Spór o subwencję dla Prawa i Sprawiedliwości stanowi kolejną odsłonę kryzysu praworządności, w którym tkwimy w różnym natężeniu od 2015 roku. Moglibyśmy więc przejść nad tą kwestią do porządku dziennego, gdyby nie to, że może on mieć daleko posunięte konsekwencje dla przeprowadzenia przyszłorocznych wyborów prezydenckich. Co gorsza, nie ma tu oczywistych recept jak tych ryzyk uniknąć.
Wydawać by się mogło, że trudno jednym ruchem rozzłościć naukowców, ekspertów, aktywistów, pracodawców, a nawet wielu polityków (i to różnych opcji) – ale rządowi się udało. Wysłuchanie obywatelskie w sprawie Strategii Migracyjnej Polski o tytule „Odzyskać kontrolę, zapewnić bezpieczeństwo” było siedmiogodzinnym maratonem krytyki tego dokumentu.
Samorząd terytorialny odegrał bardzo ważną rolę w procesie budowania i umacniana demokracji, przyczynił się również do spektakularnego wzrostu gospodarczego przekładającego się na prawdziwy skok cywilizacyjny, jakiego w ostatnich trzech dekadach dokonała Polska. To zasługi bezdyskusyjne i często podkreślane. Nie ma jednak instytucji idealnych, mogących dobrze wypełniać swoje funkcje bez stosownych reform oraz świadomości samoograniczania się.
Prezydent Andrzej Duda zdecydował się na skierowanie ustaw o Trybunale Konstytucyjnym do… Trybunału Konstytucyjnego. Oznacza to, że odrzucił możliwość zgodnego z prawem przywrócenia tej instytucji do należnej jej konstytucyjnie roli – ochrony praw obywateli. Priorytetem okazało się konsekwentne utrzymanie Trybunału w roli obrońcy interesów Prawa i Sprawiedliwości.
Dwukadencyjność w samorządzie jest tematem rozgrzewającym zarówno włodarzy, jak i aktywnych mieszkańców i mieszkanki gmin. Kiedy wicepremier Władysław Kosiniak-Kamysz podczas sesji inauguracyjnej IV Forum Miasteczek Polskich powiedział, że ograniczenie sprawowania władzy przez osoby piastujące urzędy wójtów, burmistrzów i prezydentów powinno zostać zniesione, emocje stały się jeszcze gorętsze.
