskandar (Feminoteka)
Agnieszka Kosowicz (Fundacja Polskie Forum Migracyjne)
Dominika Lasota (Inicjatywa WSCHÓD)
Kacper Nowicki (Fundacja Varia Posnania)
Małgorzata Szuleka (Helsińska Fundacja Praw Człowieka)
Zapraszamy!
Edwin Bendyk – prezes Fundacji im. Stefana Batorego. Dziennikarz, pisarz, publicysta tygodnika „Polityka”. Zajmuje się tematyką cywilizacyjną oraz relacjami między nauką i techniką a polityką, gospodarką, kulturą, życiem społecznym. Współtworzył Ośrodek Badań nad Przyszłością w Collegium Civitas. Członek European Council on Foreign Relations. Prowadzi blog „Antymatrix”.
Roch Dunin-Wąsowicz – dr, adiunkt socjologii w UCL Social Research Institute (Wydział Edukacji i Społeczeństwa, University College London), współpracownik naukowy w Conflict and Civicness Research Group w LSE IDEAS oraz Fellow w Visegrad Insight. Jego obecne zainteresowania badawcze obejmują transnarodowych przedsiębiorców działających na rzecz celów obywatelskich w Ukrainie.
Sarah Durieux – aktywistka i organizatorka zaangażowana w największą inicjatywę społeczeństwa obywatelskiego związaną z przedterminowymi wyborami parlamentarnymi we Francji w 2024 r. Jest współdyrektorką Multitudes, europejskiej fundacji wspierającej politycznych twórców zmian działających na rzecz uczynienia polityki bardziej inkluzywną, pełną nadziei i ludzką. Przed dołączeniem do Multitudes, Sarah uruchomiła i prowadziła platformę mobilizacyjną dla 13 milionów członków Change.org we Francji i pomogła milionom Francuzów zmienić prawo, praktyki biznesowe i rozwinąć ruchy, które zmieniły dyskurs w kraju.
Joanna Gzyra-Iskandar – rzeczniczka Feminoteki, kulturoznawczyni, polonistka i feministka. Od 10 lat zawodowo zajmuje się PR-em i komunikacją, od 4 lat w organizacjach pozarządowych. Jako aktywistka działa w obszarach zwalczania przemocy ze względu na płeć, dostępu do bezpiecznej aborcji oraz praw osób LGBTQ+.
Urszula Karaś – badaczka w More in Common Polska. Jest absolwentką psychologii na Uniwersytecie Warszawskim ze specjalizacją w psychologii społecznej. Jej zainteresowania badawcze obejmują między innymi stosunek względem migrantów z różnych kręgów kulturowych, wpływ empatii oraz fundamentów moralnych na postawy względem przedstawicieli mniejszości oraz kwestię równość płci.
Kuba Karyś – Przewodniczący Komitetu Obrony Demokracji, dziennikarz (członek Towarzystwa Dziennikarskiego), publicysta, producent i reżyser TV, filmowiec. Wspaniała rodzina, dwa psy i dwa koty oraz walka o demokratyczną Polskę i budowę społeczeństwa obywatelskiego zajmują mu każdą wolną chwilę. Sprzeciw wobec łamania prawa, łamania Konstytucji stały się dla niego priorytetem i od dziewięciu lat jest wszędzie tam, gdzie trzeba zadbać o każdy, nawet najmniejszy skrawek wolności. Bo demokracja nie jest dana raz na zawsze. I wolność również, a świat trzeba wciąż przesuwać w dobrą stronę – choćby o milimetr. Bo „warto być przyzwoitym”.
Elżbieta Korolczuk – dr hab., prof. UW, jest socjolożką, pracuje na Uniwersytecie Södertörn w Sztokhomie i w Ośrodku Studiów Amerykańskich na Uniwersytecie Warszawskim. Bada ruchy społeczne, społeczeństwo obywatelskie, w tym ruchy anty-gender. Opublikowała dwie monografie, pięć tomów współautorskich i ponad 60 tekstów naukowych, które ukazały się czasopismach takich jak East European Politics and Societies, Social Politics czy Signs. Journal of Women in Culture and Society. W 2022 w wydawnictwie Routledge opublikowała z Agnieszką Graff książkę Anti-Gender Politics in the Populist Moment, za którą otrzymały nagrodę Bronisława Malinowskiego za wybitne osiągnięcie w naukach społecznych przyznaną przez Polish Institute of Arts and Sciences of America. Korolczuk jest też działaczką społeczną i komentatorką.
Agnieszka Kosowicz – założycielka i prezeska Fundacji Polskie Forum Migracyjne. Inicjatorka wielu projektów dotyczących integracji cudzoziemców i dialogu międzykulturowego m.in. projektu „Migroteka”, który wyposaża sieć polskich bibliotek w literaturę dotyczącą migracji, uchodźstwa i międzykulturowości. Autorka monografii „Working Together – 15 lat UNHCR w Polsce”, opisującej początki budowy systemu ochrony uchodźców w Polsce, współautorka licznych publikacji na temat cudzoziemców w Polsce. Przez ponad sześć lat prowadziła politykę informacyjną Przedstawicielstwa Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców w Polsce. Z wykształcenia – dziennikarka.
Ewa Kulik-Bielińska – dyrektorka Fundacji im. Stefana Batorego, działaczka opozycji demokratycznej i ruchu Solidarność w latach 70-tych i 80-tych, redaktorka pism opozycyjnych i związkowych, tłumaczka literatury amerykańskiej. Od 2000 roku zaangażowana w działania na rzecz poprawy warunków funkcjonowania organizacji pozarządowych, rozwoju filantropii i aktywności obywatelskiej w Polsce i w Europie. Inicjatorka, społecznych akcji i kampanii m.in.: na rzecz liberalizacji ustawy o zbiórkach publicznych, prawa o fundacjach i o stowarzyszeniach, likwidacji barier w prowadzeniu działalności organizacji pozarządowych, ustanowienia unijnego instrumentu wspierania organizacji pozarządowych działających na rzecz upowszechniania praw i wartości (CERV), udziału organizacji pozarządowych w programowaniu i monitorowaniu funduszy unijnych i tworzeniu polityk publicznych. Autorka artykułów, stanowisk i opinii o stanie społeczeństwa obywatelskiego i filantropii, kondycji i warunkach prawnych, finansowych i praktycznych funkcjonowania organizacji obywatelskich. Laureatka Nagrody im. Pawła Włodkowica w 2018 r. za występowanie w obronie podstawowych wartości, Nagrody Peryklesa w 2019 r za działania na rzecz wolności i demokracji oraz Nagrody Obywatelskiej im. Henryka Wujca w 2023 roku za wsparcie dla osób działających na rzecz praw człowieka.
Rasťo Kužel – ekspert ds. mediów i wyborów z ponad 25-letnim międzynarodowym doświadczeniem, który prowadzi MEMO 98, organizację monitorującą media z dużym doświadczeniem w dostarczaniu analiz i pomocy technicznej interesariuszom związanym z wyborami. Rasťo pracował jako analityk, konsultant i trener, uczestnicząc w wielu misjach i projektach obserwacji wyborów. Jego zainteresowania dotyczą także problematyki dezinformacji oraz roli mediów społecznościowych podczas wyborów. Jest współautorem wydanego przez UNESCO praktycznego przewodnika „Elections in Digital Times” poświęconego Internetowi, mediom społecznościowym i sztucznej inteligencji.
Dominika Lasota – aktywistka, współzałożycielka inicjatywy WSCHÓD oraz członkini globalnego ruchu klimatycznego Fridays For Future. Walczy o uczciwą transformację polskiej gospodarki, tak by nikt nie musiał bać się ani końca świata, ani końca miesiąca. Była współtwórczynią najbardziej wpływowej kampanii profrekwencyjnej „Cicho Już Byłyśmy”, która poruszyła setki tysięcy dodatkowych wyborczyń w ostatnich wyborach parlamentarnych.
Paweł Marczewski – dr, socjolog, historyk idei, publicysta. Szef działu Obywatele w forumIdei Fundacji im. Stefana Batorego, zajmuje się ruchami i organizacjami społecznymi oraz zagadnieniami sprawiedliwości społecznej.
Anna Materska-Sosnowska – członkini zarządu Fundacji Batorego, politolożka. Adiunkt w Katedrze Systemów Politycznych, Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego.
Kacper Nowicki – założyciel i Prezes Zarządu Fundacji Varia Posnania. Dawniej Przewodniczący Młodzieżowej Rady Miasta Poznania, współautor kilkudziesięciu polityk lokalnych i zmian prawnych w zakresie edukacji i partycypacji społecznej. Pracuje na rzecz budowania praworządności i równości w szkołach i społecznościach lokalnych.
Małgorzata Szuleka – adwokatka, absolwentka Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Pracuje w Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka od 2010 r. Koordynuje działania w zakresie monitoringu legislacji, rzecznictwa międzynarodowego i badań, m.in. w ramach współpracy z Agencją Praw Podstawowych UE. Zajmuje się w szczególności monitorowaniem stanu praworządności, niezależności sądów i sytuacji społeczeństwa obywatelskiego w Polsce i innych krajach Europy Środkowej. Autorka licznych raportów i analiz HFPC.
Podsumowaliśmy kampanię wyborczą, zastanawiając się nad jej kluczowymi momentami, sukcesami oraz ewentualnymi błędami popełnionymi przez poszczególne sztaby wyborcze oraz polityków. Omówiliśmy przebieg dnia głosowania i pierwsze wnioski z akcji społecznej obserwacji wyborów. Przedyskutowaliśmy także możliwe scenariusze powyborcze na polskiej scenie politycznej.
Prezentacja pierwszych wniosków ze społecznej obserwacji wyborów: Zofia Lutkiewicz (prezeska Fundacji Odpowiedzialna Polityka)
W dyskusji udział wzięli:
Mikołaj Cześnik (członek Zarządu Fundacji Batorego, Uniwersytet SWPS)
Mirosława Grabowska (Wydział Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego, członkini Zespołu Ekspertów Wyborczych)
Anna Materska-Sosnowska (członkini Zarządu Fundacji Batorego, Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego)
Andrzej Rychard (przewodniczący Rady Fundacji Batorego, dyrektor Instytutu Filozofii i Socjologii PAN)
Prowadzenie: Edwin Bendyk (prezes Fundacji im. Stefana Batorego)
Obserwujemy w ostatnim czasie kolejną falę postulatów wprowadzenia głosowania przez Internet w Polsce. Zwolennicy tego rozwiązania podkreślają, że zwiększyłoby to frekwencję i spowodowałoby większe oszczędności w organizacji dnia głosowania. Przekonują, że już teraz Polki i Polacy często korzystają z technologii, np. zarządzają swoimi pieniędzmi korzystając z bankowości elektronicznej. Przeciwnicy podkreślają z kolei, że nie ma dowodów na to, by głosowanie przez Internet zwiększało udział obywateli w wyborach, a technologie nie pozwalają jeszcze na oddanie głosu w sposób bezpieczny i jednocześnie zapewniający tajność głosowania.
Kwestią dla nas podstawową jest to, czy proponowane rozwiązania budują zaufanie do wyborów – najważniejszego przejawu aktywności suwerena w każdym demokratycznych kraju? Czy wręcz przeciwnie, w dobie zmasowanych cyberataków i wojny hybrydowej, mającej na celu podkopanie zaufania do demokracji, głosowanie internetowe stanie się kolejnym polem polaryzacji i braku wiary w uczciwość procesu wyborczego?
Istotne jest zrozumienie, czy głosowanie internetowe rzeczywiście może być narzędziem zwiększającym frekwencję i umacniającym gwarancję powszechnych i równych wyborów. Niezwykle istotne jest również ustalenie, czy faktycznie istnieją bezpieczne metody takiej formy głosowania. Czy jest możliwe zakłócenie przebiegu wyborów lub wpłynięcie na jego rezultat przez państwa autorytarne i czy obywatele i obywatelki mogą być pewni, że oddany przez nich głos jest tajny?
O wprowadzenie do seminarium poprosiliśmy profesordr hab. Magdalenę Musiał-Karg z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, autorkę analizy poświęconej głosowaniu internetowemu z perspektywy politologiczno-prawnej oraz Macieja Broniarza z Uniwersytetu Warszawskiego, autora opracowania dotyczącego cyberbezpieczeństwa.
Udział w dyskusji potwierdzili:
Kamil Basaj (Prezes Fundacji INFO OPS Polska),
Michał Boni (SWPS Uniwersytet Humanistycznospołeczny),
Radosław Czajka (Wolne Lektury),
Michał Gramatyka (poseł na Sejm RP, Polska 2050),
Rafał Kiełbus (Chief Technical Officer, projekt iVoting),
Magdalena Kołodziejczak (posłanka na Sejm RP, Koalicja Obywatelska),
Róża Rzeplińska (Prezeska Stowarzyszenia 61, MamPrawoWiedziec.pl),
Mariusz Witczak (poseł na Sejm RP, Koalicja Obywatelska).
Prowadzenie: Krzysztof Izdebski, Fundacja im. Stefana Batorego.
Transmisja na żywo tłumaczona na polski język migowy będzie dostępna na profilu Fundacji Batorego na Facebooku oraz na naszym kanale YouTube.
Sądy są gwarantem, że kampania wyborcza i sam akt wyborczy przebiegają zgodnie z prawem. Na bieżąco dbają o właściwy przebieg kampanii, starając się wpływać na ograniczenie nieprawdziwych narracji budowanych przez kandydatów na temat swoich konkurentów, czy wreszcie, rozpatrując protesty wyborcze, oceniają uczciwość całego procesu. W konsekwencji wyzwania dla praworządności są wyzwaniami dla efektywnej kontroli nad procesem wyborczym. W trakcie debaty zastanawialiśmy się jakie konkretnie zagrożenia występują w tym obszarze, czy istniejące mechanizmy dobrze zabezpieczają możliwość niezależnej kontroli oraz jaką rolę mogę mieć organizacje społeczne i obywatele by budować zaufanie do roli sądów w procesie wyborczym.
Wprowadzenie do dyskusji: Ewa Łętowska (sędzia NSA i Trybunału Konstytucyjnego w stanie spoczynku) oraz Agata Pyrzyńska (Uniwersytet Szczeciński).
Małgorzata Szuleka (Helsińska Fundacja Praw Człowieka),
Krzysztof Urbaniak (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu),
Marcin Walecki (Instytut Spraw Publicznych, St Antony’s College, Oxford University),
Ewa Wrzosek (Lex Super Omnia).
Prowadzenie: Krzysztof Izdebski (Fundacja Batorego).
Co jest największym zagrożeniem dla prawidłowego przebiegu procesu wyborczego? Możliwość sfałszowania wyników? Nierówne szanse komitetów? Chaos organizacyjny i prawny? Co i jak monitorować, czemu się przyglądać, aby rzetelnie ocenić sytuację? Jakie działania warto podjąć, aby zadbać o sprawność i uczciwość procesu wyborczego? Co można zrobić, aby ułatwić obywatelom udział w maratonie wyborczym? To niektóre z pytań, o których chcemy dyskutować.
W dyskusji udział wzięli:
Jarosław Flis (Uniwersytet Jagielloński)
Róża Rzeplińska (Stowarzyszenie 61)
Jerzy Stępień (Uczelnia Łazarskiego)
Prowadzenie: Mikołaj Cześnik, Anna Materska-Sosnowska (członkowie zarządu Fundacji im. Stefana Batorego).
Mikołaj Cześnik – dr. hab., socjolog, politolog. Profesor Uniwersytetu SWPS, dyrektor Instytutu Nauk Społecznych SWPS. Członek zespołu badawczego Polskiego Generalnego Studium Wyborczego.
Jarosław Flis – dr hab., profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, Instytut Dziennikarstwa, Mediów i Komunikacji Społecznej.
Anna Materska – Sosnowska – dr, politolożka. Wykładowczyni i adiunkt w Katedrze Systemów Politycznych, Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego. Absolwentka Podyplomowego Studium Zagadnień Legislacyjnych Wydziału Prawa i Administracji UW.
Róża Rzeplińska – założycielka MamPrawoWiedziec.pl oraz prezeska Stowarzyszenia 61.
Jerzy Stępień – prawnik, senator I i II kadencji, współtwórca reform administracyjnych w latach 1989 – 1999, Generalny Komisarz Wyborczy w latach 1990-93 (dla wyborów samorządowych), sędzia Trybunału Konstytucyjnego w latach 1999-2008 (prezes TK w latach 2006-2008), współzałożyciel Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej, przewodniczący jej Rady Fundatorów, wykładowca Uczelni Łazarskiego, od 2008 r., w latach 2012-16 prorektor, dyrektor Instytutu Przestrzeni Obywatelskiej i Polityki Społecznej w tej uczelni.
Rozwój Internetu, a w szczególności mediów społecznościowych, sprawił, że w obecnych czasach podmioty zewnętrze łatwiej niż w przeszłości mogą wpływać na wyniki wyborów. Działania dezinformacyjne i propagandowe opierają się często na grze na emocjach, podsycaniu strachu, szerzeniu chaosu informacyjnego oraz podgrzewaniu bieżących sporów politycznych, których celem jest polaryzacja społeczeństwa. W powiązaniu z łatwością finansowania kampanii wyborczej przez podmioty trzecie, warto zastanowić się, na ile Polska jest przygotowana na zewnętrzną ingerencję w wybory.
Od aneksji Krymu przez Rosję oraz inwazji na wschodnią Ukrainę w 2014 roku możemy zauważyć zwiększoną aktywność Kremla w wykorzystywaniu wielowymiarowych działań hybrydowych (informacyjnych, militarnych, politycznych oraz ekonomicznych) w celu wpłynięcia na wyniki wyborów w różnych państwach Zachodu. Wspieranie konkretnych kandydatów i próbę zdyskredytowania innych można było zaobserwować podczas wyborów prezydenckich w Stanach Zjednoczonych w 2016 r. , we Francji oraz w innych krajach Zachodu.
Czy taka sytuacja miała również miejsce w Polsce? Czy w najbliższych wyborach parlamentarnych będziemy mieli do czynienia z próbą zewnętrznej ingerencji w proces wyborczy? Czy polskie państwo jest odporne i przygotowane na takie sytuacje? Jakie rozwiązania prawne i instytucjonalne należałoby wprowadzić, aby zabezpieczyć uczciwość procesu wyborczego w Polsce? Jaką rolę w tej sytuacji powinny odgrywać organizacje społeczne i obywatele?
Wprowadzenie do dyskusji: Tomasz Chłoń (b. dyrektor Biura Informacyjnego NATO w Moskwie), Krzysztof Izdebski (Fundacja Batorego i Open Spending EU Coalition), Marta Kowalska (Centrum Analiz Propagandy i Dezinformacji).
Udział w debacie wzięli:
Krzysztof Bondaryk (b. szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego),
Radosław Kujawa (b. szef Służby Wywiadu Wojskowego),
Piotr Łukasiewicz (Polityka Insight),
Maia Mazurkiewicz (Alliance for Europe),
Ryszard Schnepf (b. ambasador RP w USA),
Filip Pazderski (Instytut Spraw Publicznych),
Antoni Podolski (b. wiceminister MSWiA oraz szef RCB),
Andrzej Zoll (b. Przewodniczący PKW, b. prezes TK, b. RPO),
Mirosław Wyrzykowski (Instytut Spraw Publicznych).
Prowadzenie: Anna Materska-Sosnowska (członkini zarządu Fundacji im. Stefana Batorego).
Równe i powszechne wybory są naczelną zasadą ustrojową demokratycznego państwa prawa. Świadomość tego mają sami obywatele i obywatelki, którzy w ostatnich wyborach parlamentarnych tłumnie ruszyli do lokali wyborczych. W interesie państwa jest to, by wybory cieszyły się zaufaniem społecznym i by faktycznie opierały się na zasadach powszechności i równości. Wychodząc naprzeciw potrzebie zagwarantowania tych wartości oraz utrzymania zainteresowania i zaangażowania obywatelskiego organizacje społeczne widzą konieczność wprowadzenia systemowych zmian w zakresie regulacji procesu wyborczego.
Proponowane przez organizacje społeczne najpilniejsze i najważniejsze zmiany mają za cel budowę wiary w uczciwość wyborów, wzmocnienie instytucji odpowiedzialnych za ich przeprowadzanie oraz usprawnienie procedur. Kompleksowa reforma systemu wyborczego wymaga czasu, jednak debatę o jej zasadach należy podjąć jak najszybciej.
Do udziału w konferencji w formule okrągłego stołu, zaprosiliśmy organizacje społeczne, członków Państwowej Komisji Wyborczej oraz pracowników Krajowego Biura Wyborczego, przedstawicieli administracji państwowej, ekspertów oraz polityków.
Otwarcie konferencji
Krzysztof Izdebski, Fundacja im. Stefana Batorego
Róża Rzeplińska, Prezeska Stowarzyszenia 61, MamPrawoWiedziec.pl
Wprowadzenie – Sylwester Oracz, Fundacja Odpowiedzialna Polityka
Łukasz Schreiber (tbc), poseł na Sejm RP (Prawo i Sprawiedliwość)
dr hab. Konrad Składowski, Zastępca Przewodniczącego Państwowej Komisji Wyborczej
Agnieszka Stańska-Jędrych, Komitet Obrony Demokracji
16:15 – 17:00 Podsumowanie
Prowadzenie: Krzysztof Izdebski, Fundacja im. Stefana Batorego.
Udział w debacie wzięli także: Piotr Chmiel (Departament Konsularny, MSZ), dr hab. Aldona Domańska (Katedra Prawa konstytucyjnego, Uniwersytet Łódzki), Kamila Grudniewska (kampania #mamwybór, Fundacja Edukacji i Aktywizacji Społecznej), Anita Kucharska-Dziedzic, posłanka na Sejm RP (Nowa Lewica), dr hab. Bartłomiej Michalak (Wydział Nauk o Polityce i Bezpieczeństwie UMK), Kacper Nowina-Konopka (Zespół Prawa Konstytucyjnego, Międzynarodowego i Europejskiego, Biuro RPO), prof. dr hab. Jacek Raciborski (Zakład Socjologii Polityki, Instytut Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego).
Zorganizowaliśmy debatę tuż po rozstrzygnięciu wyborów prezydenckich ze świadomością, iż pełne wyniki mogą nie być jeszcze znane czy też podlegać kontestacji. Nie chcieliśmy jednak patrzeć na ostatnie tygodnie kampanii i na same wyniki wyborów, analizować poszczególnych grup wyborców, śledzić przepływów poparcia ani zajmować się analizą strategii kandydatów, zastanawiać się na przyczynami ich sukcesów oraz niepowodzeń. Chcieliśmy zapytać o to, w jakiej rzeczywistości znaleźliśmy po 12 lipca 2020, pytać o głębsze zmiany, które w tym czasie się ujawniły i poszukać przyczyn mniej oczywistych; spojrzeć z dystansu na zachodzące procesy polityczne. Wreszcie chcieliśmy ogarnąć proces wyborczy jako całość: od nieodbytego głosowania 10 maja do drugiej tury wyborów i zastanowić się nad następstwami politycznymi oraz społecznymi wydarzeń z ostatnich miesięcy.
Postawiliśmy pytania:
Jakie są szanse na osiągnięcie elementarnego konsensusu politycznego wokół uznania wyników wyborów prezydenckich?
Jakie były główne osie merytorycznej debaty w kampanii wyborczej? Na ile odzwierciedlały one obecne podziały społeczne, kulturowe, geograficzne?
Czy już nastąpiła zmiana pokoleniowa w polityce? Jeżeli tak, to jak istotna i jak głęboka? Jakie jest polityczne znaczenie tego faktu, biorąc pod uwagę starzenie się polskiego społeczeństwa, a więc większy ciężar polityczny obecności seniorek i seniorów?
Jaki jest dzisiaj polityczny sens mitu PO-PiS-u i perspektywy dopiero tworzącego się ruchu Szymona Hołowni, a także od dawna obecnych na politycznej scenie PSL-u oraz Lewicy?
Jak można poprawić polską politykę, w tym zmieniające się obyczaje polityczne?
Transmisja była tłumaczona na język migowy.
W dyskusji udział wzięli:
– Anna Materska-Sosnowska (Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego, członkini Zarządu Fundacji im. Stefana Batorego)
– Andrzej Nowak (Instytut Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego)
– Andrzej Rychard (Instytut Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk, przewodniczący Rady Fundacji im. Stefana Batorego)
– Michał Sutowski („Krytyka Polityczna”)
Prowadzący: Edwin Bendyk (prezes Fundacji im. Stefana Batorego, tygodnik „Polityka”)
Edwin Bendyk – prezes Fundacji im. Stefana Batorego, dziennikarz i publicysta tygodnika „Polityka”, kierownik Ośrodka Badań nad Przyszłością Collegium Civitas.
Anna Materska-Sosnowska – dr, politolożka, adiunkt w Zakładzie Systemów Politycznych Instytutu Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, członkini Zarządu Fundacji im. Stefana Batorego. Zajmuje się m.in. tematyką systemów politycznych, systemów partyjnych oraz analizą polskiej sceny politycznej.
Andrzej W. Nowak – prof. dr hab., historyk, publicysta, sowietolog, kierownik Zakładu Historii Europy Wschodniej Instytutu Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego, w latach 1991–2012 redaktor naczelny czasopisma „Arcana”, autor m.in. Dziejów Polski. Od 2016 roku członek Kolegium Instytutu Pamięci Narodowej.
Andrzej Rychard – prof. dr hab., socjolog, dyrektor Instytutu Filozofii i Socjologii PAN. Przewodniczący Rady Fundacji im. Stefana Batorego. W latach 1995–2006 wykładowca w Central European University. Członek Polskiego Towarzystwa Socjologicznego i Komitetu Socjologii PAN. Autor licznych publikacji związanych z socjologią, polityką i ekonomią.
Michał Sutowski – politolog, tłumacz i publicysta. Sekretarz redakcji pisma „Krytyka Polityczna”. Koordynator Instytutu Studiów Zaawansowanych. Jest autorem wywiadów-rzek z Agatą Bielik-Robson, Ludwiką Wujec i Agnieszką Graff.
Sposób działania i finansowania mediów, a tym samym kampanii medialnej, są newralgicznymi punktami dla zachowania równości szans przez uczestników procesu wyborczego. Tymczasem od przejęcia władzy przez rząd Zjednoczonej Prawicy blisko 8 lat temu, mamy do czynienia z coraz bardziej spolaryzowanym i jednostronnym przekazem ze strony nadawcy publicznego.
Jednocześnie znaczna część wydatków reklamowych spółek Skarbu Państwa (SSP), ministerstw i urzędów centralnych stanowi finansowe wsparcie dla partyjno-rządowej propagandy. Podmioty te faworyzują media związane z obozem władzy. Kontrola i finansowanie określonych mediów umożliwiają rządzącym promowanie poszczególnych polityków, obchodzenie limitów wydatków wyborczych, przesunięcie środków finansowych na inne formy prowadzenia kampanii, ale też pośrednio blokują partiom opozycyjnym dostęp do kanałów komunikacyjnych. Transfery środków publicznych stają się instrumentem gry politycznej, służą do pozycjonowania użytkownikom konkretnych treści, tworzenia polaryzacji, a przede wszystkim mobilizacji wyborców.
Jakie ramy prawne i standardy są potrzebne, aby wybory były równe? Co należy zrobić, aby rozwiązać problem przywłaszczania mediów publicznych przez rządzących i angażowania ich w prowadzenie kampanii wyborczej? Dlaczego istniejące już rozwiązania prawne okazały się niewystarczające? Czy możliwe jest stworzenie takich, aby politycy nie mieli możliwości wpływania na media publiczne?
Dyskusja w formule okrągłego stołu, bez udziału publiczności. Wprowadzenie do dyskusji wygłosili Andrzej Krajewski (Towarzystwo Dziennikarskie) oraz Konrad Siemaszko (Helsińska Fundacja Praw Człowieka).
Udział w debacie wzięli:
Krzysztof Bobiński (Towarzystwo Dziennikarskie),
Dominika Bychawska-Siniarska (Helsińska Fundacja Praw Człowieka)
Jacek Haman (Uniwersytet Warszawski)
Stanisław Jędrzejewski (Akademia Leona Koźmińskiego)
Filip Pazderski (Instytut Spraw Publicznych)
Róża Rzeplińska (Stowarzyszenie 61)
Prowadzenie: Krzysztof Izdebski (Fundacja im. Stefana Batorego).