Do zadań praktykanta/ki będzie należała pomoc w zadaniach organizacyjnych i komunikacyjnych Warszawskiego Biura ECFR, w tym:
pomoc w koordynacji projektów prowadzonych przez Biuro: organizacja spotkań, seminariów eksperckich i wydarzeń publicznych, promocja publikacji;
pomoc w informowaniu o działaniach Biura; budowa i utrzymywanie relacji z partnerami w Polsce i zagranicą, koordynacja działań medialnych;
prowadzenie komunikacji na stronie www i w kanałach społecznościowych;
pomoc w prowadzeniu codziennych procesów administracyjno-finansowych Biura.
Wymagania, doświadczenie, kwalifikacje:
Licencjat (preferowane kierunki studiów: komunikacja, stosunki międzynarodowe, europeistyka, politologia);
Dobra znajomość i zrozumienie zagadnień z zakresu komunikacji, administracji i organizacji wydarzeń;
Dobra znajomość mediów społecznościowych;
Umiejętność pracy w międzynarodowym zespole;
Biegła znajomość języka polskiego i angielskiego (poziom C1);
Dobra znajomość MS-Office (Word, Excel).
Oferujemy:
zatrudnienie na okres 3 miesięcy w wymiarze ½ etatu (20 godzin tygodniowo) z możliwością przedłużenia umowy;
wynagrodzenie 2 100 zł brutto (forma zatrudnienia do uzgodnienia stron);
praca w systemie hybrydowym;
stymulujące środowisko pracy w innowacyjnym, paneuropejskim think tanku o ugruntowanej pozycji i rozpoznawalności w Polsce i zagranicą;
możliwość rozwoju zawodowego i współpracy z wysoce zmotywowanymi i zaangażowanymi osobami z całej Europy;
otwartą kulturę pracy, w której doceniane są osiągnięcia pracowników;
możliwość rozwoju zawodowego, nabywania nowych umiejętności i doskonalenia warsztatu i realizacji własnych pomysłów;
Od kandydatów/ek oczekujemy:
dobrej organizacji pracy, rzetelności, terminowości i odpowiedzialności;
elastyczności i zaangażowania w rozwiązywaniu problemów;
wysokiej kultury osobistej, umiejętności pracy w zespole, współpracy z partnerami i podwykonawcami;
umiejętności samodzielnego myślenia;
sumienności i dokładności.
Zgłoszenia (CV i list motywacyjny) z klauzulą zgody na przetwarzanie danych osobowych na potrzeby rekrutacji prosimy przesyłać mailowo na adres: [email protected]. W tytule maila prosimy wpisać „Rekrutacja-ECFR”.
Zgłoszenia przyjmujemy do 18 września 2024. Wybrane osoby zaprosimy na rozmowę kwalifikacyjną. Proponowana data rozpoczęcia praktyk to 1 października 2024.
Uwaga: Warszawskie Biuro ECFR funkcjonuje w Polsce jako program afiliowany przy Fundacji im. Stefana Batorego. Podmiotem zatrudniającym praktykanta/kę Biura jest Fundacja im. Stefana Batorego.
ECFR (European Council on Foreign Relations) jest think-tankiem mającym na celu prowadzenie badań i promowanie w całej Europie opartej na faktach debaty o rozwoju spójnej, skutecznej i opartej na wartościach europejskiej polityki zewnętrznej. ECFR posiada biura w Berlinie, Londynie, Madrycie, Paryżu, Rzymie, Sofii i Warszawie. www.ecfr.eu
Informacja o przetwarzaniu danych osobowych do ogłoszenia rekrutacyjnego
Administratorem danych osobowych jest Fundacja im. Stefana Batorego (ul. Sapieżyńska 10a, 00-215 Warszawa). Kontakt z IOD: [email protected]. Przetwarzanie danych osobowych odbywa się w celu realizacji procesu rekrutacyjnego, w tym oceny nadesłanych aplikacji i podjęcia rozmów rekrutacyjnych.
Podanie ww. danych jest dobrowolne, ale konieczne w celu wzięcia udziału w procesie rekrutacyjnym. W zakresie w jakim podanie danych osobowych w ramach procesu rekrutacyjnego jest regulowane przez przepisy Kodeksu pracy, podanie danych osobowych jest obowiązkowe.
Dane osobowe będą przechowywane przez Fundację w celu określonym powyżej w pkt 1, przez czas trwania postępowania rekrutacyjnego. Po jego zakończeniu, dane osobowe zostaną usunięte w terminie do 6 miesięcy od zakończenia postępowania.
Dane osobowe mogą być ujawniane innym podmiotom współpracującym z Fundacją w celu zapewnienia obsług IT Fundacji, doradztwa prawnego, doradztwa kadrowego itp. Podmioty te najczęściej działają na zasadzie powierzenia danych przez Fundację.
Kandydat ma prawo żądać dostępu do swoich danych osobowych, ich usunięcia, sprostowania, ograniczenia przetwarzania lub przeniesienia do innego administratora. Jak również ma prawo złożenia sprzeciwu w związku z przetwarzaniem, a także ma prawo wniesienia skargi do organu nadzorczego na ich niewłaściwe przetwarzanie.
Kapituła Funduszu wybierze trzy stypendystki spośród zgłoszeń. Każda jednorazowo otrzyma 4 900 zł, które będzie mogła przeznaczyć na działalność w swojej społeczności lub inwestycję w rozwój zawodowy i osobisty, który pomoże jej tę działalność rozwinąć.
Fundusz, utworzony z darowizny Magdy Mierzewskiej-Krzyżanowskiej, promuje wartości, jakie przyświecały działalności społeczno-politycznej Jej Rodziców: Olgi Krzyżanowskiej – posłanki, senatorki, marszałkini Sejmu, wieloletniej członkini Rady Fundacji Batorego oraz Jerzego Krzyżanowskiego – naukowca i samorządowca, radnego miasta Gdańsk.
Tytułowa katastrofa to pierwsza wojna światowa, kryzys ekonomiczny, narodziny faszyzmu i nazizmu, wojna domowa w Hiszpanii, wreszcie druga wojna światowa. W tej katastrofie – która ma trzy podstawowe oblicza: wojny, ideologii i totalitaryzmu – źródła ma nasza pluralistyczna kultura polityczna, z jej przekonaniem o nienaruszalności pewnych przysługujących każdemu człowiekowi praw. Książka Jana Tokarskiego uświadamia, że w tym sensie ani wojna w Ukrainie i dokonywane przez Rosjan zbrodnie wojenne, ani groźba konfliktu nuklearnego, ani budowane w Moskwie czy Pekinie nowoczesne dyktatury nie są niczym nowym. W obliczu tych zagrożeń jest to przypomnienie ważne, bo w miarę jak przygasa pamięć o mrocznych źródłach, z których zrodził się nasz względnie wolny świat, słabnie również nasza zdolność do jego obrony.
Dariusz Gawin (Instytut Filozofii i Socjologii PAN, członek kapituły Nagrody im. Marcina Króla) w laudacji powiedział: „Jan Tokarski znakomicie pokazuje historię tego wybitnego grona intelektualistów i ich zasługi. Daje imponującą panoramę intelektualnych sporów dotyczących najważniejszych problemów dyskutowanych w trakcie dwóch kluczowych dziesięcioleci zimnej wojny. Jednak zimna wojna to zamknięty rozdział historii. Dlaczego zatem autor postanowił wydać ją dzisiaj? (…) Kluczem do zrozumienia tej decyzji jest gwałtowny powrót historii, którego doświadczamy w ostatnim dziesięcioleciu. Kolejne fale kryzysu w narastającym tempie uderzają w zachodnie demokracje niszcząc poczucie bezpieczeństwa zrodzone w 1989 roku. Jak pisze sam autor „owe turbulentne wydarzenia sprawiły, że ta zimnowojenna historia wydała mi się uderzająco aktualna”. Przełomowym momentem stała się oczywiście brutalna napaść putinowskiej Rosji na Ukrainę. Bucza, Irpień, Izium to rodzaj makabrycznej kalki. Skądś znamy tę erupcję nihilistycznej przemocy. Ten diabeł jest stary”.
„Jestem bardzo zaszczycony i poruszony tą Nagrodą – powiedział Jan Tokarski. – Chciałbym podziękować Fundacji Batorego za stworzenie tej nagrody, ale przede wszystkim, bo to jest moim zdaniem najważniejsze, całego procesu debat i rozmowy wokół książek. Uważam, że to jest bardzo potrzebna instytucja polskiego życia publicznego. Chciałbym podziękować autorom i autorkom pozostałych książek-finalistek. Pani Magdzie Szcześniak za pokazanie, że inna opowieść o Polsce Ludowej jest możliwa. Pani Renacie Lis za jej osobistą i odważną opowieść o doświadczeniu osób nienormatywnych w wolnej Polsce. Pani Annie Wojciuk i Panu Maciejowi Kisilowskiemu, którzy z wyjątkową wytrwałością badali przestrzeń możliwej umowy społecznej w naszym coraz bardziej rozwarstwionym społeczeństwie. Panu Jackowi Sokołowskiemu za pytanie o formę polskiej wspólnoty. (…) Mam wrażenie, chociaż są to bardzo różne książki, że uczestniczymy w pewnym wspólnym przedsięwzięciu. Tkamy tę najważniejszą – ale i najbardziej kruchą ze wszystkich – nić Logosu, która sprawia, że ludzie stają się społeczeństwem.”
Wręczeniu Nagrody towarzyszyła debata „Czy Europa może umrzeć?” z udziałem Krzysztofa Pomiana – filozofa, historyka z Polskiej Akademii Umiejętności, Patrycji Sasnal – politolożki, filozofki, kierowniczki Biura Badań i Analiz Polskiego Instytut Studiów Międzynarodowych oraz Jana Tokarskiego. Prowadzenie: Edwin Bendyk (prezes Fundacji im. Stefana Batorego).
Nagroda im. Marcina Króla ma wspierać rozwój debaty publicznej poprzez zachętę do pogłębionej refleksji nad zjawiskami i trendami współczesności oraz wyzwaniami przyszłości, tworzenia nowych idei i prób opisu rzeczywistości, poszukiwania odpowiedzi na kryzys demokracji i wartości demokratycznych oraz poszerzania przestrzeni intelektualnego dyskursu ponad podziałami.
W tegorocznym finale Nagrody im. Marcina Króla znalazły się także książki:
Umówmy się na Polskę, Maciej Kisilowski, Anna Wojciuk (red., praca zbiorowa), Znak, Kraków 2023
Moja ukochana i ja, Renata Lis, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2023
Transnaród. Polacy w poszukiwaniu politycznej formy, Jacek K. Sokołowski, Ośrodek Myśli Politycznej, Kraków 2023
Poruszeni. Awans i emocje w socjalistycznej Polsce, Magda Szcześniak, Krytyka Polityczna, Warszawa 2023
Książki-finalistki wybrała Kapituła Nagrody im. Marcina Króla w składzie: dr hab. Agata Bielik-Robson (University of Nottingham), prof. dr hab. Przemysław Czapliński (Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu), prof. dr hab. Dariusz Gawin (Instytut Filozofii i Socjologii PAN w Warszawie), prof. dr hab. Iwona Jakubowska-Branicka (Instytut Stosowanych Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego), Zofia Król („Dwutygodnik”), prof. Elżbieta Matynia (New School for Social Research w Nowym Jorku), Zbigniew Nosowski („Więź”), prof. dr hab. Andrzej Rychard (przewodniczący Kapituły, Instytut Filozofii i Socjologii PAN w Warszawie, przewodniczący Rady Fundacji im. Stefana Batorego), Henryk Woźniakowski (Fundacja Kultury Chrześcijańskiej Znak, Kraków).