Miesiąc,jakiupłynąłodrozpoczęciarosyjskiej agresjitodobrymomentnapodsumowanie ipróbę odpowiedzi, co powoduję, że ukraińska obrona jest tak skuteczna? Aspektom militarnym poświęcono już wiele analiz, armia jednak działa tylko tak dobrze, jak sprawnie zorganizowane jest zaplecze. Przyjrzyjmy się więc ukraińskim tyłom tworzącym fundament odporności państwa i społeczeństwa w czasie wojny – pisze w komentarzu Edwin Bendyk.
Wprowadzenia: Marek A. Cichocki (Centrum Europejskie Natolin), Maciej Gdula („Krytyka Polityczna”)
Prowadzenie: Aleksander Smolar (prezes Fundacji im. Stefana Batorego).
Uczestnicy: Marek Beylin („Gazeta Wyborcza”), Piotr Buras (Warszawskie Biuro ECFR), Mikołaj Cześnik (Instytut Nauk Społecznych SWPS), Ludwik Dorn (b. marszałek Sejmu RP), Jakub Dymek („Krytyka Polityczna”), Dariusz Gawin (Instytut Filozofii i Socjologii PAN), Bartosz Jastrzębski (Instytut Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego), Rafał Kalukin („Polityka”), Paweł Kowal (Instytut Studiów Politycznych PAN), Tomasz F. Krawczyk (Centrum Analiz Klubu Jagiellońskiego), Marcin Król (przewodniczący rady Fundacji im. Stefana Batorego), Piotr Laskowski (Instytut Stosowanych Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego), Piotr Leszczyński („Przegląd Polityczny”), Michał Łuczewski (Instytut Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego), Anna Materska-Sosnowska (Instytut Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego), Janusz Ostrowski (Instytut Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego), Łukasz Pawłowski („Kultura Liberalna”), Wojciech Przybylski (Res Publica Nowa”), Bartłomiej Radziejewski („Nowa Konfederacja”), Mikołaj Rakusa-Suszczewski (Centrum Europejskie Uniwersytetu Warszawskiego), Błażej Sajduk (Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józef Tischnera), Andrzej Szahaj (Instytut Filozofii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika), Michał Szułdrzyński („Rzeczpospolita”), Jan Tokarski („Kronos”), Andrzej Waśkiewicz (Instytut Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego), Maciej Zięba OP, Marta de Zuniga (Laboratorium Więzi).
Tezy W wielu państwach Zachodu możemy obserwować antyliberalny zwrot. Jaki charakter ma ta zmiana? Czy mamy do czynienia z rewolucją, czy też z kontrrewolucją? Ze zwrotem konserwatywnym czy tradycjonalistycznym? Wreszcie, jak dziś można opisywać prawicowość (i czym jest alt-prawica)? I czym jest obecnie konserwatyzm?
Nagranie spotkania
Wprowadzenia: Paweł Kowal (były wiceminister spraw zagranicznych), Adam Daniel Rotfeld były minister spraw zagranicznych),
Prowadzenie: Aleksander Smolar (prezes Fundacji im. Stefana Batorego).
Uczestnicy: Adam Balcer (Kolegium Europy Wschodniej), Michał Baranowski (dyrektor warszawskiego oddziału German Marshall Fund), Bogumiła Berdychowska (kwartalnik „Więź”), Krzysztof Blusz (prezes demosEUROPA – Centrum Strategii Europejskiej), Michał Broniatowski (redaktor naczelny „Forbes”), Piotr Buras (dyrektor warszawskiego biura European Council on Foreign Relations), Marek A. Cichocki (Centrum Europejskie Natolin), Włodzimierz Cimoszewicz (były minister spraw zagranicznych), Jacek Czaputowicz (Instytut Europeistyki Uniwersytetu Warszawskiego), Mirosław Czech („Gazeta Wyborcza”, członek zarządu Fundacji im. Stefana Batorego), Jarosław Giziński („Wprost”), Grzegorz Gromadzki (ekspert Fundacji im. Stefana Batorego), Tomasz Grzegorz Grosse (Instytut Europeistyki Uniwersytetu Warszawskiego, Instytut Sobieskiego), Jerzy Haszczyński („Rzeczpospolita”), Marcin Kędzierski (Centrum Analiz Klubu Jagiellońskiego), Michał Kobosko (redaktor naczelny portalu Project Syndicate Polska, dyrektor polskiego biura Atlantic Council), Agnieszka Lichnerowicz (TOK FM), Agnieszka Magdziak-Miszewska (była ambasador RP w Izraelu), Bartłomiej E. Nowak (Akademia Finansów i Biznesu Vistula), Jerzy M. Nowak (Centrum Stosunków Międzynarodowych), Łukasz Pawłowski („Kultura Liberalna”), Jan Rokita (niezależny komentator), Radosław Sikorski (były minister spraw zagranicznych), Eugeniusz Smolar (Centrum Stosunków Międzynarodowych), Jacek Stawiski (TVN24 Biznes i Świat), Andrzej Towpik (dyplomata, były Stały Przedstawiciel RP przy ONZ), Paweł Wroński („Gazeta Wyborcza”), Marcin Zaborowski (wiceprezes Center for European Policy Analysis).
W sytuacji powstałej po ostatnich wyborach parlamentarnych nasuwa się pytanie: czy polskie władze mają politykę zagraniczną. Szczątkowa obecność problematyki międzynarodowej w exposé premier Beaty Szydło i towarzyszące mu wystąpienie prezesa PiS-u Jarosława Kaczyńskiego mogłyby sugerować niskie jej ulokowanie na liście priorytetów partii rządzącej. Z kolei przeprowadzane zaś w Polsce radykalne zmiany, dotyczące m.in. Trybunału Konstytucyjnego, mediów publicznych, służby cywilnej, ale też język używany przez ludzi obozu rządzącego wobec krytyków wewnętrznych i zewnętrznych, wypowiedzi publiczne osób na szczytach władzy o dostępie Polski do broni nuklearnej czy o gotowości zaakceptowania dyskryminacji obywateli Polskich pracujących w Wielkiej Brytanii w przypadku poparcia przez Londyn postulatów dotyczących ulokowania baz NATO w Polsce – czyli wszystko to, co znacząco wpływa na percepcję Polski w Europie i w świecie – mają, jak się wydaje, charakter wyłącznie wewnętrzny. Wszystkie te fakty muszą skłaniać do zadania pytania: jaka jest polityka zagraniczna PiS-u, którego przywódcy, poddając ostrej krytyce politykę poprzedników, formułowali bardzo ambitne cele.
