Raport – na podstawie przeglądu opracowań, raportów, analiz i innych dokumentów, które ukazały się w Polsce w ciągu ostatnich 20 lat, gdzie omawiano kwestie finansowania transformacji neutralności klimatycznej do 2050 roku – identyfikuje obszary, które wymagają dalszych badań oraz dyskusji publicznej. Są to tematy ważne, a do tej pory brakuje ich wystarczającego rozpoznania. Raport zawiera także rekomendacje, których wdrożenie pozwoliłoby na lepsze rozpoznanie możliwości ukierunkowania zarówno środków, jakimi obecnie dysponuje sektor prywatny, w tym osoby prywatne (np. rodziny wspólnie zarządzające odziedziczonym majątkiem) czy prawne o największych zasobach finansowych, jak i środków publicznych w większym stopniu wspierających inwestycje, a także dochodów osób prywatnych i prawnych dysponujących zasobami najmniejszymi.
Autor zaleca by uwagę poświęcić takim kwestiom, jak:
Odpowiedzialność grup 1% i 10% Polaków dysponujących największym majątkiem za realizację inwestycji umożliwiających transformację, szacowanych jako niezbędne w horyzoncie 2050 roku. Ważna do rozważenia jest też rola państwa zarówno w regulowaniu, jak i wspieraniu (lub jego braku) inwestycji realizowanych ze środków publicznych przez 1% oraz 10% najbardziej zamożnych obywateli Polski, a także wszystkich innych obywateli Unii Europejskiej spełniających ustalone kryteria majątkowe.
Wpływ braku wykwalifikowanych pracowników na tempo wdrażania transformacji i konieczność oceny skali tego deficytu.
Badanie, analizowanie i prognozowanie wpływu sytuacji demograficznej w Polsce – zarówno starzenia się społeczeństwa, jak i spadku populacji w części gmin czy powiatów – na poziom inwestycji potrzebnych do transformacji do 2050 roku.
Należy poświęcić więcej uwagi analizom i dyskusji publicznej dotyczącej korzyści społecznych (w tym zdrowotnych i środowiskowych), jakie płyną z wykorzystania majątku osób o najwyższych dochodach do realizacji celów transformacji ku gospodarce neutralnej klimatycznie mieszczącej się w granicach planetarnych i spełniającej kryteria sprawiedliwości społecznej w Polsce.
Obszarem wymagającym dodatkowych badań i analiz jest określenie potrzeb inwestycyjnych, które nie mogą być zrealizowane w oparciu o środki prywatne (zarówno krajowe, jak i zagraniczne). Kolejnym krokiem jest identyfikacja dostępnych mechanizmów mogących zwiększyć kwotę oraz ukierunkowanie środków publicznych na wymagane inwestycje.
Konieczne jest przeprowadzenie większej liczby badań modelujących wpływ dostosowania stylu życia i inwestycji prowadzonych przez 0,1%, 1%, 5% i 10% najbogatszych Polek i Polaków, tak aby możliwa była transformacja ograniczeń poziomu emisji. Konieczne jest regularne monitorowanie realizacji tak skonstruowanych indywidualnych lub rodzinnych ścieżek transformacyjnych, łącznie z określeniem poziomu inwestycji prywatnych uzyskanych w ten sposób.
Potrzebne jest zwiększenie liczby badań i analiz poświęconych narzędziom (w tym fiskalnym), jakimi dysponuje rząd, a których wprowadzenie sprzyjałoby zmniejszeniu nierówności majątkowych w Polsce, obniżeniu zużycia zasobów i materiałów przez gospodarstwa domowe, przedsiębiorstwa oraz instytucje państwowe.
Należy wprowadzić obowiązek rosnącego (wraz ze zbliżaniem się do 2030 i 2050 roku) procentowego udziału wartości niskoemisyjnych i sprzyjających regeneracji środowiska naturalnego inwestycji zarówno w strukturze wydatkowania budżetu państwa, jak i jednostek samorządu terytorialnego, przy jednoczesnej szybkiej eliminacji inwestycji podważających realizację tych celów.
