Zapraszamy na debatę ekspertów i samorządowców, w której zarysowane zostaną kluczowe wyzwania, z którymi muszę mierzyć się samorządy w związku z obecnym kryzysem humanitarnym.
Agresja Rosji na Ukrainę wywołała kryzys przyjmowania uchodźców o skali bezprecedensowej w powojennej historii Europy. Od 24 lutego do Polski z Ukrainy wjechało ponad 2,5 mln osób. Główny ciężar tego kryzysu humanitarnego spoczął na Polsce. Konsekwencje wojny w Ukrainie dla polskiego państwa i społeczeństwa nie ograniczą się jednak jedynie do tych związanych z napływem rodzin, ale dotkną właściwie wszystkich dziedzin życia politycznego, gospodarczego i społecznego.
Opanowanie tej sytuacji wymaga działań w wielu wymiarach i w różnych perspektywach czasowych. Cieszy więc, że merytoryczna dyskusja nad tym problemem już się rozpoczęła. W ciągu ponad miesiąca od rosyjskiej napaści pojawiło się wiele konkretnych reakcji eksperckich wskazujących różne aspekty stojącego przed państwem polskim wyzwania, między innymi: kompleksowe ujęcie w raporcie Inicjatywa Nowa Solidarność, propozycje grupy eksperckiej Dobrobyt Na Pokolenia, prognoza prof. Macieja Duszczyka dla sieci think tanków FREE Network oraz tekst prof. Dawida Sześciły będący reakcją na uchwaloną 12 marca 2022 roku ustawę o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa.
W jaki sposób zapewnić systemowe wsparcie Ukrainek i Ukraińców w Polsce? Jak powinna wyglądać kompleksowa polityka państwa polskiego wobec uchodźców z Ukrainy? Jaki model należałoby przyjąć w podziale sfer odpowiedzialności między administracją rządową, samorządem terytorialnym i partnerami społecznymi? Jaka jest rola centrum państwa w takim modelu?
Udział w dyskusji wzięli:
Eksperci:
Samorządowcy:
Prowadzenie: dr Paweł Marczewski (szef działu Obywatele, forumIdei Fundacji im. Stefana Batorego)
We współpracy z Instytutem Socjologii Ukraińskiej Narodowej Akademii Nauk i Uniwersytetem SWPS zorganizowaliśmy dwudniową polsko-ukraińską konferencję socjologów i socjolożek. Spotkanie odbyło się 21 i 22 marca w Kijowie. Przedmiotem obrad były nowe badania społeczne nad społeczeństwami Polski i Ukrainy, a celem także nawiązanie współpracy między naukowcami obu krajów.
Program konferencji
dzień 1
Powitanie: Wil Bakirow (prezes Ukraińskiego Towarzystwa), Edwin Bendyk (prezes Fundacji im. Stefana Batorego)
dzień 2
— Далі українською —
Format Forum ma służyć rozwojowi dialogu między społeczeństwami obywatelskimi obu krajów i wzmacnianiu relacji dwustronnych. Stosunki te nabrały nowej dynamiki po lutym 2022, kiedy byliśmy świadkami bezprecedensowej solidarności i poparcia polskiego społeczeństwa dla Ukraińców broniących swojej wolności przed agresją Moskwy.
Bezpośrednim kontekstem i jednym z głównych tematów obrad XVII Forum była rozpoczynająca się polska prezydencja w Radzie UE oraz objęcie urzędu prezydenta USA przez Donalda Trumpa. W odniesieniu do tych dwóch wydarzeń wiele uwagi poświęcono rozpoczynającym się negocjacjom akcesyjnym Ukrainy do Unii Europejskiej. Przedmiotem obrad była między innymi przygotowywana przez Fundację Batorego „Mapa drogowa dla negocjacji polsko-ukraińskich w procesie akcesji Ukrainy do Unii Europejskiej”.
Uczestnikami Forum byli politycy, działacze społeczni, naukowcy, analitycy, dziennikarze, byli i obecni urzędnicy (ministrowie i ambasadorzy) obu krajów oraz przedstawiciele stowarzyszeń biznesowych.
W obradach XVII Forum Polska-Ukraina udział wzięli:
PROGRAM XVII FORUM POLSKA-UKRAINA
17 stycznia 2025 (piątek)
Słowo powitania od organizatorów: Oleksandr Suszko (dyrektor wykonawczy Międzynarodowej Fundacji „Odrodzenie”), Edwin Bendyk (prezes Fundacji im. Stefana Batorego)
Wprowadzenie: Piotr Łukasiewicz (Chargé d’affaires ad interim Rzeczypospolitej Polskiej na Ukrainie)
—
Sesja 1. “Bezpieczeństwo, Europo!” – priorytety i znaczenie Ukrainy w polskiej prezydencji w Radzie UE
Wprowadzenia: Agnieszka Bryc (Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu), Mykhaylo Gonchar (członek zarządu Międzynarodowej Fundacji „Odrodzenie”, szef centrum analitycznego „Strategia XXI”), Serhij Gerasymczuk (Rada Polityki Zagranicznej „Ukraiński Pryzmat”), Robert Pszczel (Ośrodek Studiów Wschodnich, dyrektor Biura Informacji NATO w Moskwie w latach 2010-2015)
Moderacja: Edwin Bendyk (prezes Fundacji im. Stefana Batorego)
—
Sesja 2. Stosunki transatlantyckie pod nową administracją USA
Wprowadzenia: Aljona Hetmańczuk (dyrektorka Centrum Nowej Europy), Jewhen Hlibowycki (szef Frontier Institute, członek rady doradczej Razom Advocacy), Daniel Szeligowski (Polski Instytut Spraw Międzynarodowych)
Moderacja: Oleksandr Suszko (dyrektor wykonawczy Międzynarodowej Fundacji „Odrodzenie”)
—
Sesja 3. Reformy wewnętrzne UE w programie polskiej prezydencji
Wprowadzenia: Ihor Burakowski (szef Instytutu Badań Ekonomicznych i Doradztwa Politycznego), Bartłomiej E. Nowak (Akademia Biznesów i Finansów Vistula), Rostislaw Tomenczuk (Ukraiński Instytut Polityki Międzynarodowej), Marek Wąsiński (Polski Instytut Ekonomiczny)
Moderacja: Agnieszka Bryc (Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu)
—
Sesja 4. Stan i plany negocjacji akcesyjnych Ukrainy z UE w 2025 roku
Wprowadzenia: Mirosław Czech (polityk, dzinnikarz), Wadym Halajczuk (deputowany do parlamentu Ukrainy, pierwszy wiceprzewodniczący komisji Rady Najwyższej ds. integracji Ukrainy z Unią Europejską, partia „Sługa narodu”), Iwan Nahorniak (ekspert organizacji pozarządowej „Easy Business”), Konrad Szymański (b. Minister do spraw Unii Europejskiej)
Moderacja: Dmytro Szulga (dyrektor Programu Europa i Świat w Międzynarodowej Fundacji „Odrodzenie”)
—
Sesja 5. Polityka pamięci bez polityki: czy istnieje droga naprzód dla Ukrainy i Polski? – rozmowa z Andrijem Nadżosem, wiceministrem kultury i komunikacji strategicznej odpowiedzialnym za integrację europejską, współprzewodniczącym ukraińsko-polskiej grupy roboczej ds. pamięci narodowej.
18 stycznia 2025 (sobota)
Sesja 1: Wyzwania przed akcesją Ukrainy do UE: „Mapa drogowa dla negocjacji polsko-ukraińskich w procesie akcesji Ukrainy do Unii Europejskiej”
Wprowadzenia: Oleksandra Bulana (Ukraińskie Centrum Polityki Europejskiej), Bartłomiej E. Nowak (Akademia Biznesów i Finansów Vistula), Jana Okrymenko (Centrum Strategii Gospodarczej), Jan Strzelecki (Polski Instytut Ekonomiczny)
Moderacja: Paweł Marczewski (forumIdei Fundacji Batorego)
—
Sesja 2: Brainstorming – co możemy zrobić razem? Pomysły i dyskusja
Moderacja: Edwin Bendyk (prezes Fundacji im. Stefana Batorego), Oleksandr Suszko (dyrektor wykonawczy Międzynarodowej Fundacji „Odrodzenie”)
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
XVII Форум Польща Україна
17-18 січня 2025, Київ
XVII Форум Польща – Україна, співорганізаторами якого вже багато років поспіль традиційно виступають Фундація Стефана Баторія та Міжнародний фонд «Відродження», відбувся у Києві 17-18 січня 2025 року.
Формат Форуму покликаний сприяти діалогу між громадянськими суспільствами обох країн та зміцненню двосторонніх відносин. Ці відносини набули нової динаміки після лютого 2022 року, коли ми стали свідками безпрецедентної солідарності та підтримки з боку польського суспільства українців, які захищають свою свободу від московської агресії.
Безпосереднім контекстом і однією з головних тем дискусій Форуму став початок польського головування в Раді ЄС та вступ на посаду президента США Дональда Трампа. У зв’язку з цими двома подіями багато уваги було приділено початку переговорів про вступ України до Європейського Союзу. Серед обговорюваних тем була «Дорожня карта польсько-українських переговорів у процесі вступу України до Європейського Союзу», яку розробляє Фундація Баторія.
Серед учасників Форуму були політики, громадські діячі, науковці, аналітики, журналісти, колишні та діючі посадовці (міністри та посли) обох країн, а також представники бізнес-асоціацій.
У XVII-му Польсько-українському форумі взяли участь:
ПРОГРАМА XVII ФОРУМУ ПОЛЬЩА-УКРАЇНА
17 січня 2025 року (п’ятниця)
Вітальне слово від організаторів: Олександр Сушко (виконавчий директор Міжнародного фонду «Відродження»), Едвін Бендик (президент Фундації Стефана Баторія)
Вступне слово: Пьотр Лукасевич (Тимчасовий повірений у справах Республіки Польща в Україні, Польща)
—
Сесія 1 «Безпека, Європо!» – Пріоритети та значення України під час головування Польщі в Раді ЄС
Вступ: Агнєшка Бриц (Університет Миколи Коперника в Торуні), Михайло Гончар (член правління Міжнародного фонду «Відродження», керівник аналітичного центру «Стратегія ХХІ»), Сергій Герасимчук (Рада зовнішньої політики «Українська призма»), Роберт Пшчель (Центр східних досліджень, директор Інформаційного офісу НАТО в Москві 2010-2015)
Модератор: Едвін Бендик (президент Фонду Стефана Баторія)
—
Сесія 2: Трансатлантичні відносини за нової адміністрації США
Вступ: Альона Гетьманчук (директор Центру «Нова Європа»), Євген Глібовицький (директор Інституту прикордоння, член Консультативної ради програми «Разом»), Даніель Шеліговський (Польський інститут міжнародних відносин)
Модератор: Олександр Сушко (виконавчий директор Міжнародного фонду «Відродження»)
—
Сесія 3: Внутрішні реформи ЄС на порядку денному польського головування
Вступ: Ігор Бураковський (директор Інституту економічних досліджень та політичних консультацій), Бартломей Е. Новак (Вістула, Вища школа бізнесу та фінансів), Ростислав Томенчук (Український інститут міжнародної політики), Марек Вонсінський (Польський економічний інститут)
Модераторка: Агнєшка Бриц (Університет Миколи Коперника в Торуні)
—
Сесія 4: Стан та плани щодо переговорів про вступ України до ЄС у 2025 році
Вступ: Мирослав Чех (політик, журналіст), Вадим Галайчук (народний депутат України, перший заступник голови Комітету Верховної Ради України з питань інтеграції України з Європейським Союзом, партія «Слуга народу»), Іван Нагорняк (експерт ГО «Легкий бізнес»), Конрад Шиманський (колишній міністр з питань Європейського Союзу)
Модератор: Дмитро Шульга (директор програмної ініціативи «Європа і світ» Міжнародного фонду «Відродження»)
—
Сесія 5: Політика пам’яті без політики: чи є шлях вперед для України та Польщі?
Дискусія з Андрієм Наджосом, заступником Міністра культури та стратегічних комунікацій з питань європейської інтеграції, співголовою українсько-польської робочої групи з питань національної пам’яті.
18 січня 2025 року (субота)
Сесія 1: Виклики перед вступом України до ЄС: «Дорожня карта польсько-українських переговорів у процесі вступу України до Європейського Союзу».
Вступ: Олександра Булана (Український центр європейської політики), Бартломей Е. Новак (Вістула, університет бізнесу та фінансів), Яна Охріменко (Центр економічної стратегії), Ян Стшелецький (Польський економічний інститут)
Модератор: Павел Марчевський (Форум ідей Фундації Баторія)
—
Сесія 2: Мозковий штурм: що ми можемо зробити разом? Ідеї та обговорення
Модератори: Едвін Бендик (президент Фонду Стефана Баторія), Олександр Сушко (виконавчий директор Міжнародного фонду «Відродження»)
— Далі українською —
— English below —
Fundacja Batorego oraz tygodnik Polityka zapraszają na drugą debatę z cyklu „Ukraina mówi”. W każdą środę kwietnia o godz. 17 rozmawiamy z ukraińskimi ekspertkami i ekspertami, publicystkami i publicystami oraz ludźmi kultury.
Jedną z pierwszy decyzji politycznych podjętych przez Ukrainę po ataku Rosji było złożenie formalnego wniosku o przyjęcie do Unii Europejskiej. Dokument podpisany przez prezydenta Wołodymyra Zełenskiego, przewodniczącego Rady Najwyższej Rusłana Stefanczuka i premiera Denysa Szmyhala został przyjęty przez Parlament Europejski 1 marca b.r. Akcesję Ukrainy do Unii Europejskiej popiera 91% Ukraińców i Ukrainek (sondaż Rating Group z 6 kwietnia b.r.), a 68% również chciałoby wiedzieć swój kraj wśród członków NATO. Ponad połowa ankietowanych (56%) jest przekonanych, że integracja z UE nastąpi w ciągu roku lub dwóch. Blisko ćwierć (23%) daje sobie ten proces około pięciu lat. Na pytanie o przynależność, 98% odpowiada że jest obywatelem/ką Ukrainy, 96% że mieszkańcem swojego regionu, 57% że Europejczykiem. Niespełna rok wcześniej – w 30. rocznicę niepodległości Ukrainy – swą europejskość podkreślało zaledwie 27% osób.
Co jest źródłem prounijnego entuzjazmu Ukrainek i Ukraińców? Wszak ukraińskie media pokazują, że już w trakcie wojny pomoc dla Ukrainy ze strony państw należących do UE jest kilkadziesiąt razy mniejsza od pieniędzy, jakie zapłacono Rosji za zakup węgla, ropy i gazu. Do jakiej Unii Europejskiej chce wstąpić Ukraina? Jak ma wyglądać proces integracji? Jaką rolę ma w tym procesie odegrać Polska, Niemcy, Francja i inne państwa? Jak pogodzić dotychczas sprzeczne interesy dotyczące np. rolnictwa?
O Ukrainie i Unii Europejskiej rozmawialiśmy z gośćmi z Ukrainy:
Prowadzenie: Edwin Bendyk (prezes Fundacji im. Stefana Batorego)
_____________________________________________________
Edwin Bendyk – prezes Fundacji im. Stefana Batorego. Dziennikarz, publicysta i pisarz, do niedawna kierował działem naukowym tygodnika „Polityka”. Wykłada w Graduate School for Social Research PAN i Collegium Civitas, gdzie współtworzył Ośrodek Badań nad Przyszłością.
Pawlo Klimkin (Павло Клімкін) – dyplomata, wiceminister spraw zagranicznych (2010–2012), ambasador Ukrainy w Niemczech (2012–2014), a następnie minister spraw zagranicznych (2014–2019). Odegrał centralną rolę przy negocjacjach układu o stowarzyszeniu między Unią Europejska a Ukrainą z 2017 roku.
Weronika Mowczan (Вероника Мовчан) – dyrektorka kijowskiego Instytutu Badań Ekonomicznych i Konsultacji Politycznych (IER). Wcześniej współpracowała m.in. z Uniwersytetem Stanforda, Harwardzkim Instytutem Badań Międzynarodowych oraz Bankiem Światowym. Ekspertka w dziedzinie makroekonomii, zajmowała się analizą skutków wstąpienia Ukrainy do Światowej Organizacji Handlu, relacjami gospodarczymi Ukrainy z UE oraz Rosją, a także integracją regionalną.
Фонд Баторія і тижневик “Polityka” запрошують на другу дискусію з циклу “Говорить Україна”. Кожної середи квітня о 17:00 розмовляємо з українськими експертками й експертами та людьми культури.
Одним із перших рішень, що їх Україна прийняла після російського нападу, було надіслання формальної заяви про прийняття до Європейського Союзу. Документ із підписами президента Володимира Зеленського, голови Верховної Ради Руслана Стефанчука та прем’єра Дениса Шмигаля було прийнято у Європейському Парламенті 1 березня ц.р. Вступ України до Європейського Союзу підтримує 91% українців та українок (опитування Rating Group від 6 квітня ц.р.), a 68% також хотіло би бачити свою країну членом НАТО. Понад половина анкетованих (56%) переконана, що інтеграція з ЄС відбудеться упродовж року чи двох. Близько чверті (23%) закладає на цей процес близько п’яти років. На питання про приналежність 98% відповідає, що вони громадяни України, 96% — мешканці свого регіону, 57% — європейці. Майже рік тому, у 30-ту річницю незалежності України, свою європейськість підкреслювало заледве 27% осіб.
Що є джерелом проєвропейського ентузіазму українок та українців? Українські медіа показують, що вже під час війни допомога для України з боку держав — членів ЄС укількадесят разів менша від коштів, заплачених Росії за купівлю вугілля, нафти і газу. До якого Європейського Союзу хоче вступити Україна? Як повинен виглядати процес інтеграції? Яку роль у цьому процесі повинна відіграти Польща, Німеччина, Франція та інші держави? Як погодити досі суперечні інтереси, що стосуються, напр., сільського господарства?
Про Україну та Європейський Союз будемо розмовляти з гістьми з України:
Модерування: Едвін Бендик (голова Фонду ім. Стефана Баторія)
Трансляція дискусій на живо українською мовою буде доступна на каналі YouTube Фонду Баторія.
Запрошуємо до дискусії!
_____________________________________________________
Едвін Бендик (Edwin Bendyk) — голова Фонду ім. Стефана Баторія. Журналіст, публіцист і письменник, донедавна керував науковим відділом тижневика “Polityka”. Викладає в Graduate School for Social Research PAN i Collegium Civitas, де співтворив Центр Досліджень Майбутнього (Ośrodek Badań nad Przyszłością).
Павло Клімкін — дипломат, віце-міністр закордонних справ (2010–2012), посол України в Німеччині (2012–2014), потім міністр закордонних справ (2014–2019). Відіграв центральну роль у переговорах щодо Угоди про асоціацію між Європейським Союзом та Україною у 2017 році.
Вероніка Мовчан — директорка київського Інституту Економічних Досліджень та Економічних Консультацій (IER). Співпрацювала зі Стенфордським університетом, Гарвадським Інститутом Міжнародних Досліджень та Світовим Банком. Експертка у галузі макроекономіки, займалася аналізом наслідків для України вступу до Світової Організації Торгівлі, економічними відносинами України з ЄС та Росією, a також регіональною інтеграцією.
The second debate in the ‘Voices of Ukraine’ series organized by the Batory Foundation ideaForum and the weekly news magazine ‘Polityka’.
Why does Ukraine need the European Union?
The Stefan Batory Foundation and the weekly news magazine ‘Polityka’ invite you to the second debate in the ‘Voices of Ukraine’ series. Every Wednesday at 5pm throughout April, we will be having discussions with Ukrainian experts, journalists, and people working in the culture sector.
One of the first political decisions made by Ukraine following the Russian aggression was the decision to submit a formal application to join the European Union. The application, signed by President Volodymyr Zelenskyy, President of the Ukrainian Parliament Ruslan Stefanchuk, and Prime Minister Denys Shmyhal, was received by the European Parliament on 1 March 2022. 91% of Ukrainians support the idea of their country joining the EU (as per Rating Group poll of 6 April 2022), while 68% would be happy if Ukraine joined not only the EU but also NATO. Over half of those polled (56%) believe that Ukraine will be integrated into the EU within a year or two, while almost a quarter (23%) think this will take about five years. When asked about their sense of belonging, 98% say they are citizens of Ukraine, while 96% identify as residents of their respective region and 57% as Europeans. Less than one year ago, when Ukraine was celebrating 30 years of its independence, only 27% stressed their European identity.
Where does this pro-European enthusiasm come from? After all, the Ukrainian media have shown that, since the war started, the assistance provided by the EU member states has been several dozen times less than the money they have paid Russia for coal, oil, and gas. What kind of European Union does Ukraine want to join? What should the integration process look like? What role will Poland, Germany, France, and the other member states play? How can we reconcile the so far conflicting interests in areas such as agriculture?
Our Ukrainian guests:
Moderator: Edwin Bendyk (President of the Board, Stefan Batory Foundation)
_____________________________________________________
Edwin Bendyk – President of the Board of the Stefan Batory Foundation, a journalist and writer, until recently head of the science section of the weekly news magazine ‘Polityka’. He lectures at the Graduate School for Social Research of the Polish Academy of Sciences and Collegium Civitas, where he co-founded the Centre for Future Studies.
Pavlo Klimkin (Павло Клімкін) – a diplomat, Deputy Minister for Foreign Affairs (2010–2012), Ambassador of Ukraine in Germany (2012–2014), and Minister for Foreign Affairs (2014–2019). He played a central role in negotiating the Association Agreement between the European Union and Ukraine in 2017.
Veronika Movchan (Вероника Мовчан) – Head of the Kiev Institute for Economic Research and Policy Consulting (IER). Previously, she has worked for Stanford University, Harvard University, and the World Bank. She is an expert on macroeconomics. She has analysed the consequences of Ukraine joining the World Trade Organization, Ukrainian economic relations with the EU and Russia, and regional integration.
— Далі українською —
Fundacja Batorego oraz tygodnik Polityka zapraszają na siódmą debatę z cyklu „Ukraina mówi”. Podczas tych spotkań rozmawiamy z ukraińskimi ekspertkami i ekspertami, publicystkami i publicystami oraz ludźmi kultury.
Rosyjska pełnowymiarowa agresja na Ukrainę rozpoczęła się rok temu. Wciąż nie wiadomo, kiedy wojna się zakończy. Ukraińcy mawiają jednak, że każdy dzień zbliża do jej rozstrzygnięcia. I niezmiennie z optymizmem patrzą w przyszłość przekonani, że zwycięstwo należy do nich, a sprawy idą w dobrym kierunku. Ukraińskie społeczeństwo w zdecydowanej większości deklaruje, że jednym z kryteriów zwycięstwa jest odzyskanie okupowanych przez Rosjan terytoriów, z Krymem i Donbasem włącznie. Czy jednak to wystarczy, by po wojnie nastał trwały pokój? Szukając odpowiedzi na to pytanie grupa intelektualistów, aktywistów i ekspertów ogłosiła na niedawnej konferencji bezpieczeństwa w Monachium „Manifest trwałego pokoju. Świat po naszym zwycięstwie” (Sustainable Peace Manifesto. Never Again 2.0).
O warunkach pokoju i świecie po wojnie rozmawialiśmy z autorami „Manifestu…”:
Prowadzenie: Edwin Bendyk (prezes Fundacji im. Stefana Batorego)
Olga Ajwazowska – przewodnicząca Sieci Obywatelskiej „OPORA”, prezeska zarządu Międzynarodowej Fundacji Odrodzenie. Absolwentka Draper Hills Summer Fellowship on Democracy and Development Program Uniwersytetu Stanforda i Ukraińskiej Szkoły Studiów Politycznych. Koordynatorka programów politycznych, ekspertka ds. prawa wyborczego i procesów politycznych, liderka kampanii monitorujących bezpartyjną obserwację wyborów na Ukrainie.
Edwin Bendyk – prezes Fundacji im. Stefana Batorego. Dziennikarz, publicysta i pisarz, do niedawna kierował działem naukowym tygodnika „Polityka”. Wykłada w Graduate School for Social Research PAN i Collegium Civitas, gdzie współtworzył Ośrodek Badań nad Przyszłością.
Oksana Forostyna – stypendystka Instytut Nauk o Człowieku w Wiedniu oraz Marcin Król Fellowship w think tanku Visegrad Insight. Współzałożycielka wydawnictwa Yakaboo Publishing, redaktorka, tłumaczka i pisarka współpracująca z „Krytyka Journal” (Ukraina) i „The European Review of Books”. Zajmuje się polityką ukraińską i regionalną, a także wpływem dezinformacji na społeczeństwo.
Natalia Humeniuk (Наталя Гуменюк) – pisarka, dziennikarka i autorka filmów dokumentalnych. Specjalizuje się w sprawach zagranicznych i reporterstwie wojennym. Współzałożycielka, a do roku 2021 redaktorka naczelna obywatelskiej telewizji Hromadśke.TV. Obecnie związana z Laboratorium Dziennikarstwa Interesu Publicznego, którego jest założycielką.
Jarosław Hrycak (Ярослав Грицак) – historyk, prof. Ukraińskiego Uniwersytetu Katolickiego we Lwowie, związany również z lwowskim Uniwersytetem Iwana Franki oraz Środkowoeuropejskim Uniwersytetem w Budapeszcie. Autor ponad 500 publikacji nt. historii Ukrainy i Europy Środkowo-Wschodniej.
Pawlo Klimkin (Павло Клімкін) – dyplomata, wiceminister spraw zagranicznych (2010–2012), ambasador Ukrainy w Niemczech (2012–2014), a następnie minister spraw zagranicznych (2014–2019). Odegrał centralną rolę przy negocjacjach układu o stowarzyszeniu między Unią Europejska a Ukrainą z 2017 roku.
Фонд Баторія і тижневик “Polityka” запрошують на 7-му дискусію з циклу “Говорить Україна”. Під час цих зустрічей розмовляємо з українськими експертками та експертами, публіцистками і публіцистами, а також людьми культури.
Російська повновимірна агресія щодо України розпочалася рік тому. Досі невідомо, коли закінчиться війна. Проте українці говорять, що кожен день наближає до її завершення. І незмінно з оптимізмом дивляться в майбутнє, переконані, що перемога буде за ними, а події розвиваються у доброму напрямку.
Переважна більшість українського суспільства декларує, що одним із критеріїв перемоги є повернення територій, окупованих Росією, включно із Кримом та Донбасом. Однак чи цього досить, щоб після війни настав тривалий мир? У пошуках відповіді на це питання група інтелектуалів, активістів та експертів оголосила на нещодавній Мюнхенській конференції з безпеки „Маніфест сталого миру. Світ після нашої перемоги” (Sustainable Peace Manifesto. Never Again 2.0).
Про умови миру у світі після війни говоритимуть автори “Маніфесту…”:
Модерування: Едвін Бендик (голова Фонду ім. Стефана Баторія)
UA: Трансляція на живо українською мовою буде доступна на каналі YouTube Фонду Баторія.
Запрошуємо до дискусії!
_____________________________________________________
Ольга Айвазовська – голова правління Громадянської мережі «Опора», голова правління Міжнародного Фонду „Відродження”. Випускниця Draper Hills Summer Fellowship on Democracy and Development Program Стенфордського університету та Української школи політичних студій, координаторка політичних програм, експертка з виборчого законодавства та політичних процесів, ініціаторка кампаній зі змін до профільного законодавства, керівниця моніторингових кампаній непартійного спостереження за виборами в Україні.
Едвін Бендик (Edwin Bendyk) – голова Фонду ім. Стефана Баторія. Журналіст, публіцист і письменник, донедавна керував науковим відділом тижневика “Polityka”. Викладає в Graduate School for Social Research PAN i Collegium Civitas, де співтворив Центр Досліджень Майбутнього (Ośrodek Badań nad Przyszłością).
Оксана Форостина – стипендіат Віденського Інституту наук про людину та стипендіат Marcin Król Fellowship у аналітичному центрі Visegrad Insight. Співзасновник Yakaboo Publishing, редакторка, перекладачка і письменниця; співпрацює з журналом «Критика» (Україна) та «The European Review of Books». Сфера зацікавлень – питання національної та регіональної політики України та вплив дезінформації на суспільство.
Наталія Гуменюк – письменниця, журналістка, авторка документальних фільмів. Спеціалізується на закордонних справах і воєнному репортерстві. Співзасновниця, а до 2021 року головна редакторка Громадське.TV. Засновниця Лабораторії журналістики суспільного інтересу.
Ярослав Грицак – історик, проф. Українського Католицького Університету у Львові, пов’язаний також із Львівським Університетом ім. Івана Франка та Центрально-Європейським Університетом в Будапешті. Автор понад 500 публікацій з історії України і Центрально-Східної Європи.
Павло Клімкін – дипломат, віце-міністр закордонних справ (2010–2012), посол України в Німеччині (2012–2014), потім міністр закордонних справ (2014–2019). Відіграв центральну роль у переговорах щодо підписання угоди про асоціацію України з Європейським Союзом у 2017 році.
Wspólnie z Międzynarodową Fundacją „Odrodzenie” zapraszamy na relację z debaty, którą zorganizowaliśmy w ramach XV Forum Polska-Ukraina we Lwowie.
W gronie polskich i ukraińskich ekspertów rozmawialiśmy o tematach i problemach, które mogą mieć wpływ na stosunki ukraińsko-polskie w nadchodzącym roku. Omówiliśmy w tym kontekście rezultaty szczytu Rady Europejskiej z 14-15 grudnia w sprawie Ukrainy. Co oznaczają one dla przyszłorocznego kalendarza stosunków Ukraina-UE i Polska-Ukraina? Jak będzie zmieniać się stanowisko Polski w procesie integracji Ukrainy z UE? Czy Polska pozostanie orędownikiem Ukrainy w UE? Czy będzie wspierać ją politycznie i dzielić się doświadczeniami własnej integracji czy też raczej będzie w coraz większym stopniu postrzegać Ukrainę jako konkurenta gospodarczego? Jak na wzajemne relacje wpłynie zmiana rządu i większości parlamentarnej w Polsce?
W dyskusji udział wzięli:
Prowadzenie: Oleksandr Suszko (dyrektor wykonawczy Międzynarodowej Fundacji „Odrodzenie”)
Format Forum ma służyć rozwojowi dialogu między społeczeństwami obywatelskimi obu krajów i wzmacnianiu relacji dwustronnych. Stosunki te nabrały nowej dynamiki od lutego 2022 roku, kiedy byliśmy świadkami bezprecedensowej solidarności i poparcia polskiego społeczeństwa dla Ukraińców broniących swojej wolności przed agresją Moskwy.
Bezpośrednim kontekstem i jednym z głównych tematów obrad Forum była podjęta przez Radę Europejską 15 grudnia 2023 decyzja o rozpoczęciu negocjacji akcesyjnych z Ukrainą. Trudnym tłem dyskusji była też niestety trwająca od ponad 6 tygodni blokada największych przejść na polsko-ukraińskiej granicy przez grupę polskich przewoźników. Obie te okoliczności dobitnie pokazują, jak pilny jest obecnie polsko-ukraiński dialog.
Uczestnikami Forum byli działacze społeczni, naukowcy, analitycy, dziennikarze, byli i obecni urzędnicy (ministrowie i ambasadorzy) obu krajów oraz przedstawiciele stowarzyszeń biznesowych.
W obradach XV Forum Polska-Ukraina udział wzięli:
Anton Antonenko (wiceprezes centrum analitycznego „DIXY GROUP”), Liubow Akułenko (dyrektor wykonawczy, Ukraińskie Centrum Polityki Europejskiej), Edwin Bendyk (prezes Fundacji im. Stefana Batorego), Wasyl Babicz ( „Easy Business”, ekspert Centrum Odnowy Ekonomicznej), Wołodymyr Balin (wiceprezes Stowarzyszenia Międzynarodowych Samochodowych Przewoźników Ukrainy), Nazar Bobycki (szef brukselskiego biura Ukraińskiego Klubu Biznesu Agrarnego UKAB), Piotr Buras (dyrektor ECFR Warszawa), Serhij Herasimczuk (Rada Polityki Zagranicznej „Ukraiński pryzmat”), Oksana Daszczakiwska (Międzynarodowa Fundacja „Odrodzenie”), Taras Dobko (rektor Ukraińskiego Uniwersytetu Katolickiego), Ołena Hałuszka (Międzynarodowe Centrum Zwycięstwa Ukrainy), Aliona Hetmanczuk (dyrektorka Centrum „Nowa Europa”), Jewhen Hlibowycki (dyrektor Centrum Analitycznego pro.mova), Jewhienija Hrihorjewa (Centrum Analityczne „Europa bez granic”), Switłana Jaworska (Ambasada Brytyjska w Ukrainie), Taras Kaczka (wiceminister Gospodarki, Przedstawiciel Handlowy Ukrainy), Stefan Kawalec (prezes Zarządu Capital Strategy, b. wiceminister finansów), Pawło Klimkin (były Minister Spraw Zagranicznych Ukrainy), Bartłomiej Kot (Fundacja im. Kazimierza Pułaskiego, dyrektor programowy Warsaw Security Forum), Mykoła Kuzio (starszy ekspert projektu unijnego „Wsparcie realizacji Porozumienia ws. stowarzyszenia Ukrainy z UE, faza II”), Olha Kwaszuk (Międzynarodowa Fundacja „Odrodzenie”), Serhij Leszczenko (doradca szefa Kancelarii Prezydenta Ukrainy, członek Rady Nadzorczej Ukrzaliznycia), Hennadij Maksak (dyrektor wykonawczy Rady Polityki Zagranicznej „Ukraiński Pryzmat”), Agnieszka Lichnerowicz (radio TOK FM), Paweł Marczewski (forumIdei Fundacji im. Stefana Batorego), Michał Matlak (Uniwersytet Środkowoeuropejski, Uniwersytet Łódzki), Weronika Moczan (Instytut Ekonomicznych Badań i Politycznych Konsultacji), Krzysztof Nieczypor (Ośrodek Studiów Wschodnich), Bartłomiej E. Nowak (Akademia Biznesów i Finansów Vistula), Jurij Panczenko („Europejska Prawda”), Jacek Piechota (Prezes Polsko-Ukraińskiej Izby Gospodarczej), Bohuslaw Prah (Ukraiński Uniwersytet Katolicki), Taras Rad (Sieć obywatelska OPORA we Lwowie), Ołena Romanowa (Międzynarodowa Fundacja „Odrodzenie”), Ołeksandr Suszko (dyrektor wykonawczy Międzynarodowej Fundacji „Odrodzenie”), Jan Strzelecki (Polski Instytut Ekonomiczny), Dmytro Szerenhowski (prorektor Ukraińskiego Uniwersytetu Katolickiego), Dmytro Szulha (Międzynarodowa Fundacja „Odrodzenie”), Jan Truszczyński (Europe Direct Polska, b. pełnomocnik rządu ds. negocjacji o członkostwo RP) Dmytro Tużanski (dyrektor Instytutu Strategii Środkowoeuropejskiej), Marek Wąsiński (Polski Instytut Ekonomiczny), Hlib Wyszlinski (dyrektor wykonawczy Centrum Strategii Gospodarczej), Andrij Zahorodniuk (prezes Centrum Strategii Obronnych, b. minister Obrony Ukrainy), Jarosław Żaliło (Narodowy Instytut Studiów Strategicznych), Marek Ziółkowski (dyplomata, b. ambasador Polski w Ukrainie).
PROGRAM XV FORUM POLSKA-UKRAINA
15 grudnia (piątek)
Słowo powitania od organizatorów: Oleksandr Suszko (dyrektor wykonawczy Międzynarodowej Fundacji „Odrodzenie”), Edwin Bendyk (prezes Fundacji im. Stefana Batorego)
Sesja 1. Polska polityka po wyborach
Wprowadzenia: Edwin Bendyk (prezes Fundacji im. Stefana Batorego), Agnieszka Lichnerowicz (radio TOK FM)
Moderacja: Bartłomiej E. Nowak (Akademia Biznesów i Finansów Vistula)
Sesja 2: Ukraińska dynamika strategiczna w przededniu 2024 roku
Wprowadzenia: Hlib Wyszlinski (dyrektor wykonawczy Centrum Strategii Gospodarczej), Andrij Zahorodniuk (prezes Centrum Strategii Obronnych, b. minister Obrony Ukrainy)
Moderacja: Jewhen Hlibowycki (dyrektor Centrum Analitycznego pro.mova)
Debata publiczna: Obawy oraz nadzieje Polski i Ukrainy w procesie integracji europejskiej z udziałem Edwina Bendyka (prezes Fundacji im. Stefana Batorego), Aliony Hetmańczuk (dyrektorka Centrum „Nowa Europa”, członkini Komitetu Konsultacyjnego Prezydentów Polski i Ukrainy), Pawło Klimkina (były minister spraw zagranicznych Ukrainy w latach 2014-19), Jacka Piechoty (prezes Polsko-Ukraińskiej Izby Gospodarczej, były minister gospodarki) i Jana Truszczyńskiego (Europe Direct Polska, b. pełnomocnik rządu ds. negocjacji o członkostwo RP w Unii Europejskiej). Prowadzenie: Oleksandr Suszko (dyrektor wykonawczy Międzynarodowej Fundacji „Odrodzenie”)
16 grudnia (sobota)
Sesja 3: Wspólna dyskusja o rezultatach szczytu Rady Europejskiej
Wprowadzenia: Piotr Buras (dyrektor ECFR Warszawa), Dmytro Szulha (Międzynarodowa Fundacja „Odrodzenie”)
Moderacja: Hennadij Maksak (dyrektor wykonawczy Rady Polityki Zagranicznej „Ukraiński Pryzmat”)
Sesja 4: Interesy Polski a integracja Ukrainy ze wspólnym rynkiem UE
Wprowadzenia: Jacek Piechota (Prezes Polsko-Ukraińskiej Izby Gospodarczej), Nazar Bobycki (szef brukselskiego biura Ukraińskiego Klubu Biznesu Agrarnego UKAB)
Moderacja: Marek Wąsiński (Polski Instytut Ekonomiczny)
Rozmowa z Tarasem Kaczką na temat historii integracji Ukrainy z Unią Europejską, moderowana przez Jurija Panczenkę, redaktora portalu „European Prawda”
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
We współpracy z Ukraińskim Uniwersytetem Katolickim i Międzynarodową Fundacją „Odrodzenie” zorganizowaliśmy kolejne spotkanie polskich i ukraińskich ekspertów/tek i reprezentantów/tek społeczeństwa obywatelskiego z Polski i Ukrainy poświęcone próbie wypracowania mechanizmów i formuł, które stabilizowałby dialog ekspercko-obywatelski między Ukrainą i Polską.
Na początku 2023 r. grupa ukraińskich działaczy obywatelskich i niezależnych ekspertów spotkała się we Lwowie, by przygotować „Manifest trwałego pokoju – Nigdy więcej”. Motywowało ich przekonanie, że w ówczesnym kontekście rozwoju sytuacji wojennej i politycznej brakowało jasno określonej teorii ukraińskiego zwycięstwa oraz warunków pokoju, który miałby trwalszy charakter niż daje zawieszenie broni. W pracy grupy ukraińskiej uczestniczyli eksperci i działacze obywatelscy z Polski, którzy przyjechali do Lwowa na zaproszenie ukraińskich kolegów. Nie są oni współautorami „Manifestu”, wnieśli jednak ważny wkład w dyskusję jego tez i redakcję ostatecznego kształtu. Efektem współpracy był zarówno dokument końcowy, jak więź zaufania, która umożliwiła rozwój współpracy w odnowionym w czasie wojny formacie Forum Ukraina-Polska realizowanych przez Międzynarodową Fundację „Odrodzenie” z Kijowa i Fundację im. Stefana Batorego z Warszawy.
W ciągu następnych dwóch lat odbyły się kolejne cztery Fora Polska-Ukraina, poświęcone polsko-ukraińskim relacjom bilateralnym w kontekście procesu rozszerzenia Unii Europejskiej i akcesji Ukrainy, gwarancji bezpieczeństwa i powojennej odbudowy. Opublikowaliśmy także szereg raportów i opracowań dotyczących tej problematyki.
Dyskusje poświęcone było próbie wypracowania dalszych metod i formatów współpracy w coraz szybciej zmieniającej się sytuacji geopolitycznej. Choć wojna trwa i pytania sprzed dwóch lat nie straciły ważności, zmienił się zasadniczo kontekst po objęciu władzy w Stanach Zjednoczonych przez Donalda Trumpa. Zmieniły się także relacje polsko-ukraińskie, pierwotną euforię wypełnia zmęczenie, często niechęć, a cała sfera spowita jest informacyjną mgłą i wzajemną niewiedzą. Dodatkowo pojawiła się perspektywa akcesji Ukrainy do Unii Europejskiej, która otwiera nowe pola do współpracy. Sytuacja taka tym bardziej wymaga stabilizacji płaszczyzn dialogu eksperckiego i obywatelskiego rozwijanych niezależnie od struktur komunikacji w wymiarze państwowym.
Seminarium odbyło się w formule Chatham House oraz było podzielone na cztery główne części:
Pobyt we Lwowie polska delegacja rozpoczęła od wizyty na cmentarzu przy ulicy Mechanykowa (dawniej Pole Marsowe), gdzie pochowano już ponad 800 ukraińskich żołnierzy i cywilów poległych w wyniku pełnoskalowej inwazji na Ukrainę.
W obradach udział wzięli:
—Далі українською —
My, przedstawiciele polskich i ukraińskich organizacji społeczeństwa obywatelskiego oraz środowisk intelektualnych, zebraliśmy się we Lwowie w dniach 21-22 lutego 2025 r., w trzecią rocznicę pełnoskalowej agresji Rosji na Ukrainę, w dramatycznym momencie relacji międzynarodowych, aby dać świadectwo następującym ustaleniom:
1. Nasze kraje są nierozerwalnie związane nie tylko wspólną przeszłością, ale i wspólną przyszłością. Nie ma pokoju i bezpieczeństwa dla Ukrainy bez pokoju i bezpieczeństwa dla Polski. Nie ma pokoju i bezpieczeństwa dla Polski bez pokoju i bezpieczeństwa
dla Ukrainy.
2. W naszej historii jest wiele trudnych i tragicznych momentów, często różnimy się w interpretacji i ocenie wydarzeń przeszłości. Różnice nie muszą jednak prowadzić do konfliktu, a najlepszym sposobem dojścia do porozumienia i pojednania jest dialog z poszanowaniem dla historycznej prawdy oraz uznaniem dla podmiotowości i odrębności stron. Stawką jest przyszłość, jej wyzwania zobowiązują do wzajemnego zrozumienia i zgody.
3. Europa jest naszym wspólnym domem, a bezpieczeństwo europejskie bez Ukrainy
i Polski jest niemożliwe. Wysiłek naszych narodów na rzecz pokoju i bezpieczeństwa w Europie powinien być przykładem dla wszystkich narodów europejskich. Potwierdzamy wspólne pragnienie pełnej i jak najszybszej integracji europejskiej Ukrainy.
4. Uważamy, że konieczne jest rozwijanie trwałej infrastruktury dla prowadzenia otwartego dialogu w oparciu o doświadczenia Forum Ukraina-Polska. Starania te mogą obejmować:
5. Ponadto uważamy, że dialog należy rozszerzać i angażować doń społeczeństwo obywatelskie innych krajów europejskich, w szczególności z Niemiec, krajów bałtyckich i Europy Środkowej.
Ми, представники польських та українських громадських організацій та інтелектуальних спільнот, зібралися у Львові 21-22 лютого 2025 року, в драматичний час нашої спільної історії, у третю річницю повномасштабної агресії Росії проти України, у драматичний момент міжнародних відносин, щоб засвідчити наступyyі висновки:
1. Наші країни нерозривно пов’язані не лише спільним минулим, а й спільним майбутнім. Не може бути миру й безпеки для України без миру й безпеки для Польщі. Не може бути миру й безпеки для Польщі без миру й безпеки для України.
2. У нашій історії багато важких і трагічних моментів, ми часто по-різному трактуємо та оцінюємо події минулого. Проте розбіжності не обов’язково повинні призводити до конфлікту, а найкращим способом досягнення згоди та примирення є діалог із повагою до історичної правди та визнанням суб’єктності та самобутності сторін. На кону майбутнє, його виклики зобов’язують нас до взаєморозуміння та згоди.
3. Європа є нашим спільним домом, і європейська безпека неможлива без України та Польщі. Об’єднання зусиль наших народів заради миру і безпеки в Європі має стати прикладом для всіх європейських націй. Ми підтверджуємо спільне прагнення до якнайшвидшої та повної європейської інтеграції України.
4. Ми вважаємо необхідною подальшу розбудову сталої інфраструктури відвертого діалогу на основі досвіду Форуму “Україна – Польща”. Цей діалог міг би включати:
5. Вважаємо, що наш діалог потребує розширення та залучення громадянського суспільства інших європейських країн, зокрема Німеччини, країн Балтії та Центральної Європи.
 |
 |
 |
 |
| fot. Bohdan Yemets | fot. Bohdan Yemets | fot. Bohdan Yemets | fot. Bohdan Yemets |
 |
 |
 |
 |
| fot. Bohdan Yemets | fot. Bohdan Yemets | fot. Bohdan Yemets | fot. Bohdan Yemets |
 |
 |
 |
 |
| fot. Bohdan Yemets | fot. Bohdan Yemets | fot. Bohdan Yemets | fot. Bohdan Yemets |
 |
 |
 |
 |
| fot. Bohdan Yemets | fot. Bohdan Yemets | fot. Bohdan Yemets | fot. Bohdan Yemets |
 |
 |
 |
 |
| fot. Iryna Sereda | fot. Iryna Sereda | fot. Iryna Sereda | fot. Iryna Sereda |
Trzecia dyskusja z cyklu debat forumIdei Fundacji Batorego i tygodnika Polityka „Ukraina mówi”
Ukraina po wojnie
Fundacja Batorego oraz tygodnik Polityka zapraszają na trzecią debatę z cyklu „Ukraina mówi”. W każdą środę kwietnia o godz. 17 rozmawiamy z ukraińskimi ekspertkami i ekspertami, publicystkami i publicystami oraz ludźmi kultury.
Rozmowy o odbudowie Ukrainy toczone, gdy wojna trwa a agresor szykuje się do kolejnej wielkiej ofensywy mogą przypominać dzielenie skóry na rosyjskim niedźwiedziu. Mimo to, w Ukrainie i nie tylko takie dyskusje trwają, a ich owocem są często ciekawe, innowacyjne koncepcje wykraczające poza ogólne hasła nowego „planu Marshalla” i starań o integrację z Unią Europejską. Planowanie przyszłości ma jednak znaczenie nie tylko techniczne, ale jest też ważne ze względów motywacyjnych. Wizja rzeczywistości po wojnie to dodatkowy czynnik zachęcający do zaangażowania i poświęcenia nie tylko w przyszłą odbudowę, ale także w bieżącą walkę z agresorem. Jest to zatem być może jedna z tych sytuacji, gdy pisanie utopii jest wymogiem rzeczywistości, a historia uczy, że w takich właśnie warunkach często powstają wizje mające moc przekształcania świata. Dlatego chcemy rozmawiać z naszymi gośćmi o powojennych planach Ukrainy.
Czy warto w ogóle angażować zasoby intelektualne w planowanie przyszłości, gdy wszystkie zasoby są potrzebne na froncie? Na jakich pewnych zasobach Ukraina może oprzeć powojenne plany teraz, gdy działania wojenne wciąż trwają powiększając każdego dnia skalę zniszczeń? Jakie znaczenie ma olbrzymi odpływ ludności, która uciekła z Ukrainy przed wojną? Na ile można liczyć na ich powrót i współudział w odbudowie? Jakimi analogiami historycznymi powinna inspirować się ukraińska odbudowa – planem Marshalla, zjednoczeniem Niemiec po 1989 r., rekonstrukcją Iraku i Afganistanu? A może cenne będzie też polskie doświadczenie eurointegracji?
Udział w dyskusji wzięli:
Prowadzenie: Edwin Bendyk (prezes Fundacji im. Stefana Batorego).
Edwin Bendyk – prezes Fundacji im. Stefana Batorego. Dziennikarz, publicysta i pisarz, do niedawna kierował działem naukowym tygodnika „Polityka”. Wykłada w Graduate School for Social Research PAN i Collegium Civitas, gdzie współtworzył Ośrodek Badań nad Przyszłością.
Andrij Dlihacz (Андрій Длігач) – doktor ekonomii, dyrektor generalny kompanii Advanter Group, współtwórca Centrum Odbudowy Gospodarczej, docent Katedry Ekonomii i Marketingu na Kijowskim Uniwersytecie Narodowym im. Tarasa Szewczenki, wykładowca Kijowskiej Wyższej Szkoły Ekonomii. Autor 8 książek i ponad 150 publikacji z zakresu marketingu, zarządzania strategicznego, organizacji biznesu i ekonomii międzynarodowej.
Hennadij Maksak (Геннадій Максак) – ekonomista, dyrektor Rady Polityki Zagranicznej „PRIZM”, przewodniczący Rady Społecznej przy Komisji Spraw Zagranicznych Rady Najwyższej Ukrainy. Jest także koordynatorem Ukraińskiej Platformy Krajowej Forum Społeczeństwa Obywatelskiego Partnerstwa Wschodniego. Studiował finanse w Państwowym Instytucie Ekonomii i Zarządzania w Czernihowie oraz nauki polityczne w w Ośrodku Studiów Europy Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego.
Maria Repko (Марія Репко) – ekonomistka, zastępczyni dyrektora Centrum Strategii Ekonomicznej w Kijowie. Studiowała zarządzanie na Narodowym Uniwersytecie Ekonomicznym w Kijowie oraz finanse w Ukraińskim Instytucie Rozwoju Giełdy. Do roku 2015 pracowała jako analityczka finansowa oraz zarządzała inwestycjami udziałowców na zagranicznych rynkach w dużych spółkach komercyjnych
Jaroslaw Żalyno (Ярослав Жалило) – doktor ekonomii, zastępca dyrektora Narodowego Instytutu Studiów Strategicznych, dyrektor Instytutu Badań Społeczno-Ekonomicznych, prezes pozarządowego Centrum Badań Kryzysowych.
Третя дискусія з циклу дебат forumIdei Фонду Баторія і тижневика “Polityka” “Говорить Україна”
Україна після війни
середа, 20 квітня, 17:00–18:30 (час варшавський)
Фонд Баторія і тижневик “Polityka” запрошують на третю дискусію з циклу “Говорить Україна”. Кожної середи квітня о 17:00 розмовляємо з українськими експертками й експертами та людьми культури.
Розмови про відбудову України, які відбуваються під час війни, коли агресор готується до чергової великої атаки, можуть нагадувати поділ шкіри російського ведмедя. Попри це в Україні і не тільки такі дискусії тривають, а їх результатом часто є цікаві інноваційні концепції, що виходять за рамки загальних гасел про новий “план Маршала” та кроків щодо інтеграції з Європейським Союзом. Однак планування майбутнього має не лише технічне значення, але також важливе з мотиваційного огляду. Візії повоєнної дійсності — це додатковий чинник, що заохочує до залучення не тільки у майбутню відбудову, але також в чинну боротьбу з агресором. Отож це може бути одна із таких ситуацій, коли реальність вимагає писання утопії, а історія вчить, що власне в таких умовах часто постають візії, які можуть змінювати світ. Тому хочемо порозмовляти з нашими гостями про повоєнні плани України.
Чи варто взагалі залучати інтелектуальні ресурси у планування майбутнього, коли всі вони потрібні на фронті? На яких певних ресурсах Україна може будувати повоєнні плани тепер, коли воєнні дії тривають і щодня збільшують масштаб руйнувань? Яке значення має великий відплив населення, яке виїхало з України, рятуючись від війни? Якою мірою можна розраховувати на їхнє повернення та участь у відбудові? Які історичні аналогії можуть інспірувати українську відбудову: план Маршала, об’єднання Німеччини після 1989 року, реконструкція Іраку й Афганістану? А може, пригодиться також польський досвід євроінтеграції?
Участь у дискусії на цей момент підтвердили:
Модерування: Едвін Бендик (голова Фонду ім. Стефана Баторія)
____________________________________________________
Едвін Бендик (Edwin Bendyk) — голова Фонду ім. Стефана Баторія. Журналіст, публіцист і письменник, донедавна керував науковим відділом тижневика “Polityka”. Викладає в Graduate School for Social Research PAN i Collegium Civitas, де співтворив Центр Досліджень Майбутнього (Ośrodek Badań nad Przyszłością).
Андрій Длігач – доктор економічних наук, генеральний директор групи компаній Advanter Group, співзасновник Центру економічного відновлення, доцент кафедри міжнародної економіки та маркетингу Київського національного університету імені Тараса Шевченка, викладач Київської школи економіки. Автор 8 книг та більше 150 публікацій в сфері маркетингу, стратегічного управління, організації бізнесу і міжнародної економіки.
Геннадій Максак — економіст, директор Ради Зовнішньої Політики “Українська Призма”, голова громадської ради при Комітеті Закордонних Справ Верховної Ради України, а також координатор Української Національної Платформи Форуму Громадянського Суспільства Східного Партнерства. Вивчав фінанси у Державному Інституті Економіки і управління у Чернігові та політичні науки у Центрі Досліджень Східної Європи Варшавського Університету.
Марія Репко — економістка, заступниця директора Центру Економічної Стратегії у Києві. Вивчала управління в Київському Національному Економічному Університеті та фінанси в Українському Інституті Розвитку Фондового Ринку. До 2015 року працювала як фінансова аналітикиня й керувала інвестиціями акціонерів на закордонних ринках у великих комерційних спілках.
Ярослав Жаліло — доктор економічних наук, заступник директора Національного Інституту Стратегічних Досліджень, директор Інституту Суспільно-Економічних Досліджень, голова неурядового Центру Антикризових Досліджень.
— Далі українською —
Piąta dyskusja z cyklu debat forumIdei Fundacji Batorego i tygodnika Polityka „Ukraina mówi”
Wyrabianie cyfrowej odporności
Fundacja Batorego oraz tygodnik Polityka zapraszają na piątą debatę z cyklu „Ukraina mówi”. W tym cyklu rozmawiamy z ukraińskimi ekspertkami i ekspertami, publicystkami i publicystami oraz ludźmi kultury.
Ukraina jest stawiana za wzór kraju, który systemowo podszedł do transformacji cyfrowej. Model decentralizacyjny nie był wdrażany wyłącznie w kontekście reformy samorządu, ale wykorzystano go również w budowie i wdrażaniu rozwiązań technologicznych. To przesądziło m.in. o sukcesie aplikacji Dija (Дія), nie tylko w czasie pokoju, ale również wojny. Aplikacja ta wymusiła szybki rozwój usług cyfrowych i stała się trwałym elementem zarządzania ukraińskim państwem. Nie jest to jednak zupełnie nowy fenomen. Od wielu lat, w Ukrainie wdrażane są polityki otwierania danych. Zarówno na poziomie rządowym – tu za przykład może służyć chociażby system zamówień publicznych ProZorro – jak i samorządowym. Lwów jest jednym z miast, które otworzył wiele zasobów danych, co pozwoliło na tworzenie lepszych polityk miejskich. Technologie pomogły również ukraińskiemu państwu zwiększyć skuteczności walki z korupcją i zaangażować obywateli oraz organizacje społeczne w życie publiczne. Na tej bazie wyrosło, powszechnie podziwiane, zaangażowanie Ukraińców i Ukrainek we wsparcie wysiłku wojennego również w Internecie.
Wojna miała jednak także negatywny wpływ na otwartość danych publicznych, dzięki którym sektor technologii publicznych mógł się z powodzeniem rozwijać. Wiele baz danych zostało zamkniętych, co spotkało się ze sprzeciwem aktywistów i aktywistek. Czy to tylko przejściowy trend, czy też realne jest ryzyko cofnięcia się do czasów przed transformacją cyfrową? Czy sami Ukraińcy i Ukrainki są zadowoleni z tej transformacji? Jak wyglądała współpraca różnych sektorów w jej wprowadzaniu i jak ten model sprawdza się w czasie wojny?
Na te i inne pytania odpowiedzieli:
Prowadzenie: Krzysztof Izdebski (ekspert forumIdei Fundacji im. Stefana Batorego oraz Open Spending EU Coalition)
Mstyslaw Banik (Мстислав Банік) – od trzech lat pracuje w Ministerstwie Transformacji Cyfrowej Ukrainy. Obecnie jest dyrektorem odpowiedzialnym za rozwój usług cyfrowych dla ludności, a wcześniej był doradcą Ministra. Jest jednym z pomysłodawców i twórców systemu Diia, czyli „Państwo i ja”, która zastępuje obywatelom Ukrainy dokumenty tożsamości oraz pozwala na korzystanie z usług publicznych. Diia zyskała szczególne znaczenie w czasie wojny, pozwalając m.in. zachować obywatelom możliwość kontaktu z urzędami. Przed karierą w Ministerstwie, Mstyslaw pracował w sektorze prywatnym i specjalizował się w marketingu i komunikacji w Internecie. Chciałby żeby 100 % usług publicznych było dostępnych cyfrowo.
Olena Hunko (Олена Гунько) – kierowniczka Biura Informatyki w Lwowskiej Radzie Miejskiej. Ma w sumie ponad 10 lat doświadczenia pracy w Lwowskiej Radzie Miejskiej w różnych obszarach. W latach 2017-2019 była kierowniczką projektu „Otwarte dane Lwowa” w Miejskim Centrum Informatycznym. W latach 2010-2016 zaś analityczką programu analityczno-badawczego w Instytucie Miejskim. Od 2017 jest członkinią Ukrainian Oped Data Leaders Network.
Nadiia Babynska (Надія Бабинська) – ekspertka ds. otwartych danych i koordynatorka projektów z Ukrainy. Projektuje i koordynuje projekty z zakresu technologii obywatelskich, gov-tech oraz otwartych danych. Nadiia jest założycielką jednej z największych w Ukrainie społeczności otwartych danych „OpenUp”. Jest konsultantką międzynarodowych organizacji w zakresie otwartych danych i otwartego rządu. Nadiia Babynska została uznana za jedną z 9 kobiet, które zmieniły technologie obywatelskie i IT w Ukrainie według listy civictechwomen Inkubatora 1991. Była finalistką nagrody Open Data Leaders Award w Ukrainie w 2018 roku.
Krzysztof Izdebski – ekspert ForumIdei Fundacji im. Stefana Batorego oraz Open Spending EU Coalition. Członek Rady Programowej Archiwum Osiatyńskiego. Stypendysta Marshall Memorial, Marcin Król Fellowship i Recharge Advocacy Rights in Europe. Jest prawnikiem, absolwentem Uniwersytetu Warszawskiego i specjalizuje się w dostępie do informacji publicznej, ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego oraz wpływie technologii na demokrację. Posiada szerokie doświadczenie w budowaniu relacji pomiędzy administracją publiczną a obywatelami. Jest autorem publikacji z zakresu przejrzystości, technologii, administracji publicznej, korupcji oraz partycypacji społecznej.
Wiktor Nestulia (Віктор Нестуля) – przed dołączeniem do Open Contracting Partnership pełnił funkcję p.o. dyrektora w państwowej spółce Medyczne Przetargi w Ukrainie (Медичні закупівлі України), czyli centralnej jednostce zakupowej powołanej przez Ministerstwo Zdrowia Ukrainy do realizacji medycznych zamówień publicznych. W latach 2015-2018 był dyrektorem programowym w Transparency International Ukraina. Jego portfolio obejmowało pięć znaczących inicjatyw – rozwój systemów ProZorro, ProZorro.Sale, budowanie społeczności DOZORRO oraz rozwój systemu e-Zdrowie.
П’ята дискусія з циклу дебат forumIdei Фонду Баторія і тижневика “Polityka” “ Україна Говорить”
озвиток цифрової стійкості
Фонд Баторія і тижневик “Polityka” запрошують на п’яту дискусію з циклу “Говорить Україна”. В цьому циклі розмовляємо з українськими експертками й експертами, публіцистками і публіцистами та людьми культури.
Україну ставлять за приклад країни, яка системно підійшла до цифрової трансформації. Модель децентралізації здійснювалася не лише у контексті реформи самоврядування, її також використано у створенні і застосуванні технологічних розв’язань. Це визначило зокрема успіх аплікації “Дія”, також під час війни. Ця аплікація стимулювала швидкий розвиток цифрових послуг і стала стійким елементом управління державою. Проте це не є цілком новий феномен. Багато років в Україні здійснюється політика відкритих даних, як на урядовому (тут прикладом може служити хоч би система публічних закупівель ProZorro), так і самоврядному рівні. Львів є одним із міст, яке відкрило багато засобів даних, що дозволило на формування ліпшої міської політики. Технології також допомогли українській державі збільшити ефективність боротьби з корупцією та залучити громадян і громадські організації у публічне життя. На цій базі зросло заангажування українців та українок у воєнну підтримку також в інтернеті, чим усі захоплюються.
Проте війна мала також негативний вплив на відкритість публічних даних, завдяки яким сектор публічних технологій міг успішно розвиватися. Багато баз даних було закрито, що викликало спротив автивістів і активісток. Чи це тільки проміжна тенденція, чи реальним є ризик повернення до часів з-перед цифрової трансформації? Чи самі українці та українки задоволені з цієї трансформації? Як виглядала співпраця різних секторів у її запровадженні і як ця модель справдилася під час війни?
На ці та інші питання відповідатимуть:
Модерування: Кшиштоф Іздебський (експерт forumIdei Фонду ім. Стефана Баторія та Open Spending EU Coalition)
Мстислав Банік — три роки працює в Міністерстві цифрової трансформації України. Нині відповідає за розвиток цифрових послуг для населення, раніше був радником міністра. Один з ідейних і фактичних творців системи “Дія”, тобто “Держава і я”, яка замінює громадянам України ідентифікаційні документи і дозволяє на користання з публічних послуг. “Дія” здобула особливе значення під час війни, бо дозволила громадянам зберегти можливість контактів з органами влади. До роботи в Міністерстві цифрової трансформації працював у приватному секторі і спеціалізувався на маркетингу та комунікації в інтернеті. Прагне, щоб 100% публічних послуг було доступних у цифровій формі.
Олена Гунько — керівниця управління інформаційних технологій департаменту економічного розвитку Львівської міської ради. Має понад 10 років досвіду роботи у Львівській міській раді в різних ділянках. У 2017–2019 роках керувала проєктом “Відкриті дані Львова” у Міському центрі інформаційних технологій. У 2010–2016 роках працювала як аналітикиня аналітично-дослідницької програми Інституту міста. Від 2017 року членкиня Ukrainian Oped Data Leaders Network.
Надія Бабинська — експертка з відкритих даних і координаторка проєктів. Створює і координує проєкти з громадських технологій, gov-tech і відкритих даних. Засновниця однієї з найбільших в Україні спільнот відкритих даних OpenUp. Консультантка міжнародних організацій в галузі відкритих даних і відкритого уряду. Була визнана однією з 9 жінок, які змінили громадські технології й IT в Україні за списком civictechwomen “Інкубатора 1991”. Фіналістка премії Open Data Leaders Award в Україні 2018 року.
Кшиштоф Іздебський (Krzysztof Izdebski) — експерт forumIdei Фонду ім. Стефана Баторія та Open Spending EU Coalition. Член Програмної Ради Архіву Осятинського. Стипендіат Marshall Memorial, Marcin Król Fellowship i Recharge Advocacy Rights in Europe. Юрист, випускник Варшавського університету, спеціалізується на доступі до публічної інформації, всторинному використанні інформації публічного сектора і впливі технологій на демократію. Має багатий досвід у будуванні стосунків між публічною адміністрацією та громадянами. Автор публікацій про прозорість, технології, публічну адміністрацію, корупцію і громадянську партиципацію.
Віктор Нестуля — перед долученням до Open Contracting Partnership був виконувачем обов’язків директора у державній спілці Медичні закупівлі України, тобто центральній закупівельній структурі, створеній Міністерством охорони здоров’я України для реалізації медичних публічних закупівель. У 2015–2018 роках був програмним директором у Transparency International Україна. Його портфоліо охоплює такі важливі ініціативи: розвиток систем ProZorro, ProZorro.Sale, створення спільноти DOZORRO та розвиток системи eZdorovya.
