Rząd kończy właśnie prace nad projektem ustawy o ochronie ludności i obronie cywilnej. Prawne aspekty tego projektu analizował prof. Hubert Izdebski. W trakcie seminarium skupiliśmy się na merytorycznej stronie proponowanych rozwiązań w zakresie ochronny ludności i obrony cywilnej, a także na szerszej perspektywie i potrzebie zwiększenia odporności społeczeństwa obywatelskiego. Mimo że projekt wprowadza ważne regulacje, nie uwzględnia w wystarczający sposób zaangażowania obywateli i organizacji społecznych w procesy zwiększania bezpieczeństwa. Ich rola powinna być podkreślona nie tylko w aktach prawnych, lecz również w praktyce współpracy organów samorządowych z organizacjami społecznymi. Dlatego do dyskusji zaprosiliśmy ekspertów i ekspertki z zakresu bezpieczeństwa, przedstawicieli i przedstawicielki samorządu terytorialnego oraz organizacji społeczeństwa obywatelskiego.
Zapytaliśmy między innymi o rolę współpracy obywateli, organizacji społecznych i samorządów w procesach zarządzania kryzysowego i ochrony ludności; o potencjał wolontariatu kryzysowego i jego znaczenie dla obrony, a także o formy współpracy organizacji społecznych z administracją publiczną w kontekście ochrony ludności. Celem seminarium było zainspirowanie dyskusji na temat budowania odporności społeczeństwa obywatelskiego oraz znalezienie optymalnych sposobów włączenia obywateli w system obrony i zarządzania kryzysowego.
Wprowadzenie: Edwin Bendyk (prezes Fundacji im. Stefana Batorego), Dariusz Marczyński (Dyrektor Departamentu Ochrony Ludności i Zarządzania Kryzysowego MSWiA)
Udział w seminarium wzięli:
Dorota Bąbiak-Kowalska (dyrektorka biura Unii Metropolii Polskich), Bartosz Bednarczyk (harcmistrz, zastępca naczelniczki ZHP ds. relacji zewnętrznych), Agnieszka Deja (Bank Żywności SOS w Warszawie), Roch Dunin-Wąsowicz (University College London), Paweł Florek (Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego), Grzegorz Gruca (Polska Akcja Humanitarna), Hubert Izdebski (Uniwersytet SWPS, Zespół Ekspertów Samorządowych Fundacji Batorego), Stanisław Jastrzębski (wójt gminy Długosiodło, przewodniczący Związku Gmin Wiejskich), Małgorzata Kilian-Grzegorczyk (prezeska Stowarzyszenia Demagog), Dominik Mikołajczyk (redaktor naczelny InfoSecurity24.pl), Arkadiusz Nowalski (b. burmistrz Sejn), Waldemar Pawlak (Senator RP, prezes Zarządu Głównego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych), Antoni Podolski (b. wiceminister spraw wewnętrznych i administracji oraz b. dyrektor Rządowego Centrum Bezpieczeństwa), Jerzy Salamucha (prezes Ligi Obrony Kraju), Katarzyna Sienkiewicz-Małyjurek (Politechnika Śląska), Piotr Stec (Departament Społeczeństwa Obywatelskiego KPRM), Anita Szymborska (dyrektorka Ukraińskiej Akcji Klubu Inteligencji Katolickiej), Joanna Wons-Kleta (wójtka gminy Pawonków), Radosław Wnuk (I Zastępca Prezydenta Miasta Chełm).
Prowadzenie: Krzysztof Izdebski (forumIdei Fundacji Batorego)
Transmisja dyskusji z tłumaczeniem na PJM dostępna będzie na profilu Fundacji Batorego na Facebooku oraz na naszym kanale YouTube.
Zapraszamy do oglądania!
Pandemia, wojna w Ukrainie czy powódź w 2024 roku dobitnie pokazały, jak kluczową rolę w zarządzaniu kryzysowym pełnią organizacje społeczne. Dysponują one wiedzą o lokalnych potrzebach, cieszą się zaufaniem mieszkańców i potrafią reagować szybciej niż instytucje publiczne. Aby te zasoby wykorzystać skutecznie, potrzebne są trwałe mechanizmy współpracy z samorządem – nie tylko spontaniczna mobilizacja w chwilach zagrożenia.
Taką możliwość stwarza obowiązująca od roku ustawa o ochronie ludności i obronie cywilnej, która pozwala gminom zawierać porozumienia z organizacjami społecznymi oraz innymi podmiotami non profit w zakresie działań zwiększających bezpieczeństwo mieszkańców. Mogą one dotyczyć m.in. prowadzenia działań informacyjnych, organizacji szkoleń, przygotowania miejsc schronienia czy zakupu i utrzymania sprzętu humanitarnego.
W ekspertyzie Dawid Sześciło analizuje zasady tej współpracy, wskazując zarówno jej potencjał, jak i formalne wymogi (np. konieczność weryfikacji kompetencji organizacji przed zawarciem porozumienia). Pokazuje, że budowanie lokalnej odporności wymaga systemowych rozwiązań – regularnych, planowych działań wspólnych samorządu i organizacji społecznych. Ustawa daje do tego narzędzia, a ich wykorzystanie może w przyszłości przesądzić o skuteczności reakcji na kryzysy.
Jak organizacje społeczne mogą współpracować z lokalnymi władzami? Pobierz broszurę:
